- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCRuna
PatronatWydawnictwo: Initium powieść historyczna
608 str. 10 godz. 8 min.- Kategoria:
- powieść historyczna
- Tytuł oryginału:
- Runa
- Wydawnictwo:
- Initium
- Data wydania:
- 2018-09-03
- Data 1. wyd. pol.:
- 2018-09-03
- Liczba stron:
- 608
- Czas czytania
- 10 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362577767
- Tłumacz:
- Emilia Skowrońska
- Tagi:
- Emilia Skowrońska Paryż psychiatria zakład dla obłąkanych eksperymenty medyczne hipnoza
- Inne
Paryż, rok 1884.
Doktor Charcot na oddziale neurologicznym kliniki Salpêtrière przeprowadza eksperymenty na histeryczkach.
Jego pokazy hipnozy ściągają widzów z całej Europy; znany neurolog niczym magik sprawia, że pacjentki tańczą przed zgromadzoną publicznością. Któregoś dnia na oddział trafia Runa, mała dziewczynka, która opiera się wszelkim metodom terapeutycznym. Jori Hell, szwajcarski student medycyny, widzi w tym szansę na zdobycie upragnionego tytułu doktora i wysuwa śmiałą propozycję zabiegu, który do tej pory wydawał się nie do pomyślenia. Chce jako pierwszy lekarz w historii medycyny operacyjnie usunąć obłęd z mózgu pacjentki.
Nie wie jednak, że Runa zostawiła w mieście tajemnicze wiadomości, ściągając na siebie uwagę innych osób. Zna też najmroczniejszą tajemnicę Joriego…
Vera Buck po mistrzowsku łączy literaturę z historią medycyny.
Fascynujące tło historyczne: Paryż XIX wieku, słynny zakład dla obłąkanych La Salpêtrière i mroczne początki psychiatrii.Oceń książkęDodaj do biblioteczkiPorównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Lekcja histerii
Szpitale psychiatryczne to jedne z najbardziej niepokojących miejsc. Za ich murami przebywają osoby z najróżniejszymi chorobami psychicznymi – każda z nich zupełnie inaczej odbiera świat, w jakim żyje. Jedne się go boją, w innych wyzwala on agresję, jeszcze inne nie potrafią w nim normalnie funkcjonować. Twórcy horrorów bez skrępowania umieszczają akcje swoich produkcji właśnie w szpitalach psychiatrycznych, wykorzystując posiadaną przez nas wiedzę o tym, jakie metody leczenia kiedyś w nich stosowano.
A te były najróżniejsze. Do najpopularniejszych – oczywiście według lekarzy, którzy je stosowali – a także dających najlepsze efekty zaliczało się elektrowstrząsy. Mózg człowieka kryje bowiem wiele tajemnic, nic więc dziwnego, że zarówno kiedyś, jak i dziś to właśnie na nim skupia się uwaga grona medycznego odpowiedzialnego za leczenie osób z problemami psychicznymi.
Vera Buck postanowiła sięgnąć do okresu największego rozwoju sztuki psychiatrycznej i stworzyć powieść historyczną, która zabierze czytelnika w niepokojącą podróż do Paryża XIX wieku.
Jori marzy tylko o dwóch rzeczach: napisaniu doktoratu i pomocy miłości swego życia, Pauline. Właśnie dlatego opuścił Szwajcarię i udaje się do Paryża w celu zdobycia wiedzy potrzebnej do wyleczenia ukochanej. Bohater uczęszcza na wykłady doktora Jeana-Martina Charcota, światowej sławy neurologa, który odpowiada za szpital Salpêtrière. To właśnie w tej instytucji leczy się chore psychicznie kobiety, cierpiące chociażby na histerię.
Pewnego dnia do szpitala trafia kilkuletnia dziewczynka, której pracownicy dają na imię Runa. Dziecko jest milczące, apatyczne, nie je, okazuje się także niebezpieczne jak na swój wiek. Nie działają na nią żadne metody, nie widać poprawy. Jori decyduje się na ostateczne rozwiązanie – chce przeprowadzić na dziewczynce, a dokładniej na jej mózgu, operację. Coś, czego jeszcze nikt się nie podjął, a przynajmniej żadna z prób nie zakończyła się sukcesem, czyli przeżyciem pacjenta. Czy Jori wyleczy Runę? A może dziewczynka wcale nie potrzebuje takiej pomocy?
„Runa” to powieść łącząca elementy książek historycznych, obyczajowych, psychologicznych i kryminalnych. Jej wielowątkowość sprawia, że czytelnik śledzi losy bohaterów – na początku ze sobą niepowiązane, potem, z każdym wydarzeniem, coraz bardziej się ze sobą splatające.
Powieść Buck nie jest tylko historią o metodach leczenia w szpitalach psychiatrycznych. Wprawdzie temat ten stanowi jedną z osi fabuły, okazuje się również najbardziej interesujący i przerażający, jednak o uwagę czytelnika walczy też kilka innych, jak choćby tajemnica rytualnych morderstw, przeszłości Joriego czy sekretu kryjącego się za murami pewnej posiadłości.
Wątek praktyk leczniczych jest niezwykle frapujący. Nie od dziś wiadomo, jak drastyczne metody wykorzystywano kiedyś do leczenia osób uznawanych za niepoczytalne czy chore umysłowo. Elektrowstrząsy, pasy cnoty, hipnoza (choć ta była najmniej inwazyjna) czy wykorzystywanie różnych narzędzi, jak choćby prasy do ugniatania jajników, mających przywrócić rozum pacjentkom Salpêtrière.
Vera Buck opisuje wiele metod stosowanych w XIX wieku. Świadomi czytelnicy jednak wiedzą, że większość z nich zamiast poprawić stan chorych, tylko go pogarszała. A same pacjentki były traktowane na równi ze zwierzętami, a nawet gorzej. Głodzenie, bicie, zamykanie w izolacji, wystawianie na widok publiczny – to tylko niektóre z kar stosowanych przez lekarską elitę Salpêtrière.
Jeden z bohaterów, Jean-Martin Charcot, postać historyczna, lubował się w spektaklach przygotowywanych dla kolegów po fachu i studentów. Wybierał spośród swoich podopiecznych najciekawsze przypadki i przedstawiał je na forum publicznym. Nie kończyło się jednak na dyskutowaniu o chorobie, doktor również ośmieszał obiekty, byle wywrzeć lepsze wrażenie i zapewnić gawiedzi rozrywkę. Jego wykłady zmieniały się w cyrkowe przedstawienie, a on pociągał za sznurki.
„Runa” to niezwykle ciekawa powieść, która przedstawia mroczną stronę ludzkich zachowań. A przecież lekarz powinien pomagać, a nie żerować na niewinnych osobach. Dla medyków liczą się tylko dobre imię, sława, bycie w czymś pionierem. Mało który z nich tak naprawdę troszczy się o pacjentki potrzebujące pomocy. Doskonale widać to na przykładzie Runy, która jako dziecko jest maltretowana i traktowana jak zwierzę.
Czytelnik obserwuje, jak Jori zmienia swoje spojrzenie na Charcota i innych wybitnych neurologów. Kiedy zostaje dopuszczony do wąskiego grona uprzywilejowanych, dostrzega wady systemu, który wcześniej jawił mu się jako idealny.
„Runa” to powieść, po którą powinien sięgnąć każdy, kto jest zafascynowany historią psychiatrii. Może nie każde wydarzenie przedstawione w książce i nie wszyscy bohaterowie są autentyczni, jednak czytając ją, traci się z oczu granicę między fikcją a rzeczywistością.
Monika Doerre
1681 215 47Oceny
Książka na półkach
- 1 334
- 707
- 181
- 47
- 46
- 27
- 14
- 11
- 11
- 9
Podobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Temat książki ciekawy, widać, że autorka skrupulatnie przygotowała się do przedstawienia czytelnikowi początków psychiatrii. Dokładne, wręcz naturalistyczne opisy metod "leczenia" chorób i zaburzeń psychicznych zawarte w tej książce uświadamiają czym w istocie była ówczesna "terapia"- niczym innym mianowicie jak dręczeniem pacjentów i poddawaniem ich wymyślnym torturom. I tutaj w zasadzie plusy się kończą. Wielowątkowość tej powieści wprowadza bowiem chaos, niektóre wątki wydają się wręcz nieistotne z punktu widzenia rozwoju akcji, wprowadzają tylko niepotrzebne zamieszanie. Zakończenie powieści pozostawia niedosyt. Ma się wrażenie, że czegoś tu brakuje, coś nie zostało dopowiedziane, pewne wątki nie do końca wyjaśnione, a cała historia jakby niedomknięta.
Temat książki ciekawy, widać, że autorka skrupulatnie przygotowała się do przedstawienia czytelnikowi początków psychiatrii. Dokładne, wręcz naturalistyczne opisy metod "leczenia" chorób i zaburzeń psychicznych zawarte w tej książce uświadamiają czym w istocie była ówczesna "terapia"- niczym innym mianowicie jak dręczeniem pacjentów i poddawaniem ich wymyślnym torturom. I...
więcej Pokaż mimo toW mojej domowej biblioteczce nadal pozostaje sporo książek, które jeszcze czekają na przeczytanie, choć staram się to nadrabiać. Jedną z tych najdłużej czekających jest "Runa" Very Buck- książka o przerażającym opisie. Ilekroć już po nią sięgałam, a było tego trochę, za każdym razem się poddawałam i odkładałam ją na miejsce. Aż do teraz.
Obecnie, będąc już po lekturze, stwierdzam, że na tę powieść trzeba być gotowym. Gotowym na mroczne opisy początków psychiatrii, szokujące metody leczeń "chorych" pacjentek, a przede wszystkim na traktowanie człowieka jako przedmiot doświadczeń- nic więcej.
Fabuła rozciągnięta jest na 600 stron, z czego te początkowe mogą wprowadzić czytelnika w monotonię i znużenie. Tak było ze mną, ale postanowiła iść za ciosem i czytać dalej. Dlaczego? Otóż główną zagadką tejże książki jest mała dziewczynka, Runa, której nikt nie potrafi wyleczyć, a która przeraża nawet tych największych naukowców. Bardzo chciałam poznać jej historię, tę z przeszłości- co się udało, jak i tę z przyszłości. Tutaj niestety się zawiodłam, bo autorka w pewnym momencie całkowicie ją pominęła, a przecież to ona stanowiła tutaj najważniejszy element. Zresztą całe zakończenie jest jakieś mało dopracowane i zbyt szybko przebiegło, oczywiście w porównaniu z całą fabułą. Rozczarowała mnie również postać Joriego- młodego studenta, inteligentnego, pracowitego, a jednak tak długo zaślepionego przez swojego mentora- Charcota i jego bestialskie poczynania wobec pacjentek. Zresztą podobnie było z pozostałymi studentami, tylko on w końcu przejrzał na oczy, ale być może było już za późno.
"Runę" , pomimo jej obszernych rozmiarów i trudnego tematu, przeczytałam w trzy dni, bo wzbudziłam moją ciekawość i pewnie jeszcze przez jakiś czas będę o niej pamiętać.
W mojej domowej biblioteczce nadal pozostaje sporo książek, które jeszcze czekają na przeczytanie, choć staram się to nadrabiać. Jedną z tych najdłużej czekających jest "Runa" Very Buck- książka o przerażającym opisie. Ilekroć już po nią sięgałam, a było tego trochę, za każdym razem się poddawałam i odkładałam ją na miejsce. Aż do teraz.
więcej Pokaż mimo toObecnie, będąc już po lekturze,...
Recenzja znajduje się na blogu:
https://radzikowehistoryje.wordpress.com/2019/08/07/recenzja-runa/
Recenzja znajduje się na blogu:
Pokaż mimo tohttps://radzikowehistoryje.wordpress.com/2019/08/07/recenzja-runa/
Książka dla mnie przerażająca. Miałam pewną świadomość, że leczenie psychiatryczne pozostawiało w tamtych czasach sporo do życzenia, jednak dopiero po przeczytaniu tej pozycji i doczytaniu kilku faktów w źródłach internetowych w pełni sobie to uświadomiłam.
Sama historia opisana w "Runie" bardzo mi się podobała, nie tylko ze względu na uwzględnione fakty historyczne. Wykreowana opowieść autorki wciągnęła mnie od samego początku, pomimo wielu wątków pobocznych, łączących się że sobą dopiero od pewnego momentu. Spodobał mi się styl pisania i sposób prowadzonej narracji.
Jedyne co wzbudziło moje wątpliwości to postać Joriego, który był zapatrzony w doktora Charcota, dopiero po jakimś czasie widząc jak okrutne są przestawiane przez niego metody - choć może jak na stan wiedzy w tamtych czasach ludzie, którzy nie siedzieli w tym na co dzień nie mieli świadomości, że metody te sprawiają tylko ból i nie przynoszą efektów.
Książka dla mnie przerażająca. Miałam pewną świadomość, że leczenie psychiatryczne pozostawiało w tamtych czasach sporo do życzenia, jednak dopiero po przeczytaniu tej pozycji i doczytaniu kilku faktów w źródłach internetowych w pełni sobie to uświadomiłam.
więcej Pokaż mimo toSama historia opisana w "Runie" bardzo mi się podobała, nie tylko ze względu na uwzględnione fakty historyczne....
Gdyby książka była chudsza o te 300 stron byłaby ciekawsza. XIX-wieczne metody leczenia chorób psychicznych, aż do połowy XX wieku to były nic innego jak tortury. Przerażające opisy tych metod, traktowanie pacjentów przez lekarzy i ich bezsensowne opinie na temat przyczyn chorób oraz ich leczenia, a także różne medyczne przypadki z tamtego okresu przeplatają się z nudnymi jak flaki wątkami, które nic nie wnoszą do fabuły. Mimo mojego uwielbienia do powieści historycznych, ta bardzo mnie rozczarowała.
Gdyby książka była chudsza o te 300 stron byłaby ciekawsza. XIX-wieczne metody leczenia chorób psychicznych, aż do połowy XX wieku to były nic innego jak tortury. Przerażające opisy tych metod, traktowanie pacjentów przez lekarzy i ich bezsensowne opinie na temat przyczyn chorób oraz ich leczenia, a także różne medyczne przypadki z tamtego okresu przeplatają się z nudnymi...
więcej Pokaż mimo toTrochę się rozczarowałam. O ile fragmenty, czy też część, związana ze szpitalem i psychiatrią jest całkiem wciągająca to reszta się dłuży. Pomysł był ciekawy, ale przedstawienie pozostałych perspektyw dość nudne. Plus brakuje jakiegoś porządnego zakończenia związanego z historią dziewczynki - choćby opisanego trzecioosobowo.
Trochę się rozczarowałam. O ile fragmenty, czy też część, związana ze szpitalem i psychiatrią jest całkiem wciągająca to reszta się dłuży. Pomysł był ciekawy, ale przedstawienie pozostałych perspektyw dość nudne. Plus brakuje jakiegoś porządnego zakończenia związanego z historią dziewczynki - choćby opisanego trzecioosobowo.
Pokaż mimo tobardzo lubię klimat XIX wieku, a w połączeniu z mrocznym szpitalem psychiatrycznym to już w ogóle moja bajka...;)
bardzo mnie wciągnęła, nawet mimo przytłaczającej ilości wiedzy medycznej i opisów różnych zabiegów niemających nic wspólnego z głównym wątkiem
z chęcią wracałam do tej historii, a pod koniec (kiedy akcja szybko przyspieszyła) nie mogłam się już oderwać!
plus za świetny język :)
bardzo lubię klimat XIX wieku, a w połączeniu z mrocznym szpitalem psychiatrycznym to już w ogóle moja bajka...;)
więcej Pokaż mimo tobardzo mnie wciągnęła, nawet mimo przytłaczającej ilości wiedzy medycznej i opisów różnych zabiegów niemających nic wspólnego z głównym wątkiem
z chęcią wracałam do tej historii, a pod koniec (kiedy akcja szybko przyspieszyła) nie mogłam się już oderwać!
plus...
Bardzo ciężka i przerażająca książka. Mroczne początki psychiatrii. Nieudolne eksperymenty. Szokująca. Uwielbiam takie klimaty.
Bardzo ciężka i przerażająca książka. Mroczne początki psychiatrii. Nieudolne eksperymenty. Szokująca. Uwielbiam takie klimaty.
Pokaż mimo toGorsza niż nie jeden horror.Bo to było naprawdę.Byłem przerażony,co się kiedyś wyprawiało.Jak traktowali ludzi.I ta atmosfera Paryża.Doskonała powieść.
Gorsza niż nie jeden horror.Bo to było naprawdę.Byłem przerażony,co się kiedyś wyprawiało.Jak traktowali ludzi.I ta atmosfera Paryża.Doskonała powieść.
Pokaż mimo toWstrząsająca i tajemnicza historia. Polecam.
Wstrząsająca i tajemnicza historia. Polecam.
Pokaż mimo to