To już druga w tym miesiącu i nawet tygodniu książka z wątkiem zatrzymania czasu. Ale czy była gorsza, a może lepsza od poprzedniczki z poniedziałkowej recenzji? Tego dowiecie się już za chwilę.



Ta książka to debiut i to Polski debiut. Jednak styl autorki jest czymś prostym, przyjemnym i lekkim w odbiorze. Nie znajdziemy tutaj trudnych słów, ewentualnie na bieżąco Will tłumaczy Rose świat Luminatów, więc jeśli coś jest dla nas niezrozumiałe spokojnie, dla Rose też takie jest i na pewno dowiemy się wszystkiego. Opisy czy dialogi są naturalne i niewymuszone, więc książkę czyta się szybko i płynnie. Wciąga już od pierwszych stron.

Akcja trwa kilka miesięcy. Są to bardzo intensywne miesiące. Spokój przeplata się z szybszym biciem serca dlatego nie ma czasu na nudę. Wszystko natomiast dzieje się po kolei. Nie mamy tutaj żadnych przeskoków, a znajdziemy ciągłą i spójną akcję.


Rose to nastolatka. Pomimo iż wychowuje ją babcia (mama zostawiła ją gdy była mała), nie ma jakiegoś żalu. Jasne jest jej przykro, ale na każdej stronie nie użala się nad sobą. Ma babcie, która ją kocha i którą kocha ona, więc jest wdzięczna bardziej za dach nad głową i miłość. Rose nie ma w szkole lekko. Jest inna, a gdy odmawia chłopakowi pójścia na bal, klasa zaczyna jej dokuczać, szydzić z niej. Później nie jest lepiej. Choroba babci, ogrom informacji na temat swój, mamy, Luminatów. To wielkie bomby spadające na dziewczynę, ale nie łamią jej. Rose to nie bohaterka, która pół książki się użala, a pół jest superwomen. Nie! Rose od samego początku przyjmuje to wszystko na klatę, trochę ją to przeraża, ale wie, że to jej życie, jej przeznaczenie, więc nie ma co tego wypierać. Jest silną, mądrą, piękną dziewczyną.

Will wiele przeszedł. W pożarze stracił tych których kochał. Oprócz rodziców i rodzeństwa, spłonęli jego żona i synek. To ogromny cios. Początkowo Will był trudny w obyciu, ale my go takim nie poznajemy, my się tylko o tym dowiadujemy. Teraz Will jest pomocny, kochany, troskliwy. Chce dla Rose jak najlepiej. Jednak pod warstwą tych wszystkich tajemnic nie powiedział jej najważniejszego. Czy to co dzieje się między tym dwojgiem to już miłość? Dla mnie Will jest cudowny i z powodzeniem może trafić do Haremu ;D

Natalie, Emily, Alex i Matt. To kolejno siostra Willa, pierwsza prawdziwa przyjaciółka Rose, bliźniacy i kuzyni Rose. Natalie na początku odebrałam jako fajną bohaterkę, taką przyjacielską. A później wyszła z niej trochę zołza :( jednak lubię ją za jej pomoc. Emily to bezpośrednia zwariowana osóbka, która przekona każdego do wszystkiego :D A bliźniaki to również zakręceni pozytywnie członkowie grupy. Każdego z nich polubiłam.




Okładka jest tak niesamowitym plusem. Niby prosta, bo mamy twarz dziewczyny, ale te oczy. Są one takie śliskie jak czasem litery na okładce i to dodaje książce takiej mroczności i tajemniczości. Ma się wrażenie, że ta kobitka patrzy na nas prawdziwie! :D

Tekst dobrze rozmieszczony, znajdziemy też rozdziały i każdy zaczyna się od prawej kartki *-* Znalazłam jedną literówkę, ale nie przeszkodziła w odbiorze.


Ta książka jest o wiele lepsza niż niektóre debiuty. Ale jeśli debiut jest tak dobry, to jakie będą kolejne części? *-*

Ten świat już na samym początku nie jest kolorowy, ani idealny. To świat, gdzie tacy jak Rose muszą się ukrywać. Tylko w swoich kręgach może być sobą, a i to nie do końca. Jednak zostałam do niego wciągnięta z łatwością i wiem, że na długo o nim nie zapomnę.

Książka porusza kwestię zostawienia przez rodzicielkę, ale ma to głębsze przesłanie, bo ona zrobiła to co musiała. Mamy tutaj za to silną więź z babcią, która ją wychowała, troszczyła się o nią. To było piękne, ta relacja, która w dzisiejszych czasach nie wszystkim wychodzi.

Mam w sobie dużo emocji. Jestem szczęśliwa, że ją przeczytałam. Czytając byłam wzruszona, śmiałam się. To dobra książka dosłownie na jeden wieczór. I co lepsze nadaje się dla każdego czytelnika od młodszego po najstarszego. Może kupię ją tacie na Dzień Ojca? :> Także widzicie nie ma granic wiekowych i to kocham w książkach! <3

Ja ją Wam polecam i to z czystym sumieniem :)

To już druga w tym miesiącu i nawet tygodniu książka z wątkiem zatrzymania czasu. Ale czy była gorsza, a może lepsza od poprzedniczki z poniedziałkowej recenzji? Tego dowiecie się już za chwilę.



Ta książka to debiut i to Polski debiut. Jednak styl autorki jest czymś prostym, przyjemnym i lekkim w odbiorze. Nie znajdziemy tutaj trudnych słów, ewentualnie na bieżąco Will...