Pani Keeland i ja nie miałyśmy dobrego początku. Pierwszy tom serii MMA, dla mnie był taki sobie. Im dalej tym gorzej. A Gracz to jedno wielkie nieporozumienie, chociaż książkę ratuje Brody Easton, więc w przypadku Bossmana, nie miałam zbyt dużych nadziei.
I o dziwo byłam pozytywnie zaskoczona. Może nie jest to jakaś górnolotna literatura, jednak czyta się bardzo szybko, i nawet nie zauważyłam jak skończyłam ją czytać.
Już sam początek w restauracji, bardzo fajny. Dość nietypowy sposób na poznanie kobiety, ale tytułowy Bossman, czyli
Chase Parker nie robi tego, czego się po nim czytelnik spodziewa. Mów o to co myśli, robi to co chce, chociaż w tym przypadku Reese stara się go przystopować. Na dodatek jest czarujący, szrmancki, pewny siebie, ale w dobrym znaczeniu tego słowa. No i oczywiście jest przystojnym mężczyzną, ale bądźmy szczere, żadna z nas nie chciałaby czytać o mężczyźnie z piwnym brzuszkiem i przetłuszczonymi włosami.

W tej książce podoba mi się jej lekkość i ciągłe napięcie seksualne, które pomiędzy bohaterami wisi w powietrzu.
Co jest też dobre...to, że bohaterka nie wyskoczyła od razu do łóżka naszemu Bossowi. Miło się też czytało książkę, gdzie nie było stada kobiet z którymi trzeba walczyć o uwagę Chase. Chociaż była jedna, Peyton, ale ją można nazwać duchem przeszłości, który spowodował rozłam pomiędzy naszą parą.

To taka książka, którą polecam na ciepłe letnie wieczory. Lekka, gorąca i zabawna, ale z lekka nutką smutku.
Fajni bohaterowie, przezabawne potyczki słowne i Chase wraz z jego opowieściami, jest czymś co powinno każdego przekonać do tej książki.

Pani Keeland i ja nie miałyśmy dobrego początku. Pierwszy tom serii MMA, dla mnie był taki sobie. Im dalej tym gorzej. A Gracz to jedno wielkie nieporozumienie, chociaż książkę ratuje Brody Easton, więc w przypadku Bossmana, nie miałam zbyt dużych nadziei.
I o dziwo byłam pozytywnie zaskoczona. Może nie jest to jakaś górnolotna literatura, jednak czyta się bardzo...