Trafiła mnie ta książka. Już prolog mnie mocno uderzył gdy zrozumiałam z czym będzie się borykał główny bohater. Ciężki temat. Walka z wyrzutami sumienia, uzależnieniem, opieka nad synem i rosnącym uczuciem.

Cała książka niosla za sobą wiele ciężkich tematów. Między tym fajnie rozwijające się uczucie między Flintem i Ellie. Trudna walka o ten związek na odległość. Jednak udało się. Wiele razy było mi szkoda Flinta, bo borykał się z poczuciem winy, wiem że sam sobie winien ale odkupił je zyjac jak cień. Każdy ma prawo do drugiej szansy więc się ucieszyłam jego szczęściem.

Trafiła mnie ta książka. Już prolog mnie mocno uderzył gdy zrozumiałam z czym będzie się borykał główny bohater. Ciężki temat. Walka z wyrzutami sumienia, uzależnieniem, opieka nad synem i rosnącym uczuciem.

Cała książka niosla za sobą wiele ciężkich tematów. Między tym fajnie rozwijające się uczucie między Flintem i Ellie. Trudna walka o ten związek na odległość. Jednak...

Prawie 400 stron naprawdę dobrej książki. Były momenty, że serce się ściskało, a oczy się nagle pociły, a z drugiej strony spore pokłady dobrego humoru. Mój mąż już dawno przestał się dziwić, że czytając czesto parskam śmiechem.
Polubiłam Ellen i Flinta. Bardzo polubiłam Harrisona, super dzieciak. No i co? Szkoda, że już koniec. 😅

Prawie 400 stron naprawdę dobrej książki. Były momenty, że serce się ściskało, a oczy się nagle pociły, a z drugiej strony spore pokłady dobrego humoru. Mój mąż już dawno przestał się dziwić, że czytając czesto parskam śmiechem.
Polubiłam Ellen i Flinta. Bardzo polubiłam Harrisona, super dzieciak. No i co? Szkoda, że już koniec. 😅

Nie dość, że o niczym to jeszcze taka długa. Rozczarowała mnie, nie przyciągali ani bohaterowie - totalnie bez wyrazu, ani rozciągnięta fabuła, ani nieprzyjemna atmosfera. Wątek romansowy też sztuczny, jakiś taki ciężki i jakby wymuszony, nie widziałam tam żadnej chemii.
Lekturę porzuciłam bez dokończenia, dla mnie szkoda czasu.

Nie dość, że o niczym to jeszcze taka długa. Rozczarowała mnie, nie przyciągali ani bohaterowie - totalnie bez wyrazu, ani rozciągnięta fabuła, ani nieprzyjemna atmosfera. Wątek romansowy też sztuczny, jakiś taki ciężki i jakby wymuszony, nie widziałam tam żadnej chemii.
Lekturę porzuciłam bez dokończenia, dla mnie szkoda czasu.

Jeśli ktoś che się wzruszyć jak również i pośmiać (babcia jest bezbłędna 😁),to ta książka jest dla niego!
Bardzo dobra książka o miłości, przebaczaniu (innym oraz sobie),o drugich szansach na miłość.
Świetnie się czytało, akcja poprowadzona płynnie. Autorka ma bardzo lekkie pióro ... aż chce się dowiedzieć co będzie dalej.
Z całego 💕❤ polecam!!

Jeśli ktoś che się wzruszyć jak również i pośmiać (babcia jest bezbłędna 😁),to ta książka jest dla niego!
Bardzo dobra książka o miłości, przebaczaniu (innym oraz sobie),o drugich szansach na miłość.
Świetnie się czytało, akcja poprowadzona płynnie. Autorka ma bardzo lekkie pióro ... aż chce się dowiedzieć co będzie dalej.
Z całego 💕❤ polecam!!

Fabuła miała potencjał, ale całkowicie przez autorkę rozmyty.
Jak ktoś tu napisał „Dzięki Bogu mamy biblioteki” gdybym kupiła ten audiobook to bym się wściekła.
I jeszcze o lektorach:
-Pan Daniel Misiewicz piękny głos i rozumiałam co czyta
-Pani Anna Krypczyk beznadziejny głos i nie rozumiałam co czyta przez nią założyłam folder-Lektorzy beznadziejni -unikać szerokim łukiem
Poza tym fatalna okładka.

Fabuła miała potencjał, ale całkowicie przez autorkę rozmyty.
Jak ktoś tu napisał „Dzięki Bogu mamy biblioteki” gdybym kupiła ten audiobook to bym się wściekła.
I jeszcze o lektorach:
-Pan Daniel Misiewicz piękny głos i rozumiałam co czyta
-Pani Anna Krypczyk beznadziejny głos i nie rozumiałam co czyta przez nią założyłam folder-Lektorzy beznadziejni -unikać szerokim...

Książka opowiada o Ellen, która jest muzykoterapeutką i Flincie, który jest samotnym ojcem wychowującym syna że spektrum autyzmu. Książka porusza naprawdę ważne i ciężkie tematy i naprawdę dużo się tu dzieje, a sama książka zaczyna się od naprawdę mocnej sceny, która już od początku wycisnęła ze mnie łzy. Znajdują się tutaj słodkie i urocze sceny, poważne momenty jak i te elektryzujące😏😏
Bohaterowie mierzą się z przeszłością i próbują ja pokonać, by móc w końcu cieszyć się szczęściem i miłością. Książka pokazuje, że w jednej chwili może wszytko się zmienić i że życie nie jest usłane różami. Przedstawia w piękny sposób motyw przebaczenia i to nie tylko innym, ale przede wszystkim sobie, bo bez tego nie ruszymy dalej.
Nie raz śmiałam się, płakałam albo jak głupia uśmiechałam do kartek.
Jedyne co mi niekiedy nie pasowało to zachowanie bohaterów, które momentami było denerwujące, choć jeżeli byłoby ono inaczej przedstawione to koniec ich historii nie miałby chyba już takiego wydźwięku.

Książka opowiada o Ellen, która jest muzykoterapeutką i Flincie, który jest samotnym ojcem wychowującym syna że spektrum autyzmu. Książka porusza naprawdę ważne i ciężkie tematy i naprawdę dużo się tu dzieje, a sama książka zaczyna się od naprawdę mocnej sceny, która już od początku wycisnęła ze mnie łzy. Znajdują się tutaj słodkie i urocze sceny, poważne momenty jak i te...

🦓Od pierwszych zdań przepadłam.
Po prostu czułam, że jest to idealna książka dla mnie. Autystyczny syn, rytuały, szczury, wszystko idealnie pasowało do mnie.
Pokochałam asystentkę Flinta, ich zaczepki słowne rozbawiały mnie co chwilę.
Jednak nie myślcie, że jest to komedia. Książka zaczyna się bardzo tragicznie.
Główny bohater musi sam wychować autystyczne dziecko. Autorka pokazała nam prawdziwe życie, problemy wychowawcze, nie owijała w bawełnę. Do tego troszkę romansu, pikanterii i wychodzi książka perfekcyjna!
No i szczury... Sama mam je w domu, więc ubawiłam się przednio.
Jedyny minus jaki mam, to to, że autyzm to nie choroba - to zaburzenie.

Jednak musicie przeczytać tę książkę ! Naprawdę polecam z całego serca ❤️Trafi u mnie na moją top półkę 😍

🦓Od pierwszych zdań przepadłam.
Po prostu czułam, że jest to idealna książka dla mnie. Autystyczny syn, rytuały, szczury, wszystko idealnie pasowało do mnie.
Pokochałam asystentkę Flinta, ich zaczepki słowne rozbawiały mnie co chwilę.
Jednak nie myślcie, że jest to komedia. Książka zaczyna się bardzo tragicznie.
Główny bohater musi sam wychować autystyczne dziecko. Autorka...

Kiedy potrzebujesz się oderwać od rzeczywistości to raczej sięga się po książki z gatunku, który się preferuje, jednak tym razem wzięłam do ręki coś zupełnie innego od czego raczej trzymam się z daleka, a mianowicie romans.
Miało być lekko, łatwo i przyjemnie ale było zupełnie przeciwnie, gdyż Pan perfekcyjny autorstwa Jawel E. Ann opowiadający historię prawnika, samotnie wychowującego syna, imieniem Harrison, Flinta Hopkinsa, który pewnego dnia wynajmuje lokal w swoim budynku Ellen Rodgers. Kobieta okazuje się być muzykoterapeutką co sprawia, że prowadzone przez nią zajęcia są niezwykle głośne, a to przeszkadza właścicielowi, który postanawia ją wyrzucić. Spraw jednak się komplikuje kiedy okazuje się, że syn prawnika nawiązał z nią bardzo dobry kontakt, a on sam zaczyna ją lubić. Może nawet więcej jak lubić... opowieści ta jest naprawdę straszna.
Choć prolog jest zachęcający do czytania to im dalej w las tym gorzej. Postęp akcji jest porównywalny do prędkości ślimaka co niemal zanudził mnie na śmierć, a narracja choć jest z pierwszej osoby była dla mnie straszna i w ogóle nie mogłam się do niej przyzwyczaić przez co czytanie tej książki zajęło mi bardzo dużo czasu.
Głowni bohaterowie, to znaczy, Ellen i Flint są tak irytujący, że sami nawet do siebie nie przekonują, byli nudni, zachowywali się jak dzieci, a zwłaszcza ona. Jedyna osoba, która jakoś się ratowała i mimo wszystko była jakaś choć nie miała żadnych emocji to Harrison. Tak czy siak nie było tam ani jednego bohatera czy bohaterki, których bym polubiła.
Tylko jedno stwierdzenie przychodzi mi do głowy, a mianowicie, że nie mam zdania na temat tej książki. Podczas czytania tylko raz na coś zareagowałam bo jedna sytuacja wydała mi się bardzo osobista, a tak to to zupełnie nic w dodatku była strasznie przewidywalna. Romanse tego typu chyba nie są dla mnie.

Kiedy potrzebujesz się oderwać od rzeczywistości to raczej sięga się po książki z gatunku, który się preferuje, jednak tym razem wzięłam do ręki coś zupełnie innego od czego raczej trzymam się z daleka, a mianowicie romans.
Miało być lekko, łatwo i przyjemnie ale było zupełnie przeciwnie, gdyż Pan perfekcyjny autorstwa Jawel E. Ann opowiadający historię prawnika, samotnie...

Długa to była podróż. Zazwyczaj przyjemna, czasami zabawna, ale momentami strasznie infantylna, naiwna i nudna. Każdy znajdzie coś dla siebie 🙂

Długa to była podróż. Zazwyczaj przyjemna, czasami zabawna, ale momentami strasznie infantylna, naiwna i nudna. Każdy znajdzie coś dla siebie 🙂

Generalnie czyta się fajnie, wciąga. Mogłaby być świetną książką, gdyby nie momentami bardzo płytkie dialogi. Niemniej na pewno na odstresowanie i taka przerwę od kryminałów polecam!

Generalnie czyta się fajnie, wciąga. Mogłaby być świetną książką, gdyby nie momentami bardzo płytkie dialogi. Niemniej na pewno na odstresowanie i taka przerwę od kryminałów polecam!