To książka wstrząsająca! Żeby do niej usiąść, trzeba mieć na prawdę dobry nastrój i udany czas, a i tak wychodzi się z niej zszarganym, wymiętym i w głębokim poczuciu bezradności. Szacunek dla rodziców tych dziewczyn za wpuszczenie reporterki do zrujnowanego domu i życia, ale czy poznaliśmy odpowiedź na pytanie: dlaczego młodzi Europejczycy dają się uwieść wojnie i dżihadowi? Autorka pokazuje czynniki, które wpływają, ale jednoznacznej odpowiedzi nie daje i chyba w ogóle jej nie ma. Jest tylko zmaganie nowoczesnego świata, jego wymagań, z pierwotnymi instynktami człowieka. Z jego niechęcią do wyjaśnień skomplikowanych, a pragnieniem prostych. Zwłaszcza w przypadku społeczności mocno zapóźnionych cywilizacyjnie i słabo wyedukowanych, które do odnoszenia sukcesów w świecie "zaawansowanym", mają mało narzędzi. Wylosowali słabe karty. Czytając „Dwie siostry” myślałam, że ich losy, to synteza wyzwań współczesnego świata. Choć oczywiście to opis zdarzeń ekstremalnych, w całej Norwegii dotyczy 80 innych par rodziców. I choć dziś sytuacja tak w ISIS, jak i w Norwegii już jest inna, to książkę serdecznie polecam, tylko ostrzegam: to lektura raczej dla ludzi o mocnej konstrukcji psychicznej. Mnie przeorało i boli.

To książka wstrząsająca! Żeby do niej usiąść, trzeba mieć na prawdę dobry nastrój i udany czas, a i tak wychodzi się z niej zszarganym, wymiętym i w głębokim poczuciu bezradności. Szacunek dla rodziców tych dziewczyn za wpuszczenie reporterki do zrujnowanego domu i życia, ale czy poznaliśmy odpowiedź na pytanie: dlaczego młodzi Europejczycy dają się uwieść wojnie i...