Coś co przemawia do mnie z tej książki to przede wszystkim pierwszoosobowa narracja i całkiem smerfne, stonowane rozdziały. Na prawdę przy takich pozycjach to świetny sposób na zainteresowanie czytelnika. Mamy nasza bohaterkę, Luizę, zwaną czasami Luśką. Pierwszych kilka stron jest typowo o jej życiu i codzienności. Następnie dowiadujemy się co nieco na temat jej nowej pracy, po tym jak jeden z kumpli namówił ją do zmiany miejsca zatrudnienia.

I tu zaczyna się co nieco dziać. Normalny człowiek idzie na rozmowę o pracę i dostaje suche fakty na temat domniemanego stanowiska, zarobków i dni wolnych. Luiza dostała „polecenie”, że ma zrobić badania sprawnościowe. I wcale się nie dziwię, że wybuchła jak wulkan o mało nie okładając potencjalnego pracodawcy pięściami. Też bym kazała się takiemu gościowi popukać w głowę i nawet najszczersze zapewnienia przyjaciela nie pchnęły, by mnie do zmiany decyzji.
I do tego wszystkiego niesamowity Ivan, który pojawia się w jej życiu tak naprawdę z dnia na dzień.

Jejku jak ja się martwiłam, że Luśka wszystko spaprze, szczególnie, że sama o sobie jakiegoś szczególnie wysokiego mniemania nie miała. Chwilami zachowywała się jak czubek i nie do końca rozumiałam jej postępowanie, ale nie zmieniło to mojej sympatii do niej. Nawet jak wykłócała się z Ivanem, gdy jakiś mało znaczący dzieciak napadł ich na spacerze. Na poczucie humoru, takie większe, konkretniejsze trzeba „chwilkę” zaczekać, ale myślę, że warto. Rechotałam ile mogłam, bo ta książka jest naszpikowana hasłami jak z kabaretu, mimo, że wydaje się być raczej poważniejsza. No i nie można pominąć akcji, której tutaj nie brakuje, mimo, że historia opisana tutaj, zupełnie się nie zdarza się w realnym świecie. Spędziłam z nią wieczór uśmiechów i namawiam, żebyście też spróbowali, szczególnie, że jesień za pasem! :)

Coś co przemawia do mnie z tej książki to przede wszystkim pierwszoosobowa narracja i całkiem smerfne, stonowane rozdziały. Na prawdę przy takich pozycjach to świetny sposób na zainteresowanie czytelnika. Mamy nasza bohaterkę, Luizę, zwaną czasami Luśką. Pierwszych kilka stron jest typowo o jej życiu i codzienności. Następnie dowiadujemy się co nieco na temat jej nowej...

Sensacja w wydaniu... psychologicznym ;)

Ciekawa książka. Troszkę thriller, troszkę sensacja, troszkę psychologii, całość okraszona dowcipem i poczuciem humoru, fajnie poprowadzona pierwszoosobowa narracja... Czytało się super :) I czytało się do tego bardzo szybko, i to nie tylko z racji tego, że książka ma jedynie 202 strony; czytało się szybko, bo to dobra książka ;)

W tle fabularna sensacja, a mianowicie tajemnicza agencja, w której pracę podejmuje główna bohaterka, lawirująca w nowej zawodowej rzeczywistości po, nieraz mocno niebezpiecznych, zakamarkach przestępczego świata (ale wcale nie po "złej" stronie barykady)... a na pierwszym planie sprytnie wpleciony w fabułę wątek główny pt. "co skrywa się we wnętrzu każdego z nas i jak poznać samego siebie" ;) ... Wątek ten jest naprawdę szalenie ciekawy, i to nie tylko patrząc na tę konkretnie książkę, ale patrząc globalnie. A dzięki takim książkom... fajnie jest go (dla samego siebie) zgłębiać ;)

Wniosek można wysnuć po lekturze taki, że każdy z nas ma jakieś jasne i mroczne strony... Może nawet każdy z nas jest w jakimś sensie utajonym psychopatą? ;) ... Wniosek drugi - odpowiednie okoliczności i odpowiedni ludzie mogą wydobyć z nas to, o czym sami nie mieliśmy pojęcia. A jak już to wydobędą (lub gdy samo z siebie wszystko wypłynie z nas na powierzchnię)... kwestią zaufania i pokonania strachu jest to, czy pozwolimy zarówno innym jak i samym sobie na poskromienie własnych demonów... Odwieczny dylemat w relacjach międzyludzkich: zaufać? ... dać szansę? ... zobaczyć co jest za zakrętem tej drogi, czy zawrócić? ... ;) Nic nie zdradzę, ale warto było doczytać tę książkę do końca ;)

Polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Psychoskok za egzemplarz recenzencki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
https://cosnapolce.blogspot.com/2018/04/psychologiczne-odbicie-maskarada.html

Sensacja w wydaniu... psychologicznym ;)

Ciekawa książka. Troszkę thriller, troszkę sensacja, troszkę psychologii, całość okraszona dowcipem i poczuciem humoru, fajnie poprowadzona pierwszoosobowa narracja... Czytało się super :) I czytało się do tego bardzo szybko, i to nie tylko z racji tego, że książka ma jedynie 202 strony; czytało się szybko, bo to dobra książka ;)

W...

Powieść „Psychologiczne Odbicie” jest dowcipna, inteligentna, z dobrze poprowadzoną pierwszoosobową narracją. Jest to znakomite studium złożoności ludzkiej psychiki i dążenia do zrozumienia własnego siebie. Z czym nie każdy potrafi się uporać.

Autorce „Psychologicznego Odbicia” udaje się sprawić, że czytelnik bezwiednie przeskakuje z planu akcji do psychiki Luizy. Z zapartym tchem czeka na to, jaką tajemnicę skrywają przed sobą główni bohaterowie, która zamiast ich rozdzielić, jeszcze bardziej połączy.

Szczerze polecam

Powieść „Psychologiczne Odbicie” jest dowcipna, inteligentna, z dobrze poprowadzoną pierwszoosobową narracją. Jest to znakomite studium złożoności ludzkiej psychiki i dążenia do zrozumienia własnego siebie. Z czym nie każdy potrafi się uporać.

Autorce „Psychologicznego Odbicia” udaje się sprawić, że czytelnik bezwiednie przeskakuje z planu akcji do psychiki Luizy. Z...