Autorka podejmuje różne ważne problemy społeczne Japonii. Zmiany społeczno-obyczajowe. Sytuację kobiet japońskich przedstawia posługując się powszechnie stosowaną metaforą kwiatów:
„Wyrwane z korzeniami, zamykane w pudełkach, wystawiane na pokaz tylko po to, żeby wylądować chwilę później w koszu. Zapomniane błyskotki, chwilowe miłostki”.
Podaje przykłady ich stygmatyzacji społecznej, wpisania w rolę.
Pisząc o współczesnych Japonkach podkreśla ich dążenie do emancypacji: „coraz częściej idą na studia (…), wkraczają na ścieżkę kariery (…) nie chcą definiować się wyłącznie przez pryzmat rodziny (…) Podróżują, uczą się, szukają w życiu czegoś więcej niż przynależności do firmy”.
Wydaje się jednak, iż niektóre zagadnienia są opisane nieco powierzchownie, z naszej europejskiej perspektywy. Warto przeczytać ten zbiór. Warto również skonfrontować go z innymi opracowaniami dotyczącymi Japonii, jej kultury i panujących w niej stosunków społecznych, by wyrobić sobie własną opinię. Zwłaszcza wtedy, jeśli nie ma się możliwości lub potrzeby wyjazdu do tego kraju.
Plus za szatę graficzną.

Autorka podejmuje różne ważne problemy społeczne Japonii. Zmiany społeczno-obyczajowe. Sytuację kobiet japońskich przedstawia posługując się powszechnie stosowaną metaforą kwiatów:
„Wyrwane z korzeniami, zamykane w pudełkach, wystawiane na pokaz tylko po to, żeby wylądować chwilę później w koszu. Zapomniane błyskotki, chwilowe miłostki”.
Podaje przykłady ich stygmatyzacji...