Lubię książki, którym klimat i rytm nadają okoliczności przyrody w/obok których rozgrywa się akcja. W tym przypadku jest to las i tak jak w prawdziwym lesie, przez tę książkę nie da się po prostu przebiec. Jest ona mroczna, zdradliwa, nieprzewidywalna, momentami cicha, ale jednocześnie tak dużo się w niej dzieje.

Prawdopodobnie nie tylko mi główny bohater kojarzy się trochę z Jackiem Reacherem od Childa, niemniej w tym przypadku, zarówno książka,jak i główny bohater, są o wiele mniej hollywoodzcy. Mimo swoich bohaterskich przymiotów, Niels Oxen wydaje się bardziej ludzki, bardziej ułomny, nie niezniszczalny.

Pomysł na główny wątek, to strzał w dziesiątkę. Danehof, jego historia, wydająca się na początku zaledwie niewinną ciekawostką... Posłużę się tu cytatem z książki: „To przerażające, że istnieje władza tak wielka, że potrafi wymazać rzeczywistość”.

W związku z zakończeniem, mam nadzieję, że w kolejnych tomach ten wątek będzie kontynuowany.

Lubię książki, którym klimat i rytm nadają okoliczności przyrody w/obok których rozgrywa się akcja. W tym przypadku jest to las i tak jak w prawdziwym lesie, przez tę książkę nie da się po prostu przebiec. Jest ona mroczna, zdradliwa, nieprzewidywalna, momentami cicha, ale jednocześnie tak dużo się w niej dzieje.

Prawdopodobnie nie tylko mi główny bohater kojarzy się...