„Pierwsze zabójstwo jest zawsze najtrudniejsze i pozostaje wyryte w pamięci. Jest też jednym z tych doświadczeń, które zmniejszają szanse na normalne życie o pięćdziesiąt procent.”

Sarai w wieku 14 lat wraz z matką wyjechały do Meksyku, gdzie po niedługim czasie matka zostawiła ją w rękach barona narkotykowego. Przez dziewięć lat była tam przetrzymywana i zapomniała już jak to jest wieść normalne życie. Kiedy nadarza się okazja do ucieczki, dziewczyna nie waha się ani chwili. Nie przewiduje jednak tego, że ukrywając się w samochodzie Victora, bezwzględnego płatnego zabójcy, wkrótce nawiąże z nim wyjątkową więź. Tylko czy pragnący jej pomóc Victor będzie w stanie ochronić ją przed śmiercią, której pragną inni?

Do sięgnięcia po tę serię zbierałam się już kilka miesięcy. Szczerze mówiąc nie wiem nawet dlaczego się tak wzbraniałam, bo gdy tylko zaczęłam czytać „Zabić Sarai” nie mogłam się od niej oderwać. Mam tu pomieszanie trochę kryminału, thrillera, gdzieniegdzie pojawia się także jakiś mały wątek romansu, chyba dlatego tak bardzo mnie wciągnęła. Nie brakuje w niej z pewnością przemocy, opisy stosowane przez J.A.Redmerski są niezwykle graficzne więc bez problemu obraz każdej sceny mamy przed oczami, zupełnie tak jakbyśmy stali gdzieś obok i byli świadkami każdej ze scen. Scen, które niejednokrotnie trzymały mnie dosłownie na krawędzi, wywołując wściekłość, strach czy panikę. Co do bohaterów, autorka doskonale poradziła sobie z ich kreacją, bowiem postacie są złożone i niezwykle interesujące. Każda z nich na swój sposób zawładnęła moim umysłem. W książce nie brakuje akcji, było pełno niespodziewanych zwrotów, mnóstwo tajemnic i co chwilę zastanawiałam się jakie rozwiązanie byłoby gorsze dla Sarai. Jak tylko skończyłam tę część od razu sięgnęłam po kolejną, bo jak się okazało ta seria jest niezwykle uzależniająca, więc cieszę się, że mam możliwość sięgnięcia po kolejne tomy. To chyba jedna z lepszych serii jakie miałam okazję poznać w ostatnim czasie. Zdecydowanie polecam!

„Pierwsze zabójstwo jest zawsze najtrudniejsze i pozostaje wyryte w pamięci. Jest też jednym z tych doświadczeń, które zmniejszają szanse na normalne życie o pięćdziesiąt procent.”

Sarai w wieku 14 lat wraz z matką wyjechały do Meksyku, gdzie po niedługim czasie matka zostawiła ją w rękach barona narkotykowego. Przez dziewięć lat była tam przetrzymywana i zapomniała już...