Kolejna piękna i wzruszająca powieść, pełna emocji i dramatów, która po raz kolejny udawania, że w życiu nic nie jest nam dane na zawsze. Że pozorny spokój i stabilizacja może pęknąć w jednej chwili jak bańka mydlana.
Dużo w tej książce dramatów, które dotykają każdego z bohaterów. Ale jest też i promyczek słońca w postaci Emilki, córki Iwony podrzuconej Natanielowi gdy ta trafiła do więzienia, która samą swoją obecnością rozświetla życie bohaterów.
A sam Nataniel mimo nauczki jaką miał z Iwoną znowu się zakochuje, tym razem w córce Marty. I znowu popełnia błąd o czym się wkrótce przekonuje, bo Oliwia jest kolejną egoistyczną osobą, która nie liczy się z nikim i niczym dążąc do zamierzonego celu.
Jest też obiektem chorej miłości Aśki, która wreszcie doprowadza do tragedii.
Ta część jest o wiele lepsza od pierwszej. Dużo się tu dzieje i akcja nie zwalnia ani na chwilę. Jest druga szansa dla Siergieja i kolejne rozczarowanie dla Nataniela. Jest miłość, namiętność a przede wszystkim są przyjaciele, którzy pomagają sobie bezinteresownie w trudnych chwilach i robią to z potrzeby serca.
Można się przy tej powieści wzruszyć i można też mieć pretensje do autorki,że na swoich bohaterów sprowadza tylko same nieszczęścia. Mam nadzieję, że ostatni tom wynagrodzi im wszystkie tragedie i życiowe dramaty a los wreszcie do nich się uśmiechnie pozwalając normalnie żyć i kochać.

Kolejna piękna i wzruszająca powieść, pełna emocji i dramatów, która po raz kolejny udawania, że w życiu nic nie jest nam dane na zawsze. Że pozorny spokój i stabilizacja może pęknąć w jednej chwili jak bańka mydlana.
Dużo w tej książce dramatów, które dotykają każdego z bohaterów. Ale jest też i promyczek słońca w postaci Emilki, córki Iwony podrzuconej Natanielowi gdy ta...