Jest to drugi tom Serii Mazurskiej i mój kolejny reread 🥰 cieszę się, że wróciłam do tych pozycji 😊

Mała Emilka zawładnęła sercami Nataniela, Mateusza i Marty. Dogadzali dziewczynce jak tylko umieli najlepiej.
Tego samego wieczór, co Emilka pojawiła się jeszcze jedną osoba - Oliwia, ukochana córka Marty, za którą kobieta strasznie tęskniła.
Jednak jej szczęście nie trwało długo, Oliwa szybko wyjechała z Sennej, znowu pozostawiając matkę samotną.

Nataniel przez chwilę pozwolił, by w jego sercu zagościła nadzieja i wpuścił do niego Oliwię, jednak czar, który "rzuciła" na niego dziewczyna nietrwał długo. Na wierzch wyszło prawdziwe oblicze Oliwii, które się chłopakowi bardzo nie spodobało.

Wydaje się, że życie w Sennej powinno takie właśnie być - senne, spokojne, bajkowe... Jednak przyjaciele nie mogą odpocząć od problemów.

Siergiej Sodarow - miłość Marty, dla Panów był ni wrogiem, ni przyjacielem - był swoim (tak go określali),wpadł w poważne kłopoty. Oczywiście całą trójka podjęła się pomocy Siergiejowi - trudnej i wymagającej.

Pomocy potrzebowała również Iwona - dawna miłość Nataniela, a zarazem matka Emilki...

Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? Czy odzyskają upragniony spokój? Czy słońce zaświeci nad nimi? Czy chociaż na chwilę problemy będą mogły pójść w zapomnienie? Tego dowiecie się czytając książkę 😊

Jest to drugi tom Serii Mazurskiej i mój kolejny reread 🥰 cieszę się, że wróciłam do tych pozycji 😊

Mała Emilka zawładnęła sercami Nataniela, Mateusza i Marty. Dogadzali dziewczynce jak tylko umieli najlepiej.
Tego samego wieczór, co Emilka pojawiła się jeszcze jedną osoba - Oliwia, ukochana córka Marty, za którą kobieta strasznie tęskniła.
Jednak jej szczęście nie trwało...

Książka i smutna i wesoła. Chociaż mam wrażenie, że tego smutku jest tutaj więcej. Ale śmieszne sytuacje i dialogi zasłaniają ten smutek ;) Co do zakończenia, to nie powinno takie być... jest po prostu okropne...

Książka i smutna i wesoła. Chociaż mam wrażenie, że tego smutku jest tutaj więcej. Ale śmieszne sytuacje i dialogi zasłaniają ten smutek ;) Co do zakończenia, to nie powinno takie być... jest po prostu okropne...

Świetne niespodziewane zakończenie pomimo tego że smutne. Trochę przeszkadzał mi styl, jakim została napisana książka, ale rozumiem również, że to za sprawą klimatu - wioska, perypetie ludzi tam żyjących.
Po książkę sięgnęłam jako młoda mama, której dziecko stało się "promykiem słońca". W tej opowieści też do końca myślałam, że tytuł nawiązuje do dziecka, ale chyba jednak nie...

Świetne niespodziewane zakończenie pomimo tego że smutne. Trochę przeszkadzał mi styl, jakim została napisana książka, ale rozumiem również, że to za sprawą klimatu - wioska, perypetie ludzi tam żyjących.
Po książkę sięgnęłam jako młoda mama, której dziecko stało się "promykiem słońca". W tej opowieści też do końca myślałam, że tytuł nawiązuje do dziecka, ale chyba jednak...

Dalsze losy Nataniela, Emilki i partyzantów z lasu.

Dalsze losy Nataniela, Emilki i partyzantów z lasu.

Nie podoba mi sie ze w kazdej ksiazce P. Michalak sa wulgaryzmy , jest to okropne gdy autorka przeklina. Dwa - nie moge zniesc rowniez tego ze takze w kazdej ksiazce autorki jest opis az zbyt dokladny seksu… jak ktos kogos “brał”, jak w spodniach jego pracie roslo itp itd 🤢🤮 Okropnie sie to czyta… juz id dluzszego czasu mnie to denerwuje… niefajnie.

Nie podoba mi sie ze w kazdej ksiazce P. Michalak sa wulgaryzmy , jest to okropne gdy autorka przeklina. Dwa - nie moge zniesc rowniez tego ze takze w kazdej ksiazce autorki jest opis az zbyt dokladny seksu… jak ktos kogos “brał”, jak w spodniach jego pracie roslo itp itd 🤢🤮 Okropnie sie to czyta… juz id dluzszego czasu mnie to denerwuje… niefajnie.

Super na końcu smutna ale czekam co będzie dalej

Super na końcu smutna ale czekam co będzie dalej

Myślałam, że autorka nie popełni już tego błędu. Budowanie książki na dzikim seksie jest prymitywną zagrywką.
Porzuciłam czytanie po połowie. To co było dobre w książce, pewne wątki czy motywy, zostało zaprzepaszczone. Po trzecią część już nie sięgam.

Myślałam, że autorka nie popełni już tego błędu. Budowanie książki na dzikim seksie jest prymitywną zagrywką.
Porzuciłam czytanie po połowie. To co było dobre w książce, pewne wątki czy motywy, zostało zaprzepaszczone. Po trzecią część już nie sięgam.

Książka opowiada o dalszych losach Nataniela i jego przyjaciół: Marty i Mateusza.
Poprzedni tom kończy się w noc wigilijną w którą w domu Nataniela poza pięcioletnią Emilką pojawia się Oliwia.
Szczerze powiem, że po takim zakończeniu książki czytelnik spodziewa się, że teraz będą żyli długo i szczęśliwie :). Niestety to nie bajka.
Książka zaskakuje z każdą przeczytaną stroną. Tom pierwszy bardziej mi się podobał, ale obawiam się, że po przeczytaniu "Baśniowej opowieści",
która poprzeczkę podniosła bardzo wysoko, każda kolejna przeczytana książka będzie do niej porównywania.

Książka opowiada o dalszych losach Nataniela i jego przyjaciół: Marty i Mateusza.
Poprzedni tom kończy się w noc wigilijną w którą w domu Nataniela poza pięcioletnią Emilką pojawia się Oliwia.
Szczerze powiem, że po takim zakończeniu książki czytelnik spodziewa się, że teraz będą żyli długo i szczęśliwie :). Niestety to nie bajka.
Książka zaskakuje z każdą przeczytaną...

W wigilijny wieczór do Sennej przyjeżdża Oliwia, z którą jej matka Marta nie utrzymywała kontaktu od lat. Jednocześnie dziewczyna chce podziękować Natanielowi za to, że kiedyś uratował jej w życie (wówczas to mężczyzna doznał wypadku w wyniku którego zaczął mieć problemy z chodzeniem). Niedługo potem zostają parą, jednak ich związek nie trwa zbyt długo.

Jednocześnie Nataniel na prośbę odbywającej wyrok w więzieniu Iwony zajmuje się jej córką Emilką. Dziewczynka szybko zdobywa zaufanie mężczyzny, a także Marty i Mateusza.

Niebawem do Sennej wraca również Siergiej, co wywołuje niepokój zarówno u Marty, która nie potrafi o nim zapomnieć, jak i Nataniela nie potrafiącego zapomnieć mu zdrady z Iwoną. Marta zaś próbuje odbudować relacje z córką i nadrobić stracony czas.

W drugim tomie "Serii Mazurskiej" Katarzyna Michalak kontynuuje losy bohaterów "Gwiazdki z nieba", a także wprowadza nowe postacie w tym Oliwię i weterynarz Zosię. W porównaniu z poprzednim tomem "Promyk słońca" ma bardziej dramatyczny charakter. Bohaterowie mają nadzieję na lepsze jutro, jednakże przeszłość i długo skrywane nie dają im o sobie zapomnieć. Tkwiące w nich głęboko emocje zaczynają się budzić i rzutować na ich wzajemne relacje.

Uważam, że "Promyk słońca" trzyma poziom poprzedniego tomu. Jest to dobra powieść pełna emocji i wzruszeń, która przyciąga swoją treścią od pierwszej do ostatniej strony.

W wigilijny wieczór do Sennej przyjeżdża Oliwia, z którą jej matka Marta nie utrzymywała kontaktu od lat. Jednocześnie dziewczyna chce podziękować Natanielowi za to, że kiedyś uratował jej w życie (wówczas to mężczyzna doznał wypadku w wyniku którego zaczął mieć problemy z chodzeniem). Niedługo potem zostają parą, jednak ich związek nie trwa zbyt długo.

Jednocześnie...

"Od tego są przyjaciele, prawda?
By pomagali wzrastać twoim marzeniom."

Ogólnie zamysł książki ciekawy, czyta się ją sprawnie, ale męczyła mnie ta skrajność emocjonalna u bohaterów powieści, dużo zła, gorzkości ludzkiej. Ja wierzę w inny świat.

"Od tego są przyjaciele, prawda?
By pomagali wzrastać twoim marzeniom."

Ogólnie zamysł książki ciekawy, czyta się ją sprawnie, ale męczyła mnie ta skrajność emocjonalna u bohaterów powieści, dużo zła, gorzkości ludzkiej. Ja wierzę w inny świat.