Olive Kitteridge to uparta, zawsze szczera i bezkompromisowa nauczycielka matematyki w małym miasteczku na Wschodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Jej mąż Henry, miejscowy aptekarz to jej całkowite przeciwieństwo. Spokojny i wyważony, uśmiechnięty i dobry, bez trudu zaskarbia sobie przyjaźń innych mieszkańców miasteczka. Zyskuje uznanie i powszechny szacunek. Oboje są rodzicami Christophera, chłopca z jednej strony odrobinę zamkniętego w sobie i wycofanego, a jednocześnie mocno przypominającego matkę, która zawsze musi postawić na swoim, często jest niesympatyczna, rzadko, o ile w ogóle za to przeprasza.

Złożona z urywków rzeczywistości, mozolnie utkanej pajęczyny pozornie zwyczajnych, codziennych zdarzeń historia Olive i ludzi, którzy wraz z nią dzielili życie, zabiera czytelnika w podróż przez czas i przestrzeń. Poprzez przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, która już wkrótce odchodzi w niepamięć poznajemy ludzi, odkrywamy skrywane przez nich tajemnice. Olive, jej sąsiedzi i ci, którzy w miasteczku goszczą tylko na chwilę, tworzą swoisty mały wszechświat, swój własny mikrokosmos, w którym żyją, kochają, zdradzają, tęsknią, nienawidzą, zazdroszczą, śmieją się i płaczą, są szczęśliwi, tracą nadzieję, umierają, odchodzą w zapomnienie, po krótkiej chwili pamięci.

Przepełniona emocjami, uderzająca z każdej strony feerią energii, czasem wspaniałej budującej, bardzo często niszczącej, całkowicie destrukcyjnej, książka Elizabeth Strout „Olive Kitteridge”, wbiła się we mnie bolesną drzazgą i dotknęła najczulszych nut mojego istnienia. Emocje zawarte w powieści są żywe, namacalne, stanowią niemal odrębne istnienie. Niemal odłączają się od bohaterów powieści, otrzymując swój własny, niezależny żywot. Historia ukazana w powieści Elizabeth Strout jest w zasadzie zwyczajna. To życie każdego przeciętnego człowieka, który w zasadzie nie wyróżnia się z tłumu. Rodzi się, przeżywa swe życie, po drodze splatając je z życiami mu podobnych i w końcu umiera. Jednak autorka ukazując strzępy rzeczywistości, każąc niejednokrotnie snuć czytelnikowi przypuszczenia co do przyczyn i skutków kolejnych wydarzeń, skupia się przede wszystkim na emocjach. To one są najważniejsze. To bicie ludzkiego serca. To krzyk ludzkiej duszy. Ukazuje bohaterów odartych z maski powierzchowności, ciepłych fałszywych uśmiechów, gry pozorów. Dociera do sedna, wnętrza każdego z nas i obnaża skrywane wewnątrz uczucia, lęki, pragnienia.... „Olive Kitteridge” to książka, która dociera do wnętrza człowieka, zagnieżdża się w umyśle i nie pozostawia obojętnym. Nie bez powodu książkę nagrodzono Pulitzerem w 2009 r.

Olive Kitteridge to uparta, zawsze szczera i bezkompromisowa nauczycielka matematyki w małym miasteczku na Wschodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Jej mąż Henry, miejscowy aptekarz to jej całkowite przeciwieństwo. Spokojny i wyważony, uśmiechnięty i dobry, bez trudu zaskarbia sobie przyjaźń innych mieszkańców miasteczka. Zyskuje uznanie i powszechny szacunek. Oboje są...