Lubię poznawać rodzimych autorów, bo za każdym razem gdy trafiam na taką perełkę, odczuwam dumę, że Polacy nie gęsi i dobrych autorów mają. Połączenie powieści obyczajowych i kryminalnych urzekło mnie już w twórczości innej polskiej autorki, a Pani Natalia Nowak-Lewandowska równie świetnie poradziła sobie z tym zadaniem. W odróżnieniu od Pani Greń, u której główni bohaterowie zwykle budzą naturalną sympatię, postaci kreowane przez Panią Nowak-Lewandowską są bardziej złożone. Mają zalety, ale również wiele wad. Podejmują często nieuzasadnione niczym decyzje i zachowują się nieracjonalnie, co niewątpliwie czyni ich bardzo ludzkimi.

Jakub, śledczy w katowickiej policji, który świetnie odnajduje się w swojej pracy, już dużo mniej radzi sobie z dorastającą córką Majką. Wręcz unika jej, bo jest podobna do ukochanej zmarłej żony, Kasi. Dziewczyna tęskniąca za matką i zaniedbana przez ojca popada w złe towarzystwo. Jej wychowanie Jakub zrzuca wręcz na barki drugiej żony Weroniki, z którą sam do końca nie wie, czemu się ożenił. Weronika natomiast postawiła sobie za cel małżeństwo z Jakubem, a teraz nie czuje się usatysfakcjonowana swoim życiem, które znacznie odbiega od jej wyobrażeń.

Kolejną barwną postacią jest bliźniacza siostra Jakuba, Julianna, która po burzliwej młodości nie zdołała ułożyć sobie życia osobistego. Jest jednak znakomitą dziennikarką. Brat i siostra często współpracują przy sprawach kryminalnych. Tak jest i tym razem gdy odnalezione zostają kości kobiety, spalone i porozrzucane w Lesie Murckowskim. Czy uda się złożyć te makabryczne puzzle i poznać tożsamość ofiary? Czy sprawa ta może mieć wspólny mianownik z zaginięciem żony kandydata na prezydenta miasta?

Wątki obyczajowy i kryminalny przeplatają się ze sobą tworząc historię, którą czyta się z przyjemnością i zaangażowaniem. Cieszę się, że miałam drugi cykl serii „Teoria gier”, bo ciekawa dalszych losów bohaterów, od razu po niego sięgnęłam.

Jeżeli szukacie lektury, którą dobrze się czyta, to polecam z czystym sumieniem. Jeżeli oczekujecie mocnego, trzymającego w napięciu kryminału, to możecie poczuć się lekko zawiedzeni.

Lubię poznawać rodzimych autorów, bo za każdym razem gdy trafiam na taką perełkę, odczuwam dumę, że Polacy nie gęsi i dobrych autorów mają. Połączenie powieści obyczajowych i kryminalnych urzekło mnie już w twórczości innej polskiej autorki, a Pani Natalia Nowak-Lewandowska równie świetnie poradziła sobie z tym zadaniem. W odróżnieniu od Pani Greń, u której główni...