"Śmierć w Château Bremont" to specyficzna powieść kryminalna, urokliwa, trochę schematyczna, w której akcja toczy się niespiesznie, czasem wręcz leniwie. Nie odczujemy tu wyraźnego napięcia, czy nagłych zwrotów akcji. Bardziej otrzymamy książkę, która idealnie współgra z miejscem, a co za tym idzie ze stylem życia południowej Francji. Jednak pomimo togo nie powinniśmy się tutaj nudzić, a to za sprawą mieszania wątków kryminalnych z obyczajowymi.

Śledztwo to swego rodzaju szkoła dedukcji, wnikliwej obserwacji i analizy życia szlachcica. To odkrywanie sekretów i tajemnic rodzinnych oraz relacji łączących jej członków. Wspólnie z sędzią i jego partnerką przekonamy się, że wiele rzeczy ma swoje podwójne dno, a niektóre postacie są kimś zupełnie innym, niż może się początkowo wydawać.
Muszę jednak przyznać, że zagadkowa zbrodnia i wnikliwe śledztwo prowadzące do jej rozwiązania pozostawiają pewien niedosyt. Przede wszystkim zabrakło mi tutaj napięcia, emocji, które nie dałyby mi zasnąć. Było ciekawie, choć początkowo trochę topornie.

Wątek kryminalny miesza się z życiem prywatnym sędziego i jego dawnej partnerki, ich dosyć burzliwą relacją, różnicą charakterów oraz wzajemnym przyciąganiem. Można by się przyczepić do tego, że często wątek główny jest jakby spychany na boczne tory, niemniej jednak należy pamiętać, że jest to seria, więc według mnie cała dość rozbudowana fabuła ukazująca życie głównych bohaterów ma swój sens. W końcu to Verlaque i Bonnet stanowią trzon całej serii.
Sędziego i profesor prawa więcej dzieli, niż łączy, a pomimo tego nie są w stanie o sobie zapomnieć. On bardziej przypomina snoba, któremu co prawda nie brakuje uroku, ale doskonale wie jak okręcić sobie innych wokół palca i tę umiejętność często wykorzystuje. Ona z kolei, jest bardzo otwarta, przyjazna, a przez to tak lubiana. Inteligentna i błyskotliwa. Duet nader intrygujący.

W książkę trzeba się „wgryźć”, przywyknąć do licznych opisów życia mieszkańców Ax-en-Provence, ich mentalności. Autorka przemyca też sporo informacji dotyczących architektury, krajobrazów Prowansji, czy też smakowitych dań i wybornych win. Bez wątpienia jest francusko, pięknie i pysznie.

Jak dla mnie wielkim błędem jest pozostawienie francuskich wtrąceń bez jakiegokolwiek tłumaczenia. Owszem nadaje to specyficznego francuskiego klimatu, ale dla laika może to być bardzo irytujące, kiedy tłumaczenia będzie się musiał domyślać. A tych francuskich zwrotów jest naprawdę dużo.

https://czytelniapatrycji.blogspot.com/2018/08/smierc-w-chateau-bremont-m-l-longworth.html

"Śmierć w Château Bremont" to specyficzna powieść kryminalna, urokliwa, trochę schematyczna, w której akcja toczy się niespiesznie, czasem wręcz leniwie. Nie odczujemy tu wyraźnego napięcia, czy nagłych zwrotów akcji. Bardziej otrzymamy książkę, która idealnie współgra z miejscem, a co za tym idzie ze stylem życia południowej Francji. Jednak pomimo togo nie powinniśmy się...