Pięknie ilustrowana autobiografia jednego z moich ulubionych reżyserów.
Terrego poznałam przez Monty Pythona, uwielbiam ich poczucie humoru, pomysły, podejście do świta i spojrzenie na świt.Zdecydowanie to był mój klimat.
Czekałam aby poczytać o "12 małpach", "Las Vegas..." "Parnasusie", czy "Teorii wszystkiego". Liczyłam na to że dowiem się czegoś ciekawego o tych filmach. I dostałam to! Ale oprócz tego dostałam o wiele więcej.
Filmy o których nie maiłam pojęcia. Np: "Brazil", "Przygody Barona Munchausena", "The Fisher King". Nie znałam tych filmów - a teraz okazało się, że zapowiadają się mega ciekawie i własnie wylądowały na listę: must see. Jestem zachęcona aby je obejrzeć.
Ale książka w sumie to nie o tym. A o tym co zrobić aby nie być wybitnym reżyserem. Bo Terry wcale nie chciał być naj, nie chciał być wielki. Chciał reżyserować, rysować komiksy, tworzyć dobre animacje, np. na postawie arcydzieł. Nie miał marzeń aby być wielkim artystą. To chyba jakaś wrodzona skromność.
Terry opowiada po kolei o swoim życiu, gdzie dorastał, o tym że nie miał jako młody chłopiec żadnej traumy i że jego dzieciństwo było spokojne, o rodzinie, o szkole. Gdzie zaczynał, jak raczkował, jakie miał pomysły. Skąd czerpał inspiracje i jak je przerabiał. Do książki dołączonych jest sporo szkiców - pokazujących proces tworzenia. o Cenzurze i wielu aspektach które wpływały na niego od początku drogi. Jak i dlaczego wyjechał z Ameryki, jak znalazł się w Anglii. Jak stał się członkiem Pythonów, ale także jak poznał żonę.
To co się okazało nie jest tak oczywiste jakby się wydawało. Bo z książki wyłania się bardzo pokładany człowiek, nawet przyziemny, ale jego filmy i animacje są zupełnie inne. Są zaskakujące, zdumiewające, szokujące, nieprawdopodobny. Zdecydowanie to co wychodziło spod jego ręki wyprzedzało epokę. Na pierwszy rzut oka zwykły człowiek a to co się rodziło w głowie było wybitne.
Tak twórcza osoba i do tego z takim interesującym podejściem do życia powinna zamieniać wszystkie swoje filmy w kasowe hity. A przecież nie do końca tak było. Zdaje mi się że Gilliamowi nie zależało na tym tak bardzo. Może dlatego nie chciał ulec producentom.i tworzył po swojemu. Choćby okazało się potem że sam musi chodzić i reklamować swoje filmy. Myślę, że został wiernym sobie.
Przyznam się szczerze ze nie czytałam tej autobiografii jednym tchem. Smakowałam każde słowo! (Już spisałam sobie ulubione cytaty KLIK ) Zachwycałam się każdą ilustracją. Kiedy trafiałam na ciekawą informację biegłam do męża żeby mu o tym opowiedzieć zaczynają od : "A wiesz że... :) " Miałam wielką ochotę dzielić się emocjami które towarzyszyły mi podczas czytania !
Komu polecę książkę?
Fanom Monty Pythona - zdecydowanie tak, fanom reżysera? Pewnie - nie zawiodą się! Ale każdy kto interesuje się reżyserią,, filmem, komiksami -> cała branżą -będą usatysfakcjonowani mogąc przeczytać tą książkę.
I dla tych nie zainteresowanych tematem też - ponieważ to interesujący i barwny człowiek!
Na prezent? Pewnie, że tak! Książka wydana jest z największą starannością.

Pięknie ilustrowana autobiografia jednego z moich ulubionych reżyserów.
Terrego poznałam przez Monty Pythona, uwielbiam ich poczucie humoru, pomysły, podejście do świta i spojrzenie na świt.Zdecydowanie to był mój klimat.
Czekałam aby poczytać o "12 małpach", "Las Vegas..." "Parnasusie", czy "Teorii wszystkiego". Liczyłam na to że dowiem się czegoś ciekawego o tych...