Chociaż rok 2020 dawno już za nami, postanowiłam kontynuować swoje wyzwanie:
Przeczytam książkę, która:
15/21: jest książką podróżniczą.

Po książki podróżnicze sięgam bardzo rzadko. „Tryptyk wschodni” znalazłam przypadkowo, przeglądając audiobooki w ofercie Legimi.

Słuchanie opowieści było dla mnie inspirującym doświadczeniem. Autorka ciekawie opowiada o swojej podróży przez Chiny, Tybet i Mongolię. Swoje obserwacje zgrabnie łączy z ciekawostkami i elementami historii odwiedzanych miejsc. Opowiada o obyczajach, zwyczajach, wierzeniach, historii i sztuce (również tej kulinarnej) krajów, w których przychodzi jej być gościem. Na uznanie, moim zdaniem, zasługuje autentyczność autorki, którą się tu wyczuwa, opisywanie rzeczywistości takiej, jaką widzi. Bez jej zbędnego upiększania, a jednocześnie z oddaniem piękna, zaciekawieniem i szacunkiem dla odkrywanych przez nią -i dla niej - tajemnic.

Wysłuchałam z przyjemnością. Polecam.

Chociaż rok 2020 dawno już za nami, postanowiłam kontynuować swoje wyzwanie:
Przeczytam książkę, która:
15/21: jest książką podróżniczą.

Po książki podróżnicze sięgam bardzo rzadko. „Tryptyk wschodni” znalazłam przypadkowo, przeglądając audiobooki w ofercie Legimi.

Słuchanie opowieści było dla mnie inspirującym doświadczeniem. Autorka ciekawie opowiada o swojej podróży...

Książka bardo ładnie wydana, niewątpliwie może być ozdobą półki. Zdjęcia robią dużo dobrego. Jeśli chodzi o tekst.... część chińska była wg mnie nudna. Pozostałe dwie nawet ciekawe. Co mi trochę przeszkadzało? Jak dla mnie całość napisana jest jak zwierzenia przyjaciółki. Tyle, że nie znam autorki i te "intymne" wstawki były dla mnie, sama nie wiem, zbędne? niekomfortowe? irytujące?
Mam mieszane odczucia.

Książka bardo ładnie wydana, niewątpliwie może być ozdobą półki. Zdjęcia robią dużo dobrego. Jeśli chodzi o tekst.... część chińska była wg mnie nudna. Pozostałe dwie nawet ciekawe. Co mi trochę przeszkadzało? Jak dla mnie całość napisana jest jak zwierzenia przyjaciółki. Tyle, że nie znam autorki i te "intymne" wstawki były dla mnie, sama nie wiem, zbędne? niekomfortowe?...

Całość recenzji można znaleźć na http://w-sercu-ksiazki.blogspot.com/2017/11/tryptyk-wschodni-chiny-tybet-mongolia.html

"Tryptyk wschodni" to opowieść o wyprawach autorki do trzech miejsc - Chin, Tybetu i Mongolii. W każdym z nich panują nieco inne warunki życia czy kultura, choć wszystkie znajdują się niedaleko siebie. Autorka swobodnie opisuje wszystkie przygody, własne odczucia i wrażenia, ale także pewne konotacje historyczne, kulturalne, geograficzne, a wszystko to jest przystrojone naprawdę pięknymi zdjęciami. Jest to naprawdę niezwykłe spotkanie z innym światem. Dodam jednak, że trzeba się przygotować na dosyć osobliwą formę relacji wypełnionej prywatnymi odczuciami autorki i bohaterki książki w jednym, a nie na obiektywną formę literacką, której wiele osób chyba po książce się spodziewało.

Książka jest ciekawa i całkiem wciągająca, opisuje piękne choć często bardzo ubogie i zniszczone miejsca oraz różnorodne wydarzenia, które możemy nie tylko poczuć pod wpływem inspirujących słów, ale także zobaczyć na naprawdę dobrych zdjęciach. Każda część składa się z tematycznych podrozdziałów, a rozdziały muszę ocenić osobno, bo o każdym mam nieco inne zdanie.

Zacznijmy od części chińskiej, która wbrew pozorom, oprócz męczącego mnie początku, bardzo mi się spodobała. O Chinach wiem bardzo niewiele, dlatego ta część tryptyku była dla mnie inspirującą przygodą, przyjemną, nieprzeciążoną szczegółami, a interesującą historią. Tutaj w zasadzie nie mam żadnych zastrzeżeń, co po części może wynikać właśnie z tego, że moja wiedza nie była szeroka zatem nie mogłam zweryfikować zamieszczonych w książce informacji. Zaznaczam to tak wyraźnie ponieważ będzie to miało ogromne znaczenie w części drugiej o Tybecie.

Tybetańska część jest mieszanką ciekawych faktów ze szkodliwymi informacjami oraz niesłusznymi opiniami co w moich oczach istotnie wpłynęło na jakość lektury. Wymieszanie wszystkich tybetańskich wierzeń, analiza religii przez pryzmat innej religii, nie do końca zgłębione historie, nieszczęsna pejoratywnie kojarząca się "sekta" czy tylko jedna buddyjska szkoła, to zaledwie część niepokojących mnie fragmentów w tej części książki. Prawdę mówiąc, zabrakło mi tej części Tryptyku naprawdę dobrego researchu i choć wiem, że autor ma prawo do własnego poglądu w książce, to mnie on nie odpowiada i uważam, że po raz kolejny oddalamy się od rzetelnego przedstawienia buddyzmu. Nie zmienia to jednak faktu, że podziwiam, że autorka opowiada o Mahakali, pokłonach, purbach, thankach w ogóle co nie jest częste w polskiej literaturze, choć zdecydowanie wolałabym aby było to zrobione bardziej sumiennie.
Muszę także wspomnieć, że choć pani Sęczykowska próbuje nieco szokować wyciągając wiele "ciekawych" historii o tantrach, Tybetańskiej Księdze Umarłych czy niektórych bardzo nietypowych, rzadkich i niezwykle ludowych praktykach itd., to robi to z niezwykłym wyczuciem godnym podziwu.

Trzecia część tryptyku to historia Mongolii, ciekawa choć trochę zbyt dużo dla mnie w niej prywatnych wydarzeń z życia autorki. Nie zmienia to jednak tego, że była dla mnie znacznie przyjemniejsza od tybetańskiej, choć w moim odczuciu nieco słabsza od chińskiej. Wszystko było dosyć spójne, ciekawe, mogliśmy poznać historię od środka, od ludzi. Spodobał mi się ten sposób narracji, choć no właśnie - zbyt dużo prywatnych historii. W tej części także pojawia się buddyzm, ale przede wszystkim szamanizm! Jak dla mnie był on znacznie lepiej opisany niż buddyzm, przez chwilę zastanawiałam się nawet czy autorka nie zasięgnęła języka u specjalisty!

Gdyby nie był to tryptyk, a książka z relacją z Chin i Mongolii - poleciłabym Wam ją z czystym sumieniem. Było ciekawie, klimatycznie, a nawet wciągająco! :) Niestety, książka posiada także część tybetańską i to sprawia problem, ponieważ nie jestem do niej przekonana i uważam, że zawiera wiele merytorycznych niedopowiedzeń. Z tego powodu namawiam Was do czytania tej książki ze sporym dystansem choć zdecydowanie z podziwem do wspaniałych zdjęć! O ile z pierwszej i trzeciej części Tryptyku według mnie można się w bardzo przyjemny sposób naprawdę sporo dowiedzieć, o tyle część druga to mieszanka faktów, niedomówień i jak dla mnie osobistych wrażeń autorki.

Całość recenzji można znaleźć na http://w-sercu-ksiazki.blogspot.com/2017/11/tryptyk-wschodni-chiny-tybet-mongolia.html

"Tryptyk wschodni" to opowieść o wyprawach autorki do trzech miejsc - Chin, Tybetu i Mongolii. W każdym z nich panują nieco inne warunki życia czy kultura, choć wszystkie znajdują się niedaleko siebie. Autorka swobodnie opisuje wszystkie przygody, własne...