„Ravic sięgnął po butelkę”, kilka stron później lub wcześniej: „opróżnił kieliszek”, duży koniak lub sławny calvados. Bo czy na trzeźwo da się przeżyć własne życie, gdy jako uchodźca mieszkasz nielegalnie w Paryżu, gdy nie masz nic, a twój wróg mija cię w najmniej spodziewanych momentach?
Jest to ponura powieść, utrzymana w ciemnych barwach, którą czasem doganiają promienie słońca... lecz nie na długo. Wojna zbliża się wielkimi krokami.
Niemiecki emigrant. Lekarz. Wykonujący nielegalne operacje, żeby się utrzymać. Poznamy go pod nazwiskiem Ravic.
„Dokąd się pani tak śpieszy?” – jednym pytaniem można uratować czyjeś życie i... znaleźć drugą połówkę... chociażby na jakiś czas. I to wszystko może się wydarzyć jednej nocy...
A następnej zobaczyć... „Tak, Haake. Chodzi o gestapo.”.
Życie jest niespodziewane.

Tak samo, jak niespodziewana jest ta książka. Bo czy nie ciągnie nas do mrocznych stron?
Kolejna jedna z piękniejszych lektur za mną. Ten mroczny i przejmujący klimat Paryża...
„Było tak ciemno, że nie widzieli nawet Łuku Triumfalnego.”
Polecam.

„Ravic sięgnął po butelkę”, kilka stron później lub wcześniej: „opróżnił kieliszek”, duży koniak lub sławny calvados. Bo czy na trzeźwo da się przeżyć własne życie, gdy jako uchodźca mieszkasz nielegalnie w Paryżu, gdy nie masz nic, a twój wróg mija cię w najmniej spodziewanych momentach?
Jest to ponura powieść, utrzymana w ciemnych barwach, którą czasem doganiają...