Andrzej Sapkowski jest tylko jeden i jego styl jest nie do podrobienia. Nikt tak jak on nie potrafi budować zdań ociekających sarkazmem. Nikt tak jak on nie czerpie znanych motywów z legend i baśni, aby wykorzystać je na swoją modłę w opowieściach o Wiedźminie. Niemniej jednak bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać zbiór „Wiedźmin. Szpony i kły” inspirowany sagą Sapkowskiego.
Najbardziej spodobało mi się opowiadanie Beatrycze Nowickiej „Krew na śniegu. Apokryf Koral”. Czytając ten utwór, poczułam klimat w stylu Sapkowskiego, postać Geralta nie odbiegała od oryginału, a jego dylematy i sposób myślenia były takie, jak być powinny. Sama historia też jest intrygująca, a zakończenie przewrotne.
Bardzo spodobały mi się też opowiadania: „Co dwie głowy”, „Skala powinności” (nareszcie Coën doczekał się rozszerzenia swojej wojennej historii, za co jestem wdzięczna autorce, Katarzynie Gielicz), „Lekcja samotności”, „Dziewczyna, która nigdy nie płakała”. Ciekawy pomysł na fabułę mieli też autorzy dwóch ostatnich opowieści – „Ballada o Kwiatuszku”, „Szpony i kły”.
Mam mieszane odczucia odnośnie opowiadania, które wygrało konkurs „NF”, czyli „Kres cudów”. Werdykt był ponoć jednogłośny, ale sądząc po wypowiedziach innych czytelników, nie do końca chyba spełnił oczekiwania odbiorców. W moim odczuciu opowiadanie jest dobre, ale w tym zbiorze znalazło się kilka lepszych.
Zupełnie nie przekonały mnie natomiast trzy opowieści: „Ironia losu” (jakbym czytała o zbuntowanych aniołach), „Bez wzajemności” (nieudane nawiązanie do genialnego „Trochę poświęcenia”) oraz „Nie będzie śladu” (jakieś takie nijakie).
Ogólnie, jestem zadowolona z lektury. Do najciekawszych opowiadań z pewnością jeszcze wrócę.

Andrzej Sapkowski jest tylko jeden i jego styl jest nie do podrobienia. Nikt tak jak on nie potrafi budować zdań ociekających sarkazmem. Nikt tak jak on nie czerpie znanych motywów z legend i baśni, aby wykorzystać je na swoją modłę w opowieściach o Wiedźminie. Niemniej jednak bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać zbiór „Wiedźmin. Szpony i kły” inspirowany sagą...