Ciekawa książka ukazująca "od środka" relacje między członkami japońskiej społeczności. Czas akcji nie jest odległy, a jednak przypadł na okres zmian powojennej Japonii. Co pozwalało autorowi pod postacią przemyśleń starego człowieka pokazać kontrasty kulturowe jak i zmiany obyczajowe.
Książka w moim osobistym odczuciu lekko filozoficzna, a przynajmniej skłaniająca do przemyśleń na pewne tematy.
Sam tytuł jest urzekający i w pewien sposób genialny, jeśli tylko zrozumie się subtelną metaforę autora.
Z racji tematyki na pewno polski czytelnik nie zrozumie z tej książki wszystkiego, bądź nie odbierze tego tak jak czytelnik japoński. Mimo to książka jest napisana tak by nie odstraszyć laika w temacie kultury Japonii.
Warto wspomnieć jeszcze o stylu, gdyż autor operuje dość niezwykłą prozą, która europejskiemu czytelnikowi może wydawać się dziwna bądź nawet spotkałam się z opinią "bezuczuciowa". Osobiście nie zgadzam się z tą opinią, autor pisze w sposób w jaki przyjęło się w jego kraju za "kanoniczny" choć nadaje mu (jak każdy) specyficzną indywidualną nutkę.
Polecam ;) osobom ciekawym innych kultur i poszukującym nowych doznań literackich. Fanom japońskiej kultury, gdyż Kawatama Yasunari jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej cenionych prozaików japońskich.

Ciekawa książka ukazująca "od środka" relacje między członkami japońskiej społeczności. Czas akcji nie jest odległy, a jednak przypadł na okres zmian powojennej Japonii. Co pozwalało autorowi pod postacią przemyśleń starego człowieka pokazać kontrasty kulturowe jak i zmiany obyczajowe.
Książka w moim osobistym odczuciu lekko filozoficzna, a przynajmniej skłaniająca do...