„Głos góry” to jedno z arcydzieł Kawabaty. Poprzez świat wspomnień i przemyśleń starego człowieka, który przeczuwa zbliżającą się śmierć, symbolizowaną tytułowym „głosem” góry, wyrażona jest gorzka mądrość życia. Wspomnienia jego dawnej, młodzieńczej miłości nakładają się na uczucie do młodziutkiej synowej, uczucie nie tylko fizycznej, lecz także estetycznej natury, a tłem ich jest drobiazgowy opis życia codziennego w tradycyjnej rodzinie japońskiej oraz świat marzeń i snów głównego bohatera.