Można by sparafrazować Dmowskiego: jestem pisarzem polskim, więc mam obowiązki polskie. Do obowiązków pisarza polskiego niewątpliwie należy pisanie o polskości, nawet w listach prywatnych. Dlatego jeden pisze: "Bo być Polakiem, to ogromna niedogodność (...) tu chodzi o (...) przyznanie się do tej całej duchowej nędzy i biedy, i świństewkowatości, jaka jest nieodłączna od być - wewnętrznie- Polakiem". Drugi mu wtóruje: "Bo ja widzę w tym tylko szpetną brodawkę na nosie, z której nie ma pożytku, bo ja nie umiałbym, jak Proust, wywieść z brodawki najczarowniejsze ambiwalencje istnienia. (...) Stąd kiedy widzę, ile rzeczy mógłbym dokonać, gdybym nie był Polakiem (...),to jakoś bierze mnie zwykła, pragmatyczna cholera". Na liście lektur szkolnych pewnie książka jednak się nie znajdzie, bo pisarze poruszają niestety też inne, mniej wzniosłe tematy.

Można by sparafrazować Dmowskiego: jestem pisarzem polskim, więc mam obowiązki polskie. Do obowiązków pisarza polskiego niewątpliwie należy pisanie o polskości, nawet w listach prywatnych. Dlatego jeden pisze: "Bo być Polakiem, to ogromna niedogodność (...) tu chodzi o (...) przyznanie się do tej całej duchowej nędzy i biedy, i świństewkowatości, jaka jest nieodłączna od...

Książkę czytało się naprawdę świetnie. Język, którym posługiwali się autorzy, ale też relacja, która się między nimi zrodziła spowodowała, że ich listy naprawdę wciągały. Ciekawa też perspektywa pisarzy, publicystów na emigracji, którzy muszą się zmierzyć ze swoją polskością, z byciem w obcym kraju, z własnym patriotyzmem, ale też wieloma przeszkodami. Uważam, że to literacko bardzo przyjemna lektura, a też niesie ze sobą ogromny bagaż informacji i poglądów obu autorów.

Książkę czytało się naprawdę świetnie. Język, którym posługiwali się autorzy, ale też relacja, która się między nimi zrodziła spowodowała, że ich listy naprawdę wciągały. Ciekawa też perspektywa pisarzy, publicystów na emigracji, którzy muszą się zmierzyć ze swoją polskością, z byciem w obcym kraju, z własnym patriotyzmem, ale też wieloma przeszkodami. Uważam, że to...

Całkiem niedawno okazało się, że Sławomir Mrożek i Leopold Tyrmand przez wiele lat przyjaźnili się i pisali do siebie listy. "W emigracyjnym labiryncie" to zapis ich korespondencji z lat 1965-1982. Obaj pisarze przebywali wówczas na emigracji - Tyrmand w Stanach Zjednoczonych, a Mrożek we Włoszech i Francji. Z perspektywy emigranta obserwują i komentują bieżące wydarzenia. Opisują swoje zmagania twórcze, bieżące sukcesy i problemy, sytuację w kraju. Sporo miejsca poświęcają też podróżom po świecie, kontaktom towarzyskim i życiu prywatnemu. Są też refleksje o Polsce i Europie oraz żarty, a nawet plotki! Często pojawiają się złośliwe, ale trafne komentarze o znanych osobach...

Jest to korespondencja dwóch światłych ludzi, których połączyła wrogość do komuny, rozczarowanie rzeczywistością, twórcze rozterki, wątpliwości odnośnie sensu pisania, kłopoty finansowe i pytania o swoją tożsamość. Wydaje się jednak, że w ich listach najważniejsze są emocje i udręki związane z losem emigranta, które chyba najbardziej ich do siebie zbliżyły...

"W emigracyjnym labiryncie" to literacka zabawa dwóch inteligentnych pisarzy, którzy duszą się w polskim piekiełku. Osobiste i szczere rozważania obu autorów na temat wolności i historii, środowiska literackiego i własnej twórczości przeplatane są dosadnym humorem i genialnymi puentami. To także niezwykła historia PRL-u widzianego oczyma ludzi, którzy obserwowali polską rzeczywistość spoza granic kraju...

Całkiem niedawno okazało się, że Sławomir Mrożek i Leopold Tyrmand przez wiele lat przyjaźnili się i pisali do siebie listy. "W emigracyjnym labiryncie" to zapis ich korespondencji z lat 1965-1982. Obaj pisarze przebywali wówczas na emigracji - Tyrmand w Stanach Zjednoczonych, a Mrożek we Włoszech i Francji. Z perspektywy emigranta obserwują i komentują bieżące...

„W emigracyjnym labiryncie…” to publikacja, która przedstawia relację dwóch pisarzy, którzy sami są zaskoczeni tym, jak wiele ich łączy. To listy pełne ironii, dosadnych słów, a jednocześnie poruszające w świetny sposób temat Polski, polskości i bycia Polakiem oraz procesu twórczego i parania się takim zawodem jak pisarstwo. To także dobra okazja, aby nieco poznać ich autorów – Leopolda Tyrmanda i Sławomira Mrożka. Interesująca i myślę, że wartościowa lektura. Szczerze polecam. Nawet jeśli nigdy nie czytaliście listów – ja od tych zaczęłam, odnalazłam się bardzo dobrze i chcę więcej!


Cała recenzja: http://bohater-fikcyjny.blogspot.com/2018/09/214-obsesja-polskosci-w-emigracyjnym.html

„W emigracyjnym labiryncie…” to publikacja, która przedstawia relację dwóch pisarzy, którzy sami są zaskoczeni tym, jak wiele ich łączy. To listy pełne ironii, dosadnych słów, a jednocześnie poruszające w świetny sposób temat Polski, polskości i bycia Polakiem oraz procesu twórczego i parania się takim zawodem jak pisarstwo. To także dobra okazja, aby nieco poznać ich...

Książka smutna i im dalej tym smutniej, coraz więcej przygnębienia i rezygnacji. Bardzo dla mnie przygnębiająca.

Książka smutna i im dalej tym smutniej, coraz więcej przygnębienia i rezygnacji. Bardzo dla mnie przygnębiająca.