"...Ten potwór jest szczęśliwy? I to ma być sprawiedliwość?
Zoja Pietrowna odwróciła fotel z powrotem do okna i długo stała za plecami Razuwajewa, patrząc na opuszczone ramiona i żałosny puch otaczający pokrytą starczymi plamami łysinę. Jest przecież niewiele starszy od niej, ale ona, Zoja Pietrowna, nadal pracuje i prowadzi aktywne życie, tymczasem Nikołaj Stiepanowicz stał się rośliną, której niedostępne są już nie tylko gorzkie przeżycia, ale też zwyczajne, nawet najmniejsze radości.
Więc może to jest właśnie zapłata?..."

To już szesnaste spotkanie z major Kamieńską, która jest na emeryturze, skończy niebawem 50 lat, zbliża się podwójna rocznica ślubu Nastii i Loszki oraz brat Aleksandra i Daszy.
Nastia pracuje w agencji detektywistycznej Stasowa i dostaje kolejne zlecenie, które wymaga wyjazdu nad morze i szukania zabójcy prowincjonalnego lekarza w podeszłym wieku, niemal jedna noga nad grobem był, wystarczyło poczekać kilka dni i sam by odszedł...zemsta.
Nastia postanawia z Loszką połączyć prace z przyjemnością niczym Sherlock Holmes i doktor Watson lub Poirot, i kapitan Hastings, węsząc i rozwiązując zagadkę śmierci odpoczywać, opalać się, spacerować, wybrać się wreszcie do kina niczym na zaległych od dwudziestu lat wakacjach.
Utkana pajęcza sieć intryg, powiązań wielowątkowych, ilość osób wciągniętych w pewne zdarzenie z przeszłości i wypadek, wywoła lawinę morderstw, która tylko duet detektywistyczny Nastia - Loszka może zatrzymać.
Czy zemsta natychmiastowa i ta odłożona w czasie smakuje i satysfakcjonuje tak sam?

„...Zemsta to tylko ładne słowo, którym każdy z nas maskuje własne motywy osobiste...”

"...Ten potwór jest szczęśliwy? I to ma być sprawiedliwość?
Zoja Pietrowna odwróciła fotel z powrotem do okna i długo stała za plecami Razuwajewa, patrząc na opuszczone ramiona i żałosny puch otaczający pokrytą starczymi plamami łysinę. Jest przecież niewiele starszy od niej, ale ona, Zoja Pietrowna, nadal pracuje i prowadzi aktywne życie, tymczasem Nikołaj...