UWAGA! BARDZO WAŻNA POZYCJA!!
Dostępna na: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/berent-prochno/
Zacznę tym razem od końca tzn. od swoich trzech groszy, bo wielość powiedzianych słów o tym dziele przyćmi uwagi moje tj. biednego starego inżyniera. Przede wszystkim to książka dla miłośników Młodej Polski, a w szczególności demonicznego Przybyszewskiego (1868 – 1927) (w powieści Turkuł), który niewątpliwie był sam jedną z inspiracji autora, jak również jego książka pt „Synowie Ziemi” dostępna na: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/synowie-ziemi-.html#anchor-idm139975751872896 . Resztę podaje Wikipedia – hasło „Próchno”, z której wyciągnę najistotniejsze zdania, lecz zacznę od autora.
Wacław Berent (1873 – 1940)…. (Wikipedia):
„…polski powieściopisarz i tłumacz okresu modernizmu, główny (obok Władysława Reymonta) przedstawiciel realizmu w literaturze Młodej Polski…. … W latach 1900–1907 był związany z założonym przez Zenona Miriama Przesmyckiego periodykiem „Chimera”. Wszedł na stałe do wąskiego grona jego najczęstszych i najważniejszych współpracowników. Na łamach pisma drukuje m.in. powieść polifoniczną o artystach, która pozwala mu wejść do grona pierwszoligowych twórców okresu modernizmu Próchno, przekład sztuki Dietriecha Grabbego Żart, satyra, ironia i głębsze znaczenie oraz fragmenty przekładu traktatu filozoficznego Tako rzecze Zaratustra. Okres współpracy z Chimerą był najpłodniejszy w całej literackiej karierze Barenta… … Krytyk haseł pozytywistycznych i modernistycznej filozofii polskiej i europejskiej bohemy, postulującej służebność wobec sztuki. Był przeciwnikiem romantyzmu. Mistrz erudycyjnej, pełnej metafor prozy i dopracowanej, swoistej stylizacji językowej…”.
Teraz omówienie książki, które warto przeczytać całe: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chno_(powie%C5%9B%C4%87)
„…Próchno – powieść Wacława Berenta, ukazująca się początkowo w odcinkach w 1901 roku w "Chimerze", opublikowana w formie książkowej w 1903 roku; zamyka i podsumowuje pierwsze dziesięciolecie Młodej Polski… … W powieści Próchno Wacław Berent nakreślił syntetyczny obraz życia ludzi. Akcja utworu rozgrywa się w środowisku cyganerii artystycznej. Główni bohaterowie – aktor, dziennikarz, muzyk, poeta, dramaturg i malarz – reprezentują prawie wszystkie dziedziny twórczości. Ich losy i postawy pokazane zostały na tle gorączkowego życia wielkiego miasta. Powieść składa się głównie z dialogów i monologów postaci. Berent zrezygnował z wprowadzenia narratora wszechwiedzącego.
Każdy z tych artystów jest skrajnym indywidualistą o wysublimowanych nerwach. Łączy ich przekonanie, że sztuka to jedyna ucieczka przed bezsensem rzeczywistości. Wszyscy jednak za wybór "życia sztuką" płacą cierpieniem, gdyż nie są w stanie w pełni osiągnąć twórczej satysfakcji. Aby odizolować się od innych, stwarzają sobie własny świat – zakładają maski i ciągle grają… … Krytyka była nieprzygotowana na przyjęcie Próchna… … Charakterystyczne dla końca XIX wieku jest połączenie w powieści dekadenckiej naturalizmu z modernizmem. Czytelnik takiej powieści sam musi wiele rzeczy odkrywać, jego wyobraźnia współpracuje z pisarzem. W Próchnie autor zastosował polifoniczną strukturę powieści Fiodora Dostojewskiego, nie ma tu narratora wszechwiedzącego (każda część posiada swojego bohatera), czytelnik sam musi wybrać po czyjej jest stronie…
Zdaniem Stanisława Brzozowskiego: „Próchno stanowi wotum nieufności wyrażone wobec nowoczesnej kultury. Demaskuje ponadto dwuznaczną postawę artysty, który odczuwając nienawiść wobec filistra, jednocześnie - powodowany zarówno próżnością, jak i neurotycznym lękiem przed odrzuceniem - zabiega o względy. Uznanie ze strony publiczności, aplauz widowni, sława i podziw to także swego rodzaju narkotyk, a niekiedy wręcz trucizna. ..”
Reasumując: wiele z Nietzschego, no i z Przybyszewskiego. Lektura wymagająca, lecz warta wysiłku czytelnika. 8/10

UWAGA! BARDZO WAŻNA POZYCJA!!
Dostępna na: https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/berent-prochno/
Zacznę tym razem od końca tzn. od swoich trzech groszy, bo wielość powiedzianych słów o tym dziele przyćmi uwagi moje tj. biednego starego inżyniera. Przede wszystkim to książka dla miłośników Młodej Polski, a w szczególności ...