Wybór należy tylko do ciebie. Możesz odejść, a możesz zgodzić się zostać. Stracisz wtedy swoje imię i wszystkie więzy łączące cię z dotychczasowym życie. W zamian dostaniesz nowe więzy i nowy cel, przywileje i honory. Jeżeli powiesz „tak”, to będzie ostatni wybór w twoim życiu.


Bezwarunkowa wierność to straszliwa rzecz, szczególnie, gdy nie masz wyboru, komu masz ją ofiarować. Takie życie czeka Królewskich Fechmistrzów – wychowanków swoistego zakonu wojowników służących królom Chiviaiu. Głównym bohaterem – sir Durendal – jest jeden z nich. Wydawałoby się, że zwolnienie z podejmowania jakichkolwiek decyzji, poza tym jak najlepiej strzec swojego protegowanego, jest komfortową sytuacją. Tak przynajmniej wydaje się większości kandydatów na fechmistrzów. Nudne życie u boku nudnego protegowanego. Czasami życie potrafi jednak zaskoczyć. Durendala poznajemy w młodości, w momencie, w którym podejmuje ostatni zwałoby się wybór w swoim życiu, by zaraz przeskoczyć w przyszłość i zobaczyć go, jako człowieka już sędziwego i niebędącego fechmistrzem. Zamiast tego pełniącego funkcję kanclerza. Funkcję, której właśnie jest w dość nieprzyjemny pozbawiany.
Książka opowiada historię Durendala i przedstawia zdarzeniach, które doprowadziły go do tego momentu jego życia. Poznajemy więc historię służby królowi na jego dworze, historię niezachwianej wierności i poświęcenia, historię wyborów, często bardzo trudnych.
Oraz historię fechmistrzów, bo to oni tak naprawdę są tu głównym, zbiorowym bohaterem.

Pomysł na fechmistrzów autor miał zaiste świetny – zakon, będący bardziej szkołą, który przyjmuje różnego typu dziecięce „odpady” i w tyglu kuźni ciała i ducha przekuwa na fechmistrzów. Są tu kształtowane nie tylko ich umiejętności, ale i ciała – w rytualnej magii przywołującej duchy dopasowuje się ich wzrost i inne pożądane cechy. Nie to jest jednak najciekawsze, bo takie rzeczy przecież już widzieliśmy. Ciekawa jest przysięga, jaka później łączy fechmistrza z protegowanym. Przysięga powodująca, że na początku nie jest nawet w stanie oddalić się zbytnio od niego. Powodująca, że nie sypia, nie jest w stanie upić się, nie jest w stanie zrobić cokolwiek przeciw swojemu protegowanemu. Przysięga, którą fechmistrz składa w rytuale, w momencie, w którym protegowany przebija jego serce mieczem. Od tego momentu jedynym celem jego życia jest chronienie protegowanego i w drugiej kolejności króla – jeżeli król sam nie jest protegowanym. Czasami dochodzi do konfliktów, w których przysięga fechmistrza zostaje poddana ciężkim próbom.

Zdawałoby się, że książka powinna mnie zachwycić. Dobrze napisana, z pomysłem, z ciekawymi zdawałoby się bohaterami. Niestety czegoś jej brakło. Początkowo nie wiedziałem, o co chodzi – czytałem i po jakimś czasie, z kartki na kartkę, coraz bardziej coś było nie tak. Dopiero teraz, po skończeniu książki, z perspektywy kilku dni, widzę, o co chodziło. Czytając tą książkę miałem wrażenie oglądania niskobudżetowego serialu s-f. Wszyscy pewnie znacie ten niski budżet, kameralne wnętrza, średnią grę aktorską. Tu odnosiłem dokładnie takie samo wrażenie. Brakowało rozmachu w scenach i fabule, brakowało zróżnicowania bohaterów, brakowało mocno zaznaczonego wątku przewodniego, zwrotów akcji, rozbudowanych wątków pobocznych.

Książkę, nawet pomimo powyższego, czytało się dobrze, ale tylko dobrze. A wierzę, że niektóre osoby mogłaby ona zmęczyć. Niemniej amatorom fantasy mogę ją polecić z czystym sumieniem.
Książka ma swoją kontynuację w postaci dwóch kolejnych tomów. W wolnej chwili dam im szansę.

http://slowami-po-sladach.blogspot.com/2012/02/opowiesci-o-krolewskich-fechtmistrzach.html

Wybór należy tylko do ciebie. Możesz odejść, a możesz zgodzić się zostać. Stracisz wtedy swoje imię i wszystkie więzy łączące cię z dotychczasowym życie. W zamian dostaniesz nowe więzy i nowy cel, przywileje i honory. Jeżeli powiesz „tak”, to będzie ostatni wybór w twoim życiu.


Bezwarunkowa wierność to straszliwa rzecz, szczególnie, gdy nie masz wyboru, komu masz ją...