Cóż, jedyne co przychodzi mi na myśl kiedy myślę o powieści Abii Waxman to słowo UROCZA. Dawno nie czytałam tak świetnej książki. Posiada po prostu wszystkie te cechy, które bardzo w literaturze kobiecej cenię. Bohaterowie są prawdziwi, a ich dowcip jest genialny! Momentami śmiałam się wniebogłosy i wcale nie wyolbrzymiam!
Jestem bardzo wymagająca co do dzisiejszych nowości. Uważam, że te, które są promowane na arcydzieła powinny nimi faktycznie być. Chociaż "Ogród małych kroków" medialnego hałasu nie narobił (a może tak i ja go przegapiłam?! Dajcie znać!) to jak najbardziej na niego zasługiwał :)

Zabawna, luźna i przede wszystkim życiowa historia. O stracie, miłości i rodzicielstwie. Uwielbiam to, że wszystko jest mówione prosto z mostu. Macierzyństwo nie jest kreowane na super piękną, pachnącą sprawę. Autorka pokazuje słabsze i mocniejsze chwile z życia Lily. Śmierć męża, opieka nad dziećmi, strata pracy i nowy romans - wow, kobieta może tyle udźwignąć na raz? Oczywiście, że może. Abbi Waxman pokazuje jak ciężko pogodzić się z utratą drugiej połówki. Lily cztery lata po śmierci męża nadal zmuszona jest udawać szczęśliwą matkę i tłumić w sobie ogromny ból. Dziwne jest, że pomimo na ogół przykrej historii Lily książka napisana jest w bardzo optymistyczny sposób! Praktycznie dobry humor wypływa z każdej strony.

Poza świetną historią i lekkim piórem autorki, niesamowicie rozbawiły mnie "instrukcje" dotyczące pielęgnacji poszczególnych warzyw w ogrodzie. Dodatkowo możemy dowiedzieć się z tej książki mnóstwa ciekawostek dotyczących ogrodnictwa i pomimo tego, że fanką babrania w ziemi nie jestem to chłonęłam je całą sobą.

Cóż, jedyne co przychodzi mi na myśl kiedy myślę o powieści Abii Waxman to słowo UROCZA. Dawno nie czytałam tak świetnej książki. Posiada po prostu wszystkie te cechy, które bardzo w literaturze kobiecej cenię. Bohaterowie są prawdziwi, a ich dowcip jest genialny! Momentami śmiałam się wniebogłosy i wcale nie wyolbrzymiam!
Jestem bardzo wymagająca co do dzisiejszych...