Bohaterką tej krótkiej powieści jest kilkuletnia Karolina. Dziewczynka mieszka w bloku wraz z matką i niemal wiecznie nieobecnym ojcem. Akurat trwają wakacje, ale niweczy je padający dzień w dzień deszcz. Opierająca się sile kolorowej telewizji monotonia dni i nocy, szarość polskich realiów wczesnych lat 90, niezaspokojony głód wrażeń dziewczynki oraz jej żywa wyobraźnia stanowią mieszankę wybuchową, która otworzy jej możliwość odbycia niezwykłej podróży. Będzie to wyprawa potajemna; rodzice nie mają pojęcia o tym, jakie twory zaludniają ich mieszkanie, gdy pozostawiają w nim swe dzieci same na pastwę nudy i rozbuchanej wyobraźni. Ani o tym, że postaci te mogą uświadomić ich pociechom, że realia życia codziennego to zaledwie manowce, za których wzniesieniami kryją się meandryczne, ledwie wydeptane ścieżki wyższej rzeczywistości – takiej, jak właśnie Kraina Grzybów.

CAŁOŚĆ RECENZJI DOSTĘPNA TUTAJ:
https://podwieczorekumorfeusza.wordpress.com/2017/04/24/zofia-kopytlanka-w-krainie-grzybow/

Bohaterką tej krótkiej powieści jest kilkuletnia Karolina. Dziewczynka mieszka w bloku wraz z matką i niemal wiecznie nieobecnym ojcem. Akurat trwają wakacje, ale niweczy je padający dzień w dzień deszcz. Opierająca się sile kolorowej telewizji monotonia dni i nocy, szarość polskich realiów wczesnych lat 90, niezaspokojony głód wrażeń dziewczynki oraz jej żywa wyobraźnia...