Po opuszczeniu ojczyzny w ucieczce przed złowrogą Czernią, mieszkańcy Mandylionu muszą odbudować swój kraj na obcej ziemi, w Taliadzie, gdzie ich magia nie działa jak dawniej, a miejscowe ludy nie kwapią się ustąpić im miejsca. Młody Tankred Hanstar, walczący po stronie najeźdźców, po każdej przykrej przygodzie na próżno obiecuje sobie nie popełniać więcej głupstw. Ale trudno ich uniknąć, gdy zewsząd oplata go sieć spisków, w której nie sposób ocenić, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Nie wolno mu się jednak poddawać, bo na szali ważą się losy nie tylko jego rodu, ale całego królestwa.

Marcin Mortka jest autorem powieści dla młodszych i starszych czytelników, tłumaczem oraz lektorem języka angielskiego i norweskiego. Jego zamiłowanie do historii pomogło mu wykreować w „Królewskiej Talii” złożony świat, gdzie o władzę walczy się magią i mieczem. Zamieszkują go rasy znane czytelnikom z kanonu fantastyki, wzbogacone o oryginalne pomysły autora. Mamy tu więc tajemnicze elfy, rubaszne gnomy i kierujących się koniecznością zachowania równowagi sił druidów, ale również Pieśniarzy władających budzącymi grozę Widmami, złowrogą Czerń, Jastrzębich Rycerzy i wpływające na sny wieże zwane taliotami. W każdym rozdziale tej powieści drogi Tankred przemierza ziemie Taliadu starając się oczyścić swoje dobre imię i ocalić królestwo. Równocześnie dowiaduje się coraz więcej o zamieszkujących je istotach, rządzących nimi prawach, a także o własnych rodakach. Mimo że wywodzi się z rodu słynącego z wiedzy, trudno mu ocenić intencje napotkanych osób, przez co pakuje się w kolejne tarapaty, ale też zyskuje niespodziewanych sprzymierzeńców.

„Królewska Talia” skupia się na losach jednego bohatera. Świat widziany oczami Tankreda z prostego (walczyć z tym, co obce) staje się coraz bardziej złożony wraz z rozwojem akcji, tak, że coraz trudniej zdecydować po czyjej stanąć stronie. Autor na pierwszy rzut oka wydaje się powielać pewne schematy gatunku, ale szybko okazuje się, że sprytnie unika wielu sztampowych rozwiązań. Zakończenie „Królewskiej Talii” rozwiązuje większość zagadek tej części, a równocześnie otwiera pewne kwestie, które zostaną rozbudowane w kolejnym tomie – oby równie ciekawym.

Agnieszka Kruk