Czwórka zwariowanych dzieciaków znów stawia czoło przygodzie. Tym razem przyjdzie im się zmierzyć z bezwzględnymi drwalami, którzy chcą ściąć ukochane drzewo dzieciaków, na którym lubią spędzać czas. Bohaterowie są zdeterminowani, by ocalić stary dęb, zwłaszcza że skrywa on pewną tajemnicę. Co z tym wspólnego ma szympansica Szympa, innowacyjny dron i kurtka niewidka?

Rafała Kosika znam już z wcześniejszych przygód Amelii i Kuby oraz serii o Felixie, Necie i Nice. Ogromnie się cieszę, że powstają tego typu książki dla dzieci i młodzieży, są ciekawe, zabawne, pouczające. Lekkie pióro, adekwatne do treści rysunki Jakuba Grocholi oraz duża czcionka sprawiają, że książkę czyta się nad wyraz szybko. Bardzo spodobało mi się to, że trudniejsze wyrazy są wytłumaczone w przypisach. Nawet ja dowiedziałam się czegoś nowego. Wiem już, czym jest „kocapierz”.

Prócz głównych postaci, czytelnik ma okazję poznać również innych mieszkańców apartamentowca, między innymi: zgryźliwą starszą panią, szalonego naukowca oraz oryginalne zwierzaki. Narracja przedstawiona jest nie tylko z perspektywy tytułowej Amelii i Kuby, ale również ze strony innych osób, dzięki czemu możemy poznać myśli chłopca z zespołem Aspergera czy sześcioletniej Mi, która jest urocza, w swojej dziecięcej naiwności.

Autor zwraca szczególną uwagę na zdolność odczuwania stanów psychicznych innych osób, zrozumienie innych jest bardzo istotną sprawą. Książkę kieruje gównie do dzieci w wieku od siedmiu do dwunastu lat, chce nauczyć ich postrzegania rzeczywistości z perspektywy różnych osób. W swej twórczości uwzględnia problemy współczesnych dzieci. Jego powieści bawią, uczą i odwołują się do zagadnień takich jak przyjaźń, odpowiedzialność oraz dobre maniery.

Nie można zapomnieć również o poruszanym problemie ochrony przyrody. Ostatnio gorący jest temat wycinki drzew, choć autor, pisząc tę książkę rok temu, nie mógł wiedzieć, że tak właśnie będzie. Ochrona walorów krajobrazowych, utrzymanie trwałych procesów ekologicznych, kształtowanie właściwych postaw, zachowanie dziedzictwa geologicznego – tak łatwo machnąć na wszystko ręką, a nasze postępowanie ma wpływ na przyszłość, dlatego dzieci powinny od najmłodszych lat nauczyć się dbać o naturę.

Albert – dziewięcioletni brat Amelii nieprzypadkowo ma zespół Aspergera. To kolejna rzecz, na którą Rafał Kosik zwraca uwagę. Dawniej dzieci z tą chorobą były wykluczane ze środowiska swych rówieśników, dziś dzięki postępowi medycyny, te nierzadko inteligentne dzieci mają szansę rozwinąć swe zdolności. Nikt nie powinien być odpychany czy wyśmiewany ze względu na rzeczy, na które nie ma wpływu. Czytając powieści takie jak „Tajemnica dębowej korony”, dziecko może dowiedzieć się, na czym polega ta choroba.

Polecam Wam zarówno tę powieść, jak i inne książki dla dzieci i młodzieży, które wyszły spod pióra Rafała Kosika. Pisarz w umiejętny sposób potrafi połączyć ciekawą, zabawną historię z elementami nauki. Z przyjemnością w przyszłości pokażę jego książki swoim dzieciom.

Czwórka zwariowanych dzieciaków znów stawia czoło przygodzie. Tym razem przyjdzie im się zmierzyć z bezwzględnymi drwalami, którzy chcą ściąć ukochane drzewo dzieciaków, na którym lubią spędzać czas. Bohaterowie są zdeterminowani, by ocalić stary dęb, zwłaszcza że skrywa on pewną tajemnicę. Co z tym wspólnego ma szympansica Szympa, innowacyjny dron i kurtka...