Książka napisana w inny sposób niż wszystkie. Narracja przypomina raczej składanie zeznań niż ciąg opowiadania. Nie czyta się aż tak źle. Nie ma miliona bohaterów w śród których można się zgubić, ale trochę mi zajęło ogarnięcie kto jest kim. Niekiedy gdy toczyła się jakaś akcja autorka nagle zmienia temat i wkłada nową postać. Można się zgubić. Kryminałem bym tego nie nazwał, a raczej obyczajówką z domieszką kryminału. Więcej tu skupienia się na problemach w człowieku niż krwawych mordów. Trochę podobnie jak u Indridasona. Ale tu nie było tego co znajdowało się tam, czyli choć jednej wyrazistej osoby wokół której by się to wszystko obracało. Nie ukrywam, że zdarzało się że powiewało nudą i chciałem odłożyć książkę, ale podobały mi się zwroty akcji. Prawie do samego końca nie było wiadomo co tak naprawdę się stało z Nel Abott. W między czasie dowiadywaliśmy się jaki los spotkał innych topielców. Choć nie ukrywam, że zakończenie nie jest za bardzo zaskakujące, ale lepsze niż w "Córeczce" Snoekstry. Taka książka do przeczytania i odłożenia na półkę.

W jeziorze zostaje znalezione ciało Nel Abbot. Dziwnym jest to, że ofiara pisała książkę o topielcach tego jeziora czym naraziła się mieszkańcom uważających, że nie jest to zbyt dobry pomysł. Nel pozostawiła córkę Lenę. Opieką nad nią ma sprawować siostra Nel Jules. Będąca w konflikcie z siostrą. Czy to było samobójstwo, czy zamierzone morderstwo?

Książka napisana w inny sposób niż wszystkie. Narracja przypomina raczej składanie zeznań niż ciąg opowiadania. Nie czyta się aż tak źle. Nie ma miliona bohaterów w śród których można się zgubić, ale trochę mi zajęło ogarnięcie kto jest kim. Niekiedy gdy toczyła się jakaś akcja autorka nagle zmienia temat i wkłada nową postać. Można się zgubić. Kryminałem bym tego nie...