Początek trochę nudny, ale potem z każdą stroną historia się rozkręca i wciąga czytelnika.

Początek trochę nudny, ale potem z każdą stroną historia się rozkręca i wciąga czytelnika.

To moja pierwsza recenzja książki, a ta książka jest tego warta
Czytało się ją bardzo dobrze! Wciągnęła mnie totalnie, nadal czuję ten klimat..
Mimo, że domyśliłam się wielu rzeczy, daję 10 gwiazdek
Książka ma to coś. Nie da się od niej oderwać.
Polecam

To moja pierwsza recenzja książki, a ta książka jest tego warta
Czytało się ją bardzo dobrze! Wciągnęła mnie totalnie, nadal czuję ten klimat..
Mimo, że domyśliłam się wielu rzeczy, daję 10 gwiazdek
Książka ma to coś. Nie da się od niej oderwać.
Polecam

Moja druga książka tej autorki.

Pamiętam, że jak przeczytałam „Gdzie jest Mia?” to byłam pod wrażeniem fabuły, bohaterów i rozwiązania historii. Podobało mi się to, że mogłam poczuć to co czuła bohaterka i książka ta mnie wciągnęła i została szybko przeze mnie przeczytana.
Tym razem było podobnie.

„Dobra Córka” jest historią Dahlii Waller, która pragnie w życiu stabilizacji i prawdy. Odkąd tylko sięgała pamięcią, w życiu jej i jej matki były ciągłe przeprowadzki, ucieczki o północy, podróżowanie bez dokumentów, praca jej matki na czarno… Aż w końcu przyjechały do Aurory i tu osiadły. Teraz po latach, Dahlia wraca do domu, do swojej matki, postanawiając dowiedzieć się całej prawdy.
Oczy wszystkich skupią się na Memphis i Dahlii, kiedy ta znajdzie kobietę, która została pobita i o mało niezakopana w dole. Jej matce nie podoba się to, że Dahlia ma obsesję na punkcie zaginionej kobiety i ciągłych pytań dotyczących przeszłości. Dla Memphis przeszłość jest tragicznym przeżyciem o którym woli zapomnieć, jednak wcale nie jest to takie łatwe…
Czy można zapomnieć o przeszłości? Czy za swoje czyny nie musimy ponosić konsekwencji? Co jesteś w stanie zrobić, żeby dostać to czego tak bardzo pragniesz? Czy można iść na przód nie znając przeszłości?
Historia kobiety, która popełniła wiele błędów a pragnęła tylko jednego – dziecka. Pragnęła być matką, ale nie było jej to dane. Pragnęła chronić mała istotkę, którą kochała najbardziej na świecie. Historia dziewczyny, która chce ruszyć do przodu, poznać odpowiedzi na swoje pytania.
Co to znaczy być matką? Co to znaczy być córką? Czy więź pomiędzy matką a córką może być mocna? Czy kochając kogoś na kim Ci zależy, można mu wybaczyć jego najgorsze błędy? Czy miłość na pewno wszystko potrafi wybaczyć?
Niektórych rzeczy się domyśliłam na początku a inne mnie zaskoczyły. Podobnie jak „Gdzie jest Mia?” tak samo i tę książkę szybko się czyta. Historia wciąga, zaciekawia nas, umiejętnie dawkowane napięcie… Jak na thriller jest naprawdę bardzo dobra.

Moja druga książka tej autorki.

Pamiętam, że jak przeczytałam „Gdzie jest Mia?” to byłam pod wrażeniem fabuły, bohaterów i rozwiązania historii. Podobało mi się to, że mogłam poczuć to co czuła bohaterka i książka ta mnie wciągnęła i została szybko przeze mnie przeczytana.
Tym razem było podobnie.

„Dobra Córka” jest historią Dahlii Waller, która pragnie w życiu...

Chyba za dużo oglądam "zagadek kryminalnych" bo niestety od pierwszych stron wiedziałam czym pachnie historia dorosłego tułającego się z dzieckiem po peryferiach, unikanie rozgłosu, brak dokumentów.... Poza tym, że książka była dla mnie niesamowicie przewidywalna na każdej płaszczyźnie, miała ona kilka zalet. Historia jest dość obszernie opisana, dzięki czemu mamy dobry wgląd w psychikę głównych bohaterów (w szczególności 2 postaci). Daje to siłę książce, której aspekty kryminalne są po prostu słabe. Nawet zagadka medyczna jest ledwo zarysowana i niedorzecznie jak dla mnie, rozwiązana. Przesłanki, które wydają się być oczywiste główna bohaterka bagatelizuje, natomiast te bardzo enigmatyczne, dają jej pewność z zaskakującą łatwością... co bywało chwilami denerwujące. Mimo wszytko książka jest lekturą poruszającą ważne tematy, dzięki skupieniu się na psychice bohaterek nie jest to aspekt zmarnowany.

Chyba za dużo oglądam "zagadek kryminalnych" bo niestety od pierwszych stron wiedziałam czym pachnie historia dorosłego tułającego się z dzieckiem po peryferiach, unikanie rozgłosu, brak dokumentów.... Poza tym, że książka była dla mnie niesamowicie przewidywalna na każdej płaszczyźnie, miała ona kilka zalet. Historia jest dość obszernie opisana, dzięki czemu mamy dobry...

Książka jest dość gruba, a jej tematyka ciężka i dość ponura jeśli chodzi o starszą bohaterkę. Młodsza bohaterka ma niezły mętlik w głowie, czemu nie jest winna, a jej życie wydaje się puzzlami, w których część elementów ktoś ukrył. Celowo nie używam imion, bo to by było sporą komplikacją, skoro większość bohaterów nie jest do końca tym kim się wydaje. Tekst na okładce kłamie i jednocześnie mówi prawdę, ale żeby to zrozumieć trzeba doczytać lekturę do końca. Ponury klimat małej mieściny i bardzo obrazowy opis przeżytej traumy przełamuje połowicznie optymistyczne zakończenie. Osobiście wciągnęłam się dopiero w połowie, kiedy akcja zaczęła się zagęszczać i pomijałam brutalne szczegóły z przeszłości starszej bohaterki. To zdecydowanie typ lektury nie dla wszystkich.

Książka jest dość gruba, a jej tematyka ciężka i dość ponura jeśli chodzi o starszą bohaterkę. Młodsza bohaterka ma niezły mętlik w głowie, czemu nie jest winna, a jej życie wydaje się puzzlami, w których część elementów ktoś ukrył. Celowo nie używam imion, bo to by było sporą komplikacją, skoro większość bohaterów nie jest do końca tym kim się wydaje. Tekst na okładce...

Dobrze opisane realia amerykańskiej prowincji. Małe miasteczko, zaniedbane farmy ukryte na odludziu, mieszkańcy, którzy niewiele w życiu osiągnęli. Historia jednej z bohaterek przejmująca, drugiej dość ciekawa. Uwierzyłam im obu. Nasuwa mi się porównanie z "Ostrymi przedmiotami", którą to książkę oceniłam nisko. W odróżnieniu do niej "Dobra córka" wypada naprawdę bardzo dobrze. Zachęcam do przeczytania.

Dobrze opisane realia amerykańskiej prowincji. Małe miasteczko, zaniedbane farmy ukryte na odludziu, mieszkańcy, którzy niewiele w życiu osiągnęli. Historia jednej z bohaterek przejmująca, drugiej dość ciekawa. Uwierzyłam im obu. Nasuwa mi się porównanie z "Ostrymi przedmiotami", którą to książkę oceniłam nisko. W odróżnieniu do niej "Dobra córka" wypada naprawdę bardzo...

Każdy z nas ma swoją historię. Nawet osoby najbliższe sobie odbierają rzeczywistość w inny sposób, inaczej ją przeżywają. To jest pozytyw tej książki, natomiast fabuła no cóż..dla mnie... przewidywalna...

Każdy z nas ma swoją historię. Nawet osoby najbliższe sobie odbierają rzeczywistość w inny sposób, inaczej ją przeżywają. To jest pozytyw tej książki, natomiast fabuła no cóż..dla mnie... przewidywalna...

Ksiazka jest super. Juz dawno takiego czegos nie czytalam. Zadko daje tyle gwiazdek ale ta jest tego warta..

Ksiazka jest super. Juz dawno takiego czegos nie czytalam. Zadko daje tyle gwiazdek ale ta jest tego warta..

Historia dwóch kobiet, matki i córki, które wiodą życie na walizkach, bez jakiegokolwiek punktu zaczepienia. Po latach nieobecności, Dahlia wraca do rodzinnego miasteczka w stanie Teksas. Postanawia dowiedzieć się od swojej matki, Memphis, więcej na temat swojego dzieciństwa i ich przeszłości. Mało wylewna i rozmowna Memphis nie jest skłonna do ujawnienia dawnych tajemnic…

Burt napisała ni to kryminał, ni to dreszczowiec. Powiedziałabym, że to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalno-metafizycznym. Akcję śledzimy z perspektywy kilku kobiet i historia każdej jest elementem fabularnej układanki. Kilka pozornie niepowiązanych ze sobą historii splata się w całość. Jednak żeby dotrzeć do finału, trzeba najpierw przebrnąć przez niekiedy przydługawe opisy. Czasami akcja się wlecze, czasami nabiera rozpędu. Przyznaję, że autorce udało się utrzymać unikalny, małomiasteczkowy klimat, aczkolwiek to chyba za mało, żeby nazwać tę książkę super udaną. Największy plus daję za historię Quinn. Najlepiej czytało mi się właśnie ten wątek.

Historia dwóch kobiet, matki i córki, które wiodą życie na walizkach, bez jakiegokolwiek punktu zaczepienia. Po latach nieobecności, Dahlia wraca do rodzinnego miasteczka w stanie Teksas. Postanawia dowiedzieć się od swojej matki, Memphis, więcej na temat swojego dzieciństwa i ich przeszłości. Mało wylewna i rozmowna Memphis nie jest skłonna do ujawnienia dawnych...

Z książki aż wychodzą trzeszczące chrząszcze, gorące słońce, kurz, zimno strumyka, las. Wszystko to jest niemal namacalne. Tajemnica dość szybko zeszła na dalszy plan. Ważniejsze jest to co ulotne, poza zmysłami.
Mnie ta książka zauroczyła. Jest taka ..jedyne slowo, które przychodzi mi na myśl to - "kobieca".

Z książki aż wychodzą trzeszczące chrząszcze, gorące słońce, kurz, zimno strumyka, las. Wszystko to jest niemal namacalne. Tajemnica dość szybko zeszła na dalszy plan. Ważniejsze jest to co ulotne, poza zmysłami.
Mnie ta książka zauroczyła. Jest taka ..jedyne slowo, które przychodzi mi na myśl to - "kobieca".