Kilka pozytywnych myśli i przekazów wyniosłam z lektury.

Kilka pozytywnych myśli i przekazów wyniosłam z lektury.

"Od tego jakimi myślami się karmisz, zależy smak twojego świata".

Z twórczością Beaty Pawliskowskiej jest tak, że albo się ją kupuje w całości, albo wcale. A żeby prawidłowo odebrać przyświecającą jej filozofię życiową trzeba być otwartym na zmiany i nie zwracać zbytniej uwagi na liczne powtórzenia czy błędy interpunkcyjne, bo i takie się zdarzają nagminnie. "Wierzę w szczęście" to urocza książeczka, która podnosi na duchu, a przy tym przypomina o najważniejszym: miłości do samego siebie oraz uzdrawiającej wierze w to, że świat układa się dla nas jak najlepiej.

"Bardzo szybko odkryjesz, że im bardziej czyste jest twoje myślenie, tym lepiej podróżuje ci się przez życie".

"Od tego jakimi myślami się karmisz, zależy smak twojego świata".

Z twórczością Beaty Pawliskowskiej jest tak, że albo się ją kupuje w całości, albo wcale. A żeby prawidłowo odebrać przyświecającą jej filozofię życiową trzeba być otwartym na zmiany i nie zwracać zbytniej uwagi na liczne powtórzenia czy błędy interpunkcyjne, bo i takie się zdarzają nagminnie. "Wierzę...

POLECAM! Uwielbiam Panią BP i jej twórczość. Bardzo interesująca pozycja dla osób, którym zależy na samodoskonaleniu, a którym nieustannie brakuje mobilizacji i przede wszystkim wytrwałości. Książka jednak stanowi wartość dodaną. Osoby dla których miałaby to być pierwsza pozycja w tej tematyce - zachęcam najpierw do sięgnięcia np. po W DŻUNGLI PODŚWIADOMOŚCI.

POLECAM! Uwielbiam Panią BP i jej twórczość. Bardzo interesująca pozycja dla osób, którym zależy na samodoskonaleniu, a którym nieustannie brakuje mobilizacji i przede wszystkim wytrwałości. Książka jednak stanowi wartość dodaną. Osoby dla których miałaby to być pierwsza pozycja w tej tematyce - zachęcam najpierw do sięgnięcia np. po W DŻUNGLI PODŚWIADOMOŚCI.

Uwielbiam książki Beaty a szczególnie te, które każdego dnia potrafią podnieść mnie na duchu. i taki jest właśnie kurs pozytywnego myślenia, jak dobry przyjaciel - na każdy dzień ma dla Ciebie dobre słowo.

Uwielbiam książki Beaty a szczególnie te, które każdego dnia potrafią podnieść mnie na duchu. i taki jest właśnie kurs pozytywnego myślenia, jak dobry przyjaciel - na każdy dzień ma dla Ciebie dobre słowo.

Dużo słabsza niż pierwsza część. Sam zamysł na prawdę wg mnie udany, ale za dużo powtórzeń. Zaczynam 3-cią część i mam nadzieję, że nie będzie szło ku gorszemu.

Dużo słabsza niż pierwsza część. Sam zamysł na prawdę wg mnie udany, ale za dużo powtórzeń. Zaczynam 3-cią część i mam nadzieję, że nie będzie szło ku gorszemu.

No cóż, Pani Pawlikowska jest mistrzynią w tzw. laniu wody i sprzedawaniu wielokrotnie tej samej treści. Szczęście w garnku, na talerzu i w Paragwaju, gdy dopada depresja, wystarczy powiedzieć sobie że jest dobrze w moim świecie, a gdy wpadniemy w anoreksję, to wystarczy ugotować kaszę jaglaną, bo każdy ją zje, taka jest dobra.
Fizyka jądrowa to spisek wszechświata, który nie poznał metody uczenia się pięciuset języków obcych na minutę, bo wówczas zapoznałby się z tak prostymi poradami tej Pani i zakończył ogłupianie nas, czyli ludzi.
Kto tu kogo ogłupia? Naprawdę konieczny jest zalew tylu tak miałkich książek, żeby udowadniać, że Polacy coś czytają??? Wolność słowa chyba jednak wymaga minimalnej bodaj autocenzury...

No cóż, Pani Pawlikowska jest mistrzynią w tzw. laniu wody i sprzedawaniu wielokrotnie tej samej treści. Szczęście w garnku, na talerzu i w Paragwaju, gdy dopada depresja, wystarczy powiedzieć sobie że jest dobrze w moim świecie, a gdy wpadniemy w anoreksję, to wystarczy ugotować kaszę jaglaną, bo każdy ją zje, taka jest dobra.
Fizyka jądrowa to spisek wszechświata, który...

Wierzę w szczęście to kolejna książka Beaty Pawlikowskiej, wchodząca w skład Kursu Pozytywnego Myślenia. Jest wydana i skonstruowana podobnie jak poprzednia książka z tej serii, całość zatem ładnie komponuje się na półce w biblioteczce. Tym razem znana podróżniczka próbuje uzmysłowić swoim czytelnikom, że warto uwierzyć w szczęście. Wystarczy tylko pozytywnie patrzeć na swoje życie, dostrzegać drobne rzeczy, które przynoszą nam radość i ukojenie. Nie jest to proste i oczywiste. Trzeba się tego nauczyć, ale kiedy już odrobimy lekcje szczęście to nie będzie ulotny stan umysłu, tylko nasze stałe odczucie :-) Wszystko będzie łatwiejsze, nic nas nie będzie przerażało i zniechęcało. Ta siła i pozytywne postrzeganie świata będą w nas samych. Jak to osiągnąć? Na początek może wystarczy sięgnąć po najnowszy poradnik Beaty Pawlikowskiej. Nie jest to bowiem zwykły poradnik, to trochę taki nasz dziennik. Codziennie rano naszym zadaniem jest przeczytać jeden krótki rozdział i cały czas w ciągu dnia wracać do tych słów myślami. Pod wieczór możemy pod tym rozdziałem zapisać nasze spostrzeżenia i wnioski z całego dnia. W taki właśnie sposób powoli zbudujemy swoją wewnętrzną siłę. Już po kilku dniach odczujemy różnicę. Świat stanie się bardziej przyjazny i może faktycznie uwierzymy w szczęście. Wystarczy zmienić nasze nastawienie i myślenie. Warto również stworzyć sobie listę ulubionych drobnych przyjemności, które dobrze będą nas nastrajały. Ja zawsze zaczynam dzień od aromatycznej kawy i kilku przeczytanych stron :-) W ciągu dnia jak najczęściej przytulam swoich najbliższych :-) Słucham ulubionej muzyki :-) Jak tylko mogę wybieram się na spacer :-) Zamykam oczy i wsłuchuję się w śmiech mojej córeczki :-) To tylko niektóre moje tajne sposoby na umilenie sobie codzienności :-) A Wy macie już taką listę? Jeśli nie, to może warto zafundować sobie kurs pozytywnego myślenia i ją stworzyć :-)

mufloneks.blogspot.com

Wierzę w szczęście to kolejna książka Beaty Pawlikowskiej, wchodząca w skład Kursu Pozytywnego Myślenia. Jest wydana i skonstruowana podobnie jak poprzednia książka z tej serii, całość zatem ładnie komponuje się na półce w biblioteczce. Tym razem znana podróżniczka próbuje uzmysłowić swoim czytelnikom, że warto uwierzyć w szczęście. Wystarczy tylko pozytywnie patrzeć na...

Pani Beata naprodukowała tyle książek że aż strach otwierać lodówkę - a nuż stamtąd wyskoczy na mnie z uwagą: nie jedz śmieciowego jedzenia !

Ta książka też tak naprawdę NIEWIELE się różni od poprzednich, próbka tekstu ze strony 140:

Kocham cię.
Jestem z tobą.
Kocham cię.
Zawsze będę.
Kocham cię.

I tak w koło Macieju w tym stylu.

Jaki ma sens pisanie "nowej" książki skoro powtarza się w niej to co było w poprzednich innymi słowami ? Przeczytać jedną książkę p.Beaty to tak jakby przeczytać wszystkie.

Z 200 stron rzadkiego druku zostaje może 150 gdy odrzuci się niepotrzebne wypełniacze w postaci miejsca na daty i notatki ( po co ?)
Naprawdę nie widzę sensu mazania po książce.

No niestety jak się produkuje książki w hurtowych ilościach to nie dziwota, że nie są treściwe.
Czy ma sens marnowanie papieru na 12 tomów skoro i tak międli się w nich to samo na różne sposoby ?

Dobijają mnie "odkrywcze porady" typu:

Jak chcesz coś zrobić zrób to.
Jak nie chcesz zrobić nie rób tego.

Cóż, gdybym to ja napisała taką "książkę" wydawnictwo stwierdziłoby że INFANTYLNA i bez sensu.
SZKODA KASY.

Pani Beata naprodukowała tyle książek że aż strach otwierać lodówkę - a nuż stamtąd wyskoczy na mnie z uwagą: nie jedz śmieciowego jedzenia !

Ta książka też tak naprawdę NIEWIELE się różni od poprzednich, próbka tekstu ze strony 140:

Kocham cię.
Jestem z tobą.
Kocham cię.
Zawsze będę.
Kocham cię.

I tak w koło Macieju w tym stylu.

Jaki ma sens pisanie "nowej" książki...

A ja tak sobie myślę, że ta seria to odcinanie kuponów od nazwiska Pawlikowska. Nic nowego, wszystko to samo, tylko pod innym tytułem. Tych książek ma być 12, a więc 12x dubel?

A ja tak sobie myślę, że ta seria to odcinanie kuponów od nazwiska Pawlikowska. Nic nowego, wszystko to samo, tylko pod innym tytułem. Tych książek ma być 12, a więc 12x dubel?

„ … Od Nowego Sącza przez Nowy Jork aż po Nową Zelandię
– uśmiech zawsze zostanie zrozumiany tak samo …”

Definicja tego pojęcia jest bardzo prosta. Samo szczęście jest emocją, spowodowaną doświadczeniami ocenianymi przez podmiot, jako pozytywne. Wtedy, na naszej twarzy często pojawia się uśmiech, a oczy się świecą, bo np. coś nam się udało.

Wiemy też, że szczęście bywa ulotne, a cele, czasami się zmieniają. Autorka podkreśla, że to „Ty”, podejmujesz wyzwanie i przejmujesz kontrolę. Jest w tym sporo prawdy, ale to podświadomość, rządzi naszym sposobem myślenia.

Autorką książki jest dziennikarka i podróżniczka Beata Pawlikowska. Książki celebrytki, już kilkakrotnie pojawiały się na moim blogu. „Kurs pozytywnego myślenia. Wierzę w szczęście”, to kolejna z serii dwunastu. Co miesiąc, będzie ukazywała się nowa.

Według mnie publikacja, to taki poradnik, który pomaga zastanowić się nad siłą umysłu i ciała. Globalizacja, komputery, stres i siła pieniądza, wpływają na nasze postrzeganie świata. Według mnie, Pawlikowska wspomina o jednej istotnej sprawie, że jeżeli „coś” jest nie po naszej myśli, lub odbiera nam siły, musimy się „zresetować”, lub zmienić, daną stresującą sytuację.

Istotą wewnętrznej przestrzeni, którą buduje odbiorca, sprawia, że wkłada w to, co robi miłość, cierpliwość i wytrwałość. To zaś, jest odzwierciedleniem tego, czego pragniemy w danym momencie życia.
Oczywiście, że ważne jest zadowolenie, poczucie bezpieczeństwa, czy akceptacja. Każdy z nas ma też w sobie sporo z egoisty. A może czasami lepiej „robić swoje” i nie zwracać uwagi na innych?

Publikacja uzupełniona jest rysunkami charakterystycznymi dla książek Pawlikowskiej.

Finałem, jest wyciągnięcie indywidualnych wniosków przez czytelnika. Ja, zaznaczyłam szereg cytatów i myśli, które mnie zainteresowały. Teraz, kolej na Ciebie ! ;-)

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska
(www.redaktor21.bloog.pl)

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI
Oprawa: twarda
Liczba stron: 200
Data premiery: 2017-03-01(nowość wydawnicza)

„ … Od Nowego Sącza przez Nowy Jork aż po Nową Zelandię
– uśmiech zawsze zostanie zrozumiany tak samo …”

Definicja tego pojęcia jest bardzo prosta. Samo szczęście jest emocją, spowodowaną doświadczeniami ocenianymi przez podmiot, jako pozytywne. Wtedy, na naszej twarzy często pojawia się uśmiech, a oczy się świecą, bo np. coś nam się udało.

Wiemy też, że szczęście bywa...