Nie wiem, czy doczekamy się kiedyś równie znamienitych znawców wolnomularstwa co Pan L. Chajn. Badacz mogący być przykładem dla piszących (z jakichkolwiek dziedzin), od których winno się wymagać rzetelnej, w miarę możliwości - dość obiektywnej oceny opisywanego zjawiska i doskonałego warsztatu pracy.

Opisywanie stowarzyszeń, organizacji czy klubów o charakterze konspiracyjnym czy ukrytym jest niezwykle trudne. Wielu nie tylko dało się zwieść swoim rozmówcom, ale przedkładało (i nadal to robi) czytelnikom swoje domysły jako fakty. Chajn zdecydowanie tak nigdy nie robił. Jeśli nie był pewien jakiejś informacji w 100%, po prostu jej nie umieszczał. Docierał do interesujących źródeł, zadawał sobie trud jeżdżąc za granicę.

Zaznaczę, że nie jestem wrogo nastawiona do książek traktujących o masonerii negatywnie. Jestem jednakże zwolenniczką tworzenia debaty. Większość książek o tej tematyce pochodzi z kręgów katolickich (nic do tego nie mam, ale jeśli jestem laikiem z danego tematu, słucham wszystkich), bywają one niestety obciążone emocjonalnie i to znacznie.

Wracając do Pana Chajna, polecam! Wiem, że studenci podejmujący się tegoż niezwykle trudnego tematu miewają problemy. Muszą pisać swoje prace pod kierownictwem samych masonów (nastawionych do owych studentów jak kot do psa), a do czego to prowadzi - można się "dodumać". Będzie więc to bardzo dobra lektura pomocnicza. Dodatkowo polecam po prostu ludziom zafascynowanym przedmiotem.

Nie wiem, czy doczekamy się kiedyś równie znamienitych znawców wolnomularstwa co Pan L. Chajn. Badacz mogący być przykładem dla piszących (z jakichkolwiek dziedzin), od których winno się wymagać rzetelnej, w miarę możliwości - dość obiektywnej oceny opisywanego zjawiska i doskonałego warsztatu pracy.

Opisywanie stowarzyszeń, organizacji czy klubów o charakterze...