Wybór tej książki nie był, jak w przypadku wielu, powodowany zwykłą ciekawością. Kierowałam się głównie autorami tej pozycji, jak i samym faktem wakacyjnego wyjazdu. Prawda jest taka, że „Szepty kamieni” to nietypowy reportaż, ale napisany bardzo skrupulatnie i w stylu, który od razu podsuwa nam obraz ludzi zżytych z Islandią. Nie znajdziemy tutaj rzeczowych, prostych opisów zwiedzanych miejsc w kolejności od A do Z. To bardziej obrazy pamięciowe, poetyckie opisy niezwykle surowego krajobrazu, który wiele osób urzeka na tyle, że chcą tam wracać i wracać.
Autorzy przedstawiają jedną ze swoich podróży, skupiając się na eksploracji opuszczonych miejsc, których na Islandii jest bez liku. Początkowo prowadzili na ten temat bloga, jednakże z czasem ich doświadczenia rozrosły się na tyle, że postanowili oprawić je w książkę, a to wszystko dzięki bogatym historiom napotkanych po drodze ludzi. Osoby wymienione w publikacji nie tylko skupiały się na własnej historii, ale także na dziejach miejsc, przedmiotów, a także legend na temat skrzatów czy kołysanek o mrocznych stworzeniach.
Co mnie zachwyciło, to warstwa literacka całego reportażu, bo to troszkę takie udowodnienie, że jak się chce, to się potrafi. Para mimo tego, że nie spędza całego swojego życia w Polsce, potrafi pisać gramatycznie i interpunkcyjnie lepiej niż polscy autorzy z bestsellerowych list, naprawdę. Poza tym rzuciło mi się w oczy parę zdań, które uważam za swoiste perełki załączone jako dodatek do merytorycznej części tekstu, a także wiele prostych sformułowań, które w bardzo przystępny sposób ukazują odmienność mentalną tamtejszych mieszkańców.
Naprawdę wartościowa pozycja, gorąco polecam wraz z całą rodziną! A na całość recenzji zapraszam tutaj: https://mediaturapl.wordpress.com/2019/02/15/kraj-na-koncu-swiata/

Wybór tej książki nie był, jak w przypadku wielu, powodowany zwykłą ciekawością. Kierowałam się głównie autorami tej pozycji, jak i samym faktem wakacyjnego wyjazdu. Prawda jest taka, że „Szepty kamieni” to nietypowy reportaż, ale napisany bardzo skrupulatnie i w stylu, który od razu podsuwa nam obraz ludzi zżytych z Islandią. Nie znajdziemy tutaj rzeczowych, prostych...