Zawsze czuję się lekko dziwnie, stojąc w opozycji z większością, jednak nie potrafię doszukać się w tej książce zbyt wielu pozytywnych cech.
Już opis wskazuje nam historię miłości pomiędzy srogim Karimem, a jego piękną zakładniczką Fabianą. Takie książki istnieją i mają potencjał, jeśli lubimy klimaty 'syndromu sztokholmskiego'. Jednak interakcje pomiędzy dwójką głównych bohaterów są tak okrojone i dziwne, że w moim mniemaniu, nie miałyby szansy na przerodzenie się w miłość. Wątki są tak niewiarygodne, że częstokroć źrenice rozszerzały mi się ze zdziwienia. Jednak najbardziej irytująca część, to zachowanie samej porwanej, która jest dobrze traktowana, ale nie docieka dlaczego została uwięziona, nie zadaje pytań i nie szuka odpowiedzi, trwając miesiącami, monotonnie w willi porywacza. No tego było dla mnie po prostu za wiele, i biorąc pod uwagę fakt, że odpowiedzi (zupełnie nierealistyczne) zaczynają nam się klarować dopiero po przeczytaniu 3/4 powieści - to niestety muszę stwierdzić, że wypadło to słabo i nudnawo. Jedynie jedna scena bardziej mi się podobała, więc niestety nie polecam.

https://angeliconpoint.blogspot.com/

Zawsze czuję się lekko dziwnie, stojąc w opozycji z większością, jednak nie potrafię doszukać się w tej książce zbyt wielu pozytywnych cech.
Już opis wskazuje nam historię miłości pomiędzy srogim Karimem, a jego piękną zakładniczką Fabianą. Takie książki istnieją i mają potencjał, jeśli lubimy klimaty 'syndromu sztokholmskiego'. Jednak interakcje pomiędzy dwójką głównych...