Przedpremierowo - premiera 24 maj 2017


Zakazany owoc

*„... Zakazany owoc dumnie krąży mi nad głową
Zakazany owoc marzeń ciemnych tabu...”

Właśnie ten cytat krążył w mojej głowie podczas lektury książki, o której chcę Wam dziś opowiedzieć. Na początku jednak poproszę Was moi kochani, abyście przez chwilę zastanowili się, czym dla Was samych jest ów zakazany owoc. Dla mnie samej takowym zakazanym owocem są rzeczy, które lubię, a z których muszę rezygnować w imię dobra wyższego. W moim przypadku jest to, chociażby kawa, którą uwielbiam, a której nie powinnam pić. Zauważcie jednak, że napisałam nie powinnam pić, a nie nie piję. Jestem bowiem tylko słabym człowiekiem i mam słabą silną wolę. Im bardziej powtarzam sobie, że nie mogę sięgać po tę używkę, tym intensywniej o niej myślę no i cóż często niestety się łamię, bo jak mówi stare polskie powiedzonko”Zakazany owoc najlepiej smakuje”.
Pojęcie zakazanego owocu nie zawsze odnosi się jednak tylko do rzeczy materialnych i namacalnych. Może mieć również swoje odniesienie do uczuć i emocji. O tym właśnie w swej najnowszej książce „Przyrodni brat” pisze Penelopę Ward.

Miłość jest jednym z tych uczuć, które niestety nie poddaje się żadnym regułom czy zasadom. Niestety, bo choć często przysparza nam cierpień i problemów to nie ma na nią mocnych. Kiedy już zagości w naszym sercu nie jesteśmy w stanie się jej ustrzec, nawet jeśli doskonale wiemy, że osoba, którą darzymy uczuciem nie jest tą, którą mamy prawo kochać. Rozsądek krzyczy, że jest to miłość, która nigdy nie powinna się zdarzyć, lecz spójrzmy prawdzie w oczy czy kiedy w grę w chodzą uczucia, pożądanie i namiętność może być mowa o jakimkolwiek rozsądku…

Na kartach „Przyrodniego brata” poznajemy historię takiej właśnie zakazanej miłości dwójki nastolatków pomiędzy którymi nieoczekiwanie rodzi się miłość, o której nie wolno im nawet marzyć.

Główna bohaterka Greta jest spokojną, cichą dziewczyną, której życie toczy się utartym schematem dającym jej poczucie harmonii i stabilizacji. Pewnego dnia w życiu jej rodziny pojawia się tytułowy „Przyrodni brat” Elec. Chłopak jest synem z pierwszego małżeństwa ojczyma Grety i od teraz ma przez rok mieszkać z rodziną ojca. Sama Greta jest niezmiernie podekscytowana całą sytuacją. Ma nadzieje, że zaprzyjaźnią się z Eleckiem, a ona pomoże mu zaaklimatyzować się w nowym środowisku. Jednak już pierwsze chwile po przyjeździe chłopaka burzą jej wizję o sielankowym obrazku kochającej się rodzinki. Teraz już wie, że jej relacje z nowym członkiem rodziny nie będą łatwe. Elec, to arogancki, aczkolwiek nieziemsko przystojny dręczyciel Grety. Robi wszystko, by uprzykrzyć siostrzyczce życie. Otoczony murem niedostępności sprawia wrażenie pewnego siebie drania, który czerpie satysfakcję z upokarzając Gretę. Dzięki cierpliwości i determinacji dziewczynie udaje się jednak zbliżyć do chłopaka. Jednak na to, co dzieje się później oboje nie byli przygotowani, bo jak wiadomo od nienawiści do miłości jest tylko jeden maleńki krok. Starają się walczyć z tym uczuciem, ale jeden wieczór zmienia wszystko. Od tego, co się wydarzyło nie ma już odwrotu.
Kolejny ranek rozdziela Gretę i Elecka na kolejne siedem lat. I choć wydawać wydaje się, że siedem lat to bardzo długo. Czas, który w życiu obojga, dziś już dorosłych ludzi bardzo wiele zmienił, to jednak okazuje się, że dla ich miłości czas się zatrzymał. Teraz już tylko od nich zależy, co z nią zrobią.
Jeśli jesteście ciekawi, co zwycięży w walce rozum kontra serce nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po książkę.

Muszę przyznać, że sama mam mocno ambiwalentne odczucia po lekturze tego tytułu. Bo choć książka jest jak większość tego rodzaju pozycji mocno przewidywalna i wielu rzeczy można domyślić się już na samym początku to jednak polecam ja jako lekką, niezobowiązującą lekturę, przy której możemy spędzić miło czas leżąc na leżaczku w promieniach wiosennego słońca, to jednak fabuła opierająca się na miłości między rodzeństwem i to miłości nie platonicznej, a wprost przepełnionej pożądaniem i namiętnością budzi we mnie swego rodzaju zniesmaczenie.

Z pewnością jest to lektura przeznaczona dla nieco młodszych, acz według mnie zdecydowanie już dorosłych czytelników. To jak ją odbierzecie zależy od tego, jak wysokie oczekiwania wobec niej macie. Na pewno historia nie wnosi dla czytelnika nic odkrywczego, ale jeśli wystarczy chcecie sięgnąć po coś, co pozwoli Wam się zrelaksować i odprężyć nie wymagając od Was dużego skupienia uwagi, to „Przyrodni brat” doskonale spełni Wasze oczekiwania.

* Fragment piosenki”Zakazany owoc”.

Moja ocena to: 6/10

Pozdrawiam,
Agnieszka Kaniuk.

Przedpremierowo - premiera 24 maj 2017


Zakazany owoc

*„... Zakazany owoc dumnie krąży mi nad głową
Zakazany owoc marzeń ciemnych tabu...”

Właśnie ten cytat krążył w mojej głowie podczas lektury książki, o której chcę Wam dziś opowiedzieć. Na początku jednak poproszę Was moi kochani, abyście przez chwilę zastanowili się, czym dla Was samych jest ów zakazany owoc. Dla...