Przyznać trzeba, że określony zabieg literacki, jaki zastosowała autorka staje się dla czytelnika nie lada wyzwaniem w lekturze. Po raz drugi spotykam się z literackim monolitem w pozbawionej rozdziałów książce. Brakuje miejsca na oddech, przerwę, na chwilę wytchnienia. Od czytelnika zależy jedynie, w którym miejscu zrobi sobie przerwę w dotykaniu historii Karoliny, którą życie doświadczyło boleśnie. Małżeńskie szczęście trwało bardzo krótko. Coś, co jeszcze się nie zaczęło już się na dobre skończyło. Piękne słówka i złudne gesty, coś, co oczarowało Karolinę i zamknęło jej oczy na mroczne oblicze jej przyszłego męża.

Teraz przychodzi pora, aby na nowo ułożyć sobie bez niego życie. Zaufać, to bardzo duże słowo, gdy zaufanie do mężczyzny straciło być może bezpowrotnie swoje szczególne znaczenie. Czerpać siłę z przyjaźni z Miśką, szukać wsparcia u Rodziców, choć i oni nie zawsze wydają się pomocni. Jednak, gdy odcinamy się od świata czasem wydajemy też mylne osądy nie odbierając za dobrą monetę tego, co faktycznie wydaje się dobre. (...)

~ * ~

We fragmencie tutaj.
W szerszym rozwinięciu w blogu:
Internetowacela.blogspot.com

Przyznać trzeba, że określony zabieg literacki, jaki zastosowała autorka staje się dla czytelnika nie lada wyzwaniem w lekturze. Po raz drugi spotykam się z literackim monolitem w pozbawionej rozdziałów książce. Brakuje miejsca na oddech, przerwę, na chwilę wytchnienia. Od czytelnika zależy jedynie, w którym miejscu zrobi sobie przerwę w dotykaniu historii Karoliny, którą...

Karolino wkurzyłaś mnie bo wszystko co chcesz zrobić zamykasz we własnych myślach kiedy twoja przyjaciółka mówi Ci jak jest prawdę Tobie ona nie pasuje z własnej nie odpowiedzialności i wygodnictwa uciekasz a nawet odrzucasz i zachowujesz się egoistycznie przede mną jeszcze jedna część Twoich losów mam nadzieje , że się opamiętasz

Karolino wkurzyłaś mnie bo wszystko co chcesz zrobić zamykasz we własnych myślach kiedy twoja przyjaciółka mówi Ci jak jest prawdę Tobie ona nie pasuje z własnej nie odpowiedzialności i wygodnictwa uciekasz a nawet odrzucasz i zachowujesz się egoistycznie przede mną jeszcze jedna część Twoich losów mam nadzieje , że się opamiętasz

I znowu powiem, wkurzasz mnie dziewczyno! Jednak wyciągnęłam się w twoją historię. Karolina próbuje odzyskać równowagę po Filipie, jednodniowym mężu, damskim bokserze. Pomaga jej w tym przyjaciółka Miśka. Razem studiowały bibliotekoznawstwo, tam się zaprzyjaźniły, teraz razem pracują w bibliotece. Miśka jest jej przeciwieństwem, kimś kto pokazuje Karoli priorytety, otwiera jej oczy. Bo u tytułowej bohaterki za bardzo pracuje wyobraźnia i ona wiele rzeczy wyolbrzymia lub dopowiada. Chwilami przypomina nastolatkę a nie dorosłą kobietę. Usłyszy (podsłucha),wyrwane z kontekstu zdania i już dorabia story. Oczywiście zawsze ma chodzić o nią, ona jako pępek świata. Oj nie ładnie! Ale Miśka też ma kłopoty w związku na odległość, więc to odciąga przyjaciółkę od własnych problemów. Pojawił się Rafał, szkolna miłość Karoliny. I tu jest ciekawy wątek, jak ułożyć sobie życie po takim traumatycznym związku? Jak przestać porównywać go z eksem? Z pozoru niewinne słowa, gęsty, zachowania, w innej sytuacji czułe, kojarzą jej się źle, we wszystkim szuka podtekstu, obawia się manipulacji. Chciałaby ale się boi. Jeszcze kilka ciekawych wątków się pojawia.

I znowu powiem, wkurzasz mnie dziewczyno! Jednak wyciągnęłam się w twoją historię. Karolina próbuje odzyskać równowagę po Filipie, jednodniowym mężu, damskim bokserze. Pomaga jej w tym przyjaciółka Miśka. Razem studiowały bibliotekoznawstwo, tam się zaprzyjaźniły, teraz razem pracują w bibliotece. Miśka jest jej przeciwieństwem, kimś kto pokazuje Karoli priorytety, otwiera...

Drugi tom serii, tak samo jak pierwszy, przesłuchałam, bo czyta Pani Ewa Kasprzyk, a w jej wykonaniu audiobooki po prostu same się słuchają.

W „Zaufaj mi, Karolino” wracamy do historii Karoliny (no kto by się spodziewał ;)) i muszę przyznać, że bohaterka momentami mnie irytowała w tej części. Natomiast to, co jest przedziwne, to to, że mimo tych chwilowych irytacji ja ją wciąż lubię! I nawet rozumiem jej obawy. I chyba rozumiem przesłanie. Wydaje mi się, że autorka celowo wprowadziła trochę przesady w postać Karoliny, żeby uwypuklić to, co najważniejsze - czasem tak bardzo boimy się powtórzyć dawne błędy, że odgradzamy się od świata nawet jeśli ten oferuje nam coś dobrego. I o tym jest ta książka.

Lekka, dobrze napisana, przyjemna w odbiorze - ja mogę tylko polecić. Trzeci tom już się słucha :)

Drugi tom serii, tak samo jak pierwszy, przesłuchałam, bo czyta Pani Ewa Kasprzyk, a w jej wykonaniu audiobooki po prostu same się słuchają.

W „Zaufaj mi, Karolino” wracamy do historii Karoliny (no kto by się spodziewał ;)) i muszę przyznać, że bohaterka momentami mnie irytowała w tej części. Natomiast to, co jest przedziwne, to to, że mimo tych chwilowych irytacji ja ją...

Zaufaj mi, Karolino to kolejna część o perypetiach 26 letniej kobiety o rudych włosach i z piegami na twarzy. Tym razem jednak Karolina nie użala się nad swoją urodą i nad tym, iż całe życie będzie sama. W tej książce opisane jest jak główna bohaterka czuje się po rozstaniu z Filipem. Ich małżeństwo zakończyło się równie szybko jak się zaczęło. Z jednej strony kocha Filipa, a z drugiej strony się go boi. Pewnego dnia na jej drodze ponownie staje Rafał - jej pierwsza szkolna miłość. Czy dziewczyna odważy się kolejny raz zaufać mężczyźnie? Czy wydarzenia z jej poprzedniego związku przyćmią wołanie serca? Przeczytajcie koniecznie! 😊

Zaufaj mi, Karolino to kolejna część o perypetiach 26 letniej kobiety o rudych włosach i z piegami na twarzy. Tym razem jednak Karolina nie użala się nad swoją urodą i nad tym, iż całe życie będzie sama. W tej książce opisane jest jak główna bohaterka czuje się po rozstaniu z Filipem. Ich małżeństwo zakończyło się równie szybko jak się zaczęło. Z jednej strony kocha Filipa,...

Pierwszą część tej serii czytałam jeszcze w pierwszym wydaniu, czyli jako "Grzeczną dziewczynkę". Bardzo mi się podobała, była przejmująca, wiarygodna, napisana stylem, który czytało mi się z łatwością. Byłam więc pozytywnie nastrojona. Rozczarowałam się jednak bardzo. W "Zaufaj mi, Karolino" główna bohaterka była okropnie irytująca! Zachowywała się jak nieopierzona nastolatka, która interesuje się tylko tym, jak wygląda, jak poradzić sobie ze swoimi kompleksami i co myślą o niej inni. Do kobiety, która zdążyła się już co nieco nauczyć o życiu, takie zachowanie nie pasuje i jest zwyczajnie drażniące.
Oczywiście wiem, że każdy, niezależnie od wieku, może być nieśmiały, zakompleksiony i nieporadny w radzeniu sobie z poważnymi kłopotami, ale Karolina już przesadza. A to jak postępuje z sympatycznym Rafałem oraz co myśli, gdy ten opiekuje się matką, przechodzi moje pojęcie. Co za głupia gęś! ;)
Na plus powiem, że powieść nie pozostawiła mnie obojętną, a że w tę gorszą stronę, to już inna rzecz ;D

Pierwszą część tej serii czytałam jeszcze w pierwszym wydaniu, czyli jako "Grzeczną dziewczynkę". Bardzo mi się podobała, była przejmująca, wiarygodna, napisana stylem, który czytało mi się z łatwością. Byłam więc pozytywnie nastrojona. Rozczarowałam się jednak bardzo. W "Zaufaj mi, Karolino" główna bohaterka była okropnie irytująca! Zachowywała się jak nieopierzona...

Na początku byłam na nie... ale z każdą stroną coraz lepiej. Fajna - stwierdziałam zamykając ksiażkę. Ma w sobie wiele cennnych rad, wskazówek,trafnych sentencji na temat miłości, małżeństwa i życia we dwoje. Kobiety w tej histori, nie tylko tytułowa Karolina, ale również koleżanka, mama,babcia... każda ma swój bagaż życiowy i swoją historię. w każdej z tych postaci można znaleźć siebie. Polecam... bardzo fajnie się czyta.

Na początku byłam na nie... ale z każdą stroną coraz lepiej. Fajna - stwierdziałam zamykając ksiażkę. Ma w sobie wiele cennnych rad, wskazówek,trafnych sentencji na temat miłości, małżeństwa i życia we dwoje. Kobiety w tej histori, nie tylko tytułowa Karolina, ale również koleżanka, mama,babcia... każda ma swój bagaż życiowy i swoją historię. w każdej z tych postaci można...

Już drugi raz pisarka Alina Białowąs pokazała swój wspaniały warsztat pisarski bardzo pięknie napisana,dobra
fabuła powieści,pełna wzruszeń,uczuć i emocji niesamowitych.Główna bohaterka 26-letnia Karolina powieści "Zaufaj mi,Karolino"poznała swojego męża Filipa w bibliotece w swojej pracy.Dziewczyna chciała najprędzej
sfinizować swój związek.Lecz niedługo trwało jej małżeńswo bo przejrzała na oczy jaki był Rafał,a był tyranem i despotą była zaślepiona nie mając pojęcia jaki jest.
Bardzo silnie,emocjonalnie przeżywa rozstanie z Filipem,a jednak ich małżeństwo zakończyło się już wcześniej.
Czuje się rozdarta pomiędzy uczuciem do swego męża,a przerażającym strachem.
Pewnego dnia spotyka Rafała chłopaka,kolegę z czasów szkolnych,ale trudno nawiązać teraz jej relację z Rafałem,on kiedyś podkochiwał się w Karolinie.
Bardzo polubiłam babcię Karoliny to starsza kobieta ciepła,wspaniała,mądra,wspierająca swoją wnuczkę Karolinę i kochająca całym sercem.
Pozostałe postacie barwne,ciekawe w powieści.
Bardzo piękna,wzruszająca,cudna i poruszająca książka z przyjemnością przeczytałam.

Już drugi raz pisarka Alina Białowąs pokazała swój wspaniały warsztat pisarski bardzo pięknie napisana,dobra
fabuła powieści,pełna wzruszeń,uczuć i emocji niesamowitych.Główna bohaterka 26-letnia Karolina powieści "Zaufaj mi,Karolino"poznała swojego męża Filipa w bibliotece w swojej pracy.Dziewczyna chciała najprędzej
sfinizować swój związek.Lecz niedługo trwało jej...

"(…) życie nie jest grą komputerową, w której nagle następuje transformacja postaci".


Człowiek poprzez pryzmat własnych doświadczeń podejmuje kolejne decyzje w swoim życiu. Trudno się więc dziwić, że robi wszystko, by nie popełnić błędów z przeszłości. Czasami jednak życiowa nauka przesłania nam korzyść z tego, jaką może przynieść podjęcie ryzyka. Czasami po prostu warto się przełamać.

Alina Białowąs to rodowita Wrocławianka, która nie wyobraża sobie życia bez książek. Autorka swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła od prowadzenia pamiętników w szkole podstawowej, zawsze chciała zostać dziennikarką. Ma duże poczucie humoru i sporo pozytywnej energii. Jej debiutem literackim była dobrze przyjęta powieść pt. "Galeria uczuć".

Karolina odeszła od swojego męża Filipa, który znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Bohaterka próbuje poprzez stabilizację, znaleźć upragniony spokój. Jej codzienną rutynę w postaci pracy w bibliotece, przerywa spotkanie Rafała - dawnej, szkolnej miłości. Los po raz kolejny wystawia ją na wielką próbę.

"Zaufaj mi, Karolino" to kontynuacja czytanej przeze mnie jakiś czas temu książki pt. "Grzeczna dziewczynka", odświeżonej pod nowym tytułem, czyli "Obudź się, Karolino". Byłam więc bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy głównej bohaterki, której kibicowałam w pokonywaniu życiowych trudności. Jak się okazało, autorka po raz kolejny postawiła przed Karoliną ciężkie dylematy, w których roztrząsaniu dość głęboko uczestniczyłam. Dylematy dotyczące życia miłosnego po traumie związanej ze złym wyborem. Dylematy dotyczące porównań tego co było, z tym co może być. Dylematy odnoszące się do obdarowania kogoś zaufaniem, które staje się towarem deficytowym. Wszystko to bowiem analizuje w sobie główna bohaterka, w której kreacji wiele czytelniczek znajdzie z pewnością cząstkę własnych problemów.

Jako czytelnik patrzący z boku na rozterki Karoliny, wielokrotnie zastanawiałam się nad tym, co sama zrobiłabym na jej miejscu. Przemyślenia i zachowania bohaterki kilkakrotnie mnie zdziwiły i to chyba główny atut przedstawionej przez Alinę Białowąs historii. Każdy z nas zupełnie inaczej potraktuje wydarzenia, jakie mają miejsce w życiu Karoliny - jedni zgodzą się z jej punktem widzenia, inni zaś nie będą potrafili jej zrozumieć, a jeszcze inni będą irytować się wyolbrzymieniem problemów przez bohaterkę. Wydaje mi się, że taki był właśnie zamysł autorki, która postawą Karoliny wywołuje różne uczucia, a które jednym słowem można określić, jako ambiwalentne.

W drugiej części tej serii, drugoplanową płaszczyznę zajmuje wątek przyjaciółki głównej bohaterki, czyli Miśki. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy w jej życiu, które również nie toczy się w zgodzie z góry ustalonym planem. Warto także wspomnieć świetnie wykreowany wątek prawdziwej przyjaźni pomiędzy dziewczynami, która zostaje wystawiona na dość ciężką próbę.

"Zaufaj mi, Karolino" to pełnokrwista powieść obyczajowa, w której największy nacisk położono na wydźwięk emocjonalny. Jestem bardzo ciekawa, co też Alina Białowąs przygotowała dla czytelników w trzeciej części losów Karoliny.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"(…) życie nie jest grą komputerową, w której nagle następuje transformacja postaci".


Człowiek poprzez pryzmat własnych doświadczeń podejmuje kolejne decyzje w swoim życiu. Trudno się więc dziwić, że robi wszystko, by nie popełnić błędów z przeszłości. Czasami jednak życiowa nauka przesłania nam korzyść z tego, jaką może przynieść podjęcie ryzyka. Czasami po prostu warto...

Autorka naprawde potrafi opisywac ludzkie emocje i te dobre i te nie bardzo

Autorka naprawde potrafi opisywac ludzkie emocje i te dobre i te nie bardzo