Zaufaj mi, Karolino

Karolino wkurzyłaś mnie bo wszystko co chcesz zrobić zamykasz we własnych myślach kiedy twoja przyjaciółka mówi Ci jak jest prawdę Tobie ona nie pasuje z własnej nie odpowiedzialności i wygodnictwa uciekasz a nawet odrzucasz i zachowujesz się egoistycznie przede mną jeszcze jedna część Twoich losów mam nadzieje , że się opamiętasz

Karolino wkurzyłaś mnie bo wszystko co chcesz zrobić zamykasz we własnych myślach kiedy twoja przyjaciółka mówi Ci jak jest prawdę Tobie ona nie pasuje z własnej nie odpowiedzialności i wygodnictwa uciekasz a nawet odrzucasz i zachowujesz się egoistycznie przede mną jeszcze jedna część Twoich losów mam nadzieje , że się opamiętasz

I znowu powiem, wkurzasz mnie dziewczyno! Jednak wyciągnęłam się w twoją historię. Karolina próbuje odzyskać równowagę po Filipie, jednodniowym mężu, damskim bokserze. Pomaga jej w tym przyjaciółka Miśka. Razem studiowały bibliotekoznawstwo, tam się zaprzyjaźniły, teraz razem pracują w bibliotece. Miśka jest jej przeciwieństwem, kimś kto pokazuje Karoli priorytety, otwiera jej oczy. Bo u tytułowej bohaterki za bardzo pracuje wyobraźnia i ona wiele rzeczy wyolbrzymia lub dopowiada. Chwilami przypomina nastolatkę a nie dorosłą kobietę. Usłyszy (podsłucha), wyrwane z kontekstu zdania i już dorabia story. Oczywiście zawsze ma chodzić o nią, ona jako pępek świata. Oj nie ładnie! Ale Miśka też ma kłopoty w związku na odległość, więc to odciąga przyjaciółkę od własnych problemów. Pojawił się Rafał, szkolna miłość Karoliny. I tu jest ciekawy wątek, jak ułożyć sobie życie po takim traumatycznym związku? Jak przestać porównywać go z eksem? Z pozoru niewinne słowa, gęsty, zachowania, w innej sytuacji czułe, kojarzą jej się źle, we wszystkim szuka podtekstu, obawia się manipulacji. Chciałaby ale się boi. Jeszcze kilka ciekawych wątków się pojawia.

I znowu powiem, wkurzasz mnie dziewczyno! Jednak wyciągnęłam się w twoją historię. Karolina próbuje odzyskać równowagę po Filipie, jednodniowym mężu, damskim bokserze. Pomaga jej w tym przyjaciółka Miśka. Razem studiowały bibliotekoznawstwo, tam się zaprzyjaźniły, teraz razem pracują w bibliotece. Miśka jest jej przeciwieństwem, kimś kto pokazuje Karoli priorytety, otwiera...

Drugi tom serii, tak samo jak pierwszy, przesłuchałam, bo czyta Pani Ewa Kasprzyk, a w jej wykonaniu audiobooki po prostu same się słuchają.

W „Zaufaj mi, Karolino” wracamy do historii Karoliny (no kto by się spodziewał ;)) i muszę przyznać, że bohaterka momentami mnie irytowała w tej części. Natomiast to, co jest przedziwne, to to, że mimo tych chwilowych irytacji ja ją wciąż lubię! I nawet rozumiem jej obawy. I chyba rozumiem przesłanie. Wydaje mi się, że autorka celowo wprowadziła trochę przesady w postać Karoliny, żeby uwypuklić to, co najważniejsze - czasem tak bardzo boimy się powtórzyć dawne błędy, że odgradzamy się od świata nawet jeśli ten oferuje nam coś dobrego. I o tym jest ta książka.

Lekka, dobrze napisana, przyjemna w odbiorze - ja mogę tylko polecić. Trzeci tom już się słucha :)

Drugi tom serii, tak samo jak pierwszy, przesłuchałam, bo czyta Pani Ewa Kasprzyk, a w jej wykonaniu audiobooki po prostu same się słuchają.

W „Zaufaj mi, Karolino” wracamy do historii Karoliny (no kto by się spodziewał ;)) i muszę przyznać, że bohaterka momentami mnie irytowała w tej części. Natomiast to, co jest przedziwne, to to, że mimo tych chwilowych irytacji ja ją...

Zaufaj mi, Karolino to kolejna część o perypetiach 26 letniej kobiety o rudych włosach i z piegami na twarzy. Tym razem jednak Karolina nie użala się nad swoją urodą i nad tym, iż całe życie będzie sama. W tej książce opisane jest jak główna bohaterka czuje się po rozstaniu z Filipem. Ich małżeństwo zakończyło się równie szybko jak się zaczęło. Z jednej strony kocha Filipa, a z drugiej strony się go boi. Pewnego dnia na jej drodze ponownie staje Rafał - jej pierwsza szkolna miłość. Czy dziewczyna odważy się kolejny raz zaufać mężczyźnie? Czy wydarzenia z jej poprzedniego związku przyćmią wołanie serca? Przeczytajcie koniecznie! 😊

Zaufaj mi, Karolino to kolejna część o perypetiach 26 letniej kobiety o rudych włosach i z piegami na twarzy. Tym razem jednak Karolina nie użala się nad swoją urodą i nad tym, iż całe życie będzie sama. W tej książce opisane jest jak główna bohaterka czuje się po rozstaniu z Filipem. Ich małżeństwo zakończyło się równie szybko jak się zaczęło. Z jednej strony kocha Filipa,...

14 marca swoją premierę wydawniczą miała książka Zaufaj mi, Karolino, której autorką jest Alina Białowąs. Książka została wydana nakładem Wydawnictwa Replika.

Przyznać trzeba, że określony zabieg literacki, jaki zastosowała autorka staje się dla czytelnika nie lada wyzwaniem w lekturze. Po raz drugi spotykam się z literackim monolitem w pozbawionej rozdziałów książce. Brakuje miejsca na oddech, przerwę, na chwilę wytchnienia. Od czytelnika zależy jedynie, w którym miejscu zrobi sobie przerwę w dotykaniu historii Karoliny, którą życie doświadczyło boleśnie. Małżeńskie szczęście trwało bardzo krótko. Coś, co jeszcze się nie zaczęło już się na dobre skończyło. Piękne słówka i złudne gesty, coś, co oczarowało Karolinę i zamknęło jej oczy na mroczne oblicze jej przyszłego męża.

Teraz przychodzi pora, aby na nowo ułożyć sobie bez niego życie. Zaufać, to bardzo duże słowo, gdy zaufanie do mężczyzny straciło być może bezpowrotnie swoje szczególne znaczenie. Czerpać siłę z przyjaźni z Miśką, szukać wsparcia u Rodziców, choć i oni nie zawsze wydają się pomocni. Jednak, gdy odcinamy się od świata czasem wydajemy też mylne osądy nie odbierając za dobrą monetę tego, co faktycznie wydaje się dobre. (...)

Pełny tekst recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2019/02/alina-biaowas-zaufaj-mi-karolino.html

Internetowa cela to powieść obyczajowa o bólach przeszłości,
o magii zaklętej w teraźniejszości i o przyszłości,
która budowana na gruzach historii i tajemnic, wcale nie zdaje się być taka pewna...
https://www.facebook.com/Internetowa.cela

14 marca swoją premierę wydawniczą miała książka Zaufaj mi, Karolino, której autorką jest Alina Białowąs. Książka została wydana nakładem Wydawnictwa Replika.

Przyznać trzeba, że określony zabieg literacki, jaki zastosowała autorka staje się dla czytelnika nie lada wyzwaniem w lekturze. Po raz drugi spotykam się z literackim monolitem w pozbawionej rozdziałów książce....

Pierwszą część tej serii czytałam jeszcze w pierwszym wydaniu, czyli jako "Grzeczną dziewczynkę". Bardzo mi się podobała, była przejmująca, wiarygodna, napisana stylem, który czytało mi się z łatwością. Byłam więc pozytywnie nastrojona. Rozczarowałam się jednak bardzo. W "Zaufaj mi, Karolino" główna bohaterka była okropnie irytująca! Zachowywała się jak nieopierzona nastolatka, która interesuje się tylko tym, jak wygląda, jak poradzić sobie ze swoimi kompleksami i co myślą o niej inni. Do kobiety, która zdążyła się już co nieco nauczyć o życiu, takie zachowanie nie pasuje i jest zwyczajnie drażniące.
Oczywiście wiem, że każdy, niezależnie od wieku, może być nieśmiały, zakompleksiony i nieporadny w radzeniu sobie z poważnymi kłopotami, ale Karolina już przesadza. A to jak postępuje z sympatycznym Rafałem oraz co myśli, gdy ten opiekuje się matką, przechodzi moje pojęcie. Co za głupia gęś! ;)
Na plus powiem, że powieść nie pozostawiła mnie obojętną, a że w tę gorszą stronę, to już inna rzecz ;D

Pierwszą część tej serii czytałam jeszcze w pierwszym wydaniu, czyli jako "Grzeczną dziewczynkę". Bardzo mi się podobała, była przejmująca, wiarygodna, napisana stylem, który czytało mi się z łatwością. Byłam więc pozytywnie nastrojona. Rozczarowałam się jednak bardzo. W "Zaufaj mi, Karolino" główna bohaterka była okropnie irytująca! Zachowywała się jak nieopierzona...

Na początku byłam na nie... ale z każdą stroną coraz lepiej. Fajna - stwierdziałam zamykając ksiażkę. Ma w sobie wiele cennnych rad, wskazówek,trafnych sentencji na temat miłości, małżeństwa i życia we dwoje. Kobiety w tej histori, nie tylko tytułowa Karolina, ale również koleżanka, mama,babcia... każda ma swój bagaż życiowy i swoją historię. w każdej z tych postaci można znaleźć siebie. Polecam... bardzo fajnie się czyta.

Na początku byłam na nie... ale z każdą stroną coraz lepiej. Fajna - stwierdziałam zamykając ksiażkę. Ma w sobie wiele cennnych rad, wskazówek,trafnych sentencji na temat miłości, małżeństwa i życia we dwoje. Kobiety w tej histori, nie tylko tytułowa Karolina, ale również koleżanka, mama,babcia... każda ma swój bagaż życiowy i swoją historię. w każdej z tych postaci można...

Już drugi raz pisarka Alina Białowąs pokazała swój wspaniały warsztat pisarski bardzo pięknie napisana,dobra
fabuła powieści,pełna wzruszeń,uczuć i emocji niesamowitych.Główna bohaterka 26-letnia Karolina powieści "Zaufaj mi,Karolino"poznała swojego męża Filipa w bibliotece w swojej pracy.Dziewczyna chciała najprędzej
sfinizować swój związek.Lecz niedługo trwało jej małżeńswo bo przejrzała na oczy jaki był Rafał,a był tyranem i despotą była zaślepiona nie mając pojęcia jaki jest.
Bardzo silnie,emocjonalnie przeżywa rozstanie z Filipem,a jednak ich małżeństwo zakończyło się już wcześniej.
Czuje się rozdarta pomiędzy uczuciem do swego męża,a przerażającym strachem.
Pewnego dnia spotyka Rafała chłopaka,kolegę z czasów szkolnych,ale trudno nawiązać teraz jej relację z Rafałem,on kiedyś podkochiwał się w Karolinie.
Bardzo polubiłam babcię Karoliny to starsza kobieta ciepła,wspaniała,mądra,wspierająca swoją wnuczkę Karolinę i kochająca całym sercem.
Pozostałe postacie barwne,ciekawe w powieści.
Bardzo piękna,wzruszająca,cudna i poruszająca książka z przyjemnością przeczytałam.

Już drugi raz pisarka Alina Białowąs pokazała swój wspaniały warsztat pisarski bardzo pięknie napisana,dobra
fabuła powieści,pełna wzruszeń,uczuć i emocji niesamowitych.Główna bohaterka 26-letnia Karolina powieści "Zaufaj mi,Karolino"poznała swojego męża Filipa w bibliotece w swojej pracy.Dziewczyna chciała najprędzej
sfinizować swój związek.Lecz niedługo trwało jej...

"(…) życie nie jest grą komputerową, w której nagle następuje transformacja postaci".


Człowiek poprzez pryzmat własnych doświadczeń podejmuje kolejne decyzje w swoim życiu. Trudno się więc dziwić, że robi wszystko, by nie popełnić błędów z przeszłości. Czasami jednak życiowa nauka przesłania nam korzyść z tego, jaką może przynieść podjęcie ryzyka. Czasami po prostu warto się przełamać.

Alina Białowąs to rodowita Wrocławianka, która nie wyobraża sobie życia bez książek. Autorka swoją przygodę z pisaniem rozpoczęła od prowadzenia pamiętników w szkole podstawowej, zawsze chciała zostać dziennikarką. Ma duże poczucie humoru i sporo pozytywnej energii. Jej debiutem literackim była dobrze przyjęta powieść pt. "Galeria uczuć".

Karolina odeszła od swojego męża Filipa, który znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Bohaterka próbuje poprzez stabilizację, znaleźć upragniony spokój. Jej codzienną rutynę w postaci pracy w bibliotece, przerywa spotkanie Rafała - dawnej, szkolnej miłości. Los po raz kolejny wystawia ją na wielką próbę.

"Zaufaj mi, Karolino" to kontynuacja czytanej przeze mnie jakiś czas temu książki pt. "Grzeczna dziewczynka", odświeżonej pod nowym tytułem, czyli "Obudź się, Karolino". Byłam więc bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy głównej bohaterki, której kibicowałam w pokonywaniu życiowych trudności. Jak się okazało, autorka po raz kolejny postawiła przed Karoliną ciężkie dylematy, w których roztrząsaniu dość głęboko uczestniczyłam. Dylematy dotyczące życia miłosnego po traumie związanej ze złym wyborem. Dylematy dotyczące porównań tego co było, z tym co może być. Dylematy odnoszące się do obdarowania kogoś zaufaniem, które staje się towarem deficytowym. Wszystko to bowiem analizuje w sobie główna bohaterka, w której kreacji wiele czytelniczek znajdzie z pewnością cząstkę własnych problemów.

Jako czytelnik patrzący z boku na rozterki Karoliny, wielokrotnie zastanawiałam się nad tym, co sama zrobiłabym na jej miejscu. Przemyślenia i zachowania bohaterki kilkakrotnie mnie zdziwiły i to chyba główny atut przedstawionej przez Alinę Białowąs historii. Każdy z nas zupełnie inaczej potraktuje wydarzenia, jakie mają miejsce w życiu Karoliny - jedni zgodzą się z jej punktem widzenia, inni zaś nie będą potrafili jej zrozumieć, a jeszcze inni będą irytować się wyolbrzymieniem problemów przez bohaterkę. Wydaje mi się, że taki był właśnie zamysł autorki, która postawą Karoliny wywołuje różne uczucia, a które jednym słowem można określić, jako ambiwalentne.

W drugiej części tej serii, drugoplanową płaszczyznę zajmuje wątek przyjaciółki głównej bohaterki, czyli Miśki. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy w jej życiu, które również nie toczy się w zgodzie z góry ustalonym planem. Warto także wspomnieć świetnie wykreowany wątek prawdziwej przyjaźni pomiędzy dziewczynami, która zostaje wystawiona na dość ciężką próbę.

"Zaufaj mi, Karolino" to pełnokrwista powieść obyczajowa, w której największy nacisk położono na wydźwięk emocjonalny. Jestem bardzo ciekawa, co też Alina Białowąs przygotowała dla czytelników w trzeciej części losów Karoliny.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"(…) życie nie jest grą komputerową, w której nagle następuje transformacja postaci".


Człowiek poprzez pryzmat własnych doświadczeń podejmuje kolejne decyzje w swoim życiu. Trudno się więc dziwić, że robi wszystko, by nie popełnić błędów z przeszłości. Czasami jednak życiowa nauka przesłania nam korzyść z tego, jaką może przynieść podjęcie ryzyka. Czasami po prostu warto...

Lubię sięgać po książki, które wywierają na mnie wpływ, wywołują emocje. Mogą to być pozycje psychologiczne, rozwojowe, z gatunku fantasy, obyczajówki, romanse... Bez znaczenia. Musi to jednak być treść, która w jakiś sposób zapadnie mi w pamięć. Z tych względów kilka lat temu sięgnęłam po książkę Aliny Białowąs pt. Obudź się, Karolino (opinia). Jest to historia 25-letniej Karoliny, która poznała Filipa, swojego przyszłego męża, w bibliotece. W dość krótkim czasie zapragnęli sfinalizować swój związek. Jednak kobieta była tak zaślepiona miłością, że nie zauważyła, jak despotycznym człowiekiem jest jej wybranek. Ta ignorancja sprawiła, że Karolina doświadczyła nieprzyjemnych sytuacji, które na zawsze zmieniły jej życie, postrzeganie pewnych spraw, podejmowania decyzji.

Zaufaj mi, Karolino jest pozycją, która pokazuje życie Karoliny po rozwodzie. Historia skupia się na powolnym powrocie do równowagi, jak małymi kroczkami próbuje pogodzić się z tym, że została tak szybko rozwódką, a jej związek okazał się fiaskiem. Uważała, że po otrzymaniu wyroku stanie się zupełnie nową osobą, pełną wiary w samą siebie, wolną od całej tej sytuacji. Rzeczywistość jednak okazała się brutalniejsza, niż przypuszczała. Ogłoszenie wyroku nie sprawiło, że kobieta poczuła się lepiej. Wręcz przeciwnie. Sam fakt sprawił, że jeszcze bardziej straciła wiarę w swoje możliwości, a i grunt zaczął jej się sypać pod nogami... Sporo czasu potrzebowała na to, aby oswoić się z rozwodem i rozpoczęciem nowego etapu w swoim życiu. Dodatkowo nieprzyjemne, wręcz traumatyczne przeżycia nie ułatwiają funkcjonowania w pracy, a także wśród rodziny czy przyjaciół, którzy patrzą na każdy twój ruch. Zwłaszcza, że wiele miejsc, słów, kolorów stale przypomina Karolinie o istnieniu Filipa i ich dawnej relacji. Na dodatek w jej życiu, zupełnym przypadkiem, znalazła się dawna, licealna miłość. Dziewczyna musi skonfrontować swoje wspomnienia i wyobrażenia z rzeczywistością, która nie zawsze jest tak kolorowa, jak nam się wydaje.

Po drugą cześć historii z życia Karoliny sięgnęłam tak naprawdę bardziej z sentymentu do autorki, niż z ciekawości dalszych losów bohaterki. Obawiałam się, że kolejny tom przyćmi pierwszy bądź sprawi, że spojrzę na tamtą opowieść zupełnie inaczej. Uważałam, że nic więcej wartościowego nie można dopisać. I przez lata, które minęły od przeczytania Obudź się, Karolino, a do momentu sięgnięcia po Zaufaj mi, Karolino, trochę zmienił się mój gust czytelniczy, oczekiwania względem książek, po które sięgam. Stałam się bardziej wymagającym czytelnikiem, a i nie jest już tak łatwo mnie zaskoczyć. Za to zdecydowanie łatwiej zniechęcić i rozczarować. I tego ostatniego bałam się równie mocno. Na szczęście wyśmienita zdolność autorki do obserwacji i empatii sprawiła, że historia była wciągająca, interesująca, uświadamiająca i... budująca.

Karolina jest typem osoby bardzo zakompleksionej. Nie zdaje sobie sprawy, jak wartościową jest osobą. Skupia się na swoich, jej zdaniem, minusach w sylwetce, kolorze włosów, piegach. To, co ją wyróżnia, zamiast traktować jako zaletę, szybko przemienia na wadę. I uważa, że wszyscy dookoła myślą dokładnie tak samo. W każdym z nas tkwi cząstka takiej osoby. Lubimy się porównywać, zwłaszcza nasze słabe strony z mocnymi stronami innych osób. Jesteśmy zbyt krytyczni wobec siebie, nie zauważamy tego, co jest w nas dobre, wyjątkowe, inspirujące, ładne. Nie wierzymy w to, że potrafimy coś wykonać, stale mówiąc, że ktoś zrobiłby to lepiej. Jeżeli z tym nie walczymy - tworzymy wokół siebie mur, zamykamy się w sobie, stajemy się bardziej nieśmiali i mamy problemy z mówieniem o tym, co nas męczy, boli, co sprawia nam przykrość. Nie znajdujemy w sobie również odwagi, aby wyznać uczucia ważnej dla nas osobie, czy zawalczyć o relacje, która się rozluźnia.

Mimo takich przeciwności Karolina musi zajrzeć w głąb samej siebie, przyznać przed sobą, czego oczekuje i... zawalczyć. Ale czy sprosta przeznaczeniu? Czy jest gotowa na to, co przyniesie dla niej los w najbliższym czasie? I skąd weźmie siłę na to wszystko? Przyznam się, że sama nie wiem, jakbym postąpiła na jej miejscu. Z boku widzę, ile niepotrzebnych błędów popełniła, ale nie mam gwarancji, że nie zrobiłabym identycznie. Dlatego ocenę zachowania głównej bohaterki i sens jej wyborów pozostawię Wam. A ja z niecierpliwością oczekuję kontynuacji jej losów, bo zrobiło się bardzo ciekawie.

Lubię sięgać po książki, które wywierają na mnie wpływ, wywołują emocje. Mogą to być pozycje psychologiczne, rozwojowe, z gatunku fantasy, obyczajówki, romanse... Bez znaczenia. Musi to jednak być treść, która w jakiś sposób zapadnie mi w pamięć. Z tych względów kilka lat temu sięgnęłam po książkę Aliny Białowąs pt. Obudź się, Karolino (opinia). Jest to historia 25-letniej...