Najkrócej mówiąc jest to opowieść-wyznanie mężczyzny, który tak pragnął pewnej kobiety, że poślubił ją mimo tego, że ona go nie kochała. Dodajmy garść faktów – wykładowca akademicki, w sumie pozytywna opinia w środowisku, odpowiedni status społeczny, niezgorsze maniery i oczywiste przecież pragnienie stworzenia szczęśliwego domu z pokochaną kobietą. A, no i jeszcze przełom XIX i XX wieku.

Bohaterowie zachowują się dokładnie tak, jak bym tego oczekiwała po ludziach z tamtego okresu. On intencje ma czyste i miłość w sercu ogromną, bierze na siebie wszystko i wierzy, że jak się zaangażuje bez reszty i szczerze to wszystko będzie dobrze. Wydaje mu się, że wystarczy jeśli on na przykład zerwie z dawnym wstydliwym zwyczajem w zakresie kontaktów z „damami”, jego małżeństwo nie może być nieszczęśliwe. Sam sobie stawia wymagania, stara się, jego dążeniem staje się uszczęśliwić poślubioną kobietę.

Ona jest tylko obiektem uczuć, w każdym razie tak ją główny bohater traktuje. Oczywiście, czasem ta kobieta go zadziwia, owszem, ale w głowie mu się nie mieści, że może mieć jakiekolwiek życie wewnętrzne, jakikolwiek świat głębokich wzruszeń, dla których proza jej życia nie jest odniesieniem. Nie pytał, bo nie podejrzewał, że jest o co. Chociaż … czasem zauważa, że Etna jakaś taka smutna przegląda się w lustrze, ale żeby zaraz o tym rozmawiać?

To świat, którego rzekomo już nie ma. Minęły czasy, gdy nie sprawdzało się tego i owego przed ślubem, ale też – i to jest naprawdę w porządku – zwykle rozmawia się o wszystkim, drobiazgowo. Dlaczego ona się zgodziła na to małżeństwo? Gdzie tkwi przyczyna tego, że im nie wyszło i czy w ogóle ten związek był do uratowania?
Naprawdę niezła lektura, aby snuć rozważania, jak to jest, że ona z nim, czy można pragnąć dla samego pragnienia, no i czy w ogóle tak się da - posiąść drugą osobę z ciałem i duszą…

Najkrócej mówiąc jest to opowieść-wyznanie mężczyzny, który tak pragnął pewnej kobiety, że poślubił ją mimo tego, że ona go nie kochała. Dodajmy garść faktów – wykładowca akademicki, w sumie pozytywna opinia w środowisku, odpowiedni status społeczny, niezgorsze maniery i oczywiste przecież pragnienie stworzenia szczęśliwego domu z pokochaną kobietą. A, no i jeszcze przełom...