Zbiór świetnych wywiadów z przedstawicielami praktycznie każdej szwedzkiej grupy społecznej. Od właścicielki zakładu pogrzebowego, poprzez przedstawicieli świata kultury, pary homoseksualne, skończywszy na zasymilowanym policjancie afgańskiego pochodzenia.

Na pierwszym miejscu, książka traktuje o problemie fali uchodźców z krajów trzeciego świata, czyli kryzysie z którym przyszło się mierzyć całej Europie Zachodniej. Jest daleka od prawicowego zacietrzewienia, przedstawiającego "multi-kulti" jako zło najczystszej postaci, pierwszy krok do rozbicia "białych społeczeństw Europy", starcie Islamu z Chrześcijaństwem czy też najazd Hunów XXI wieku. Nie popiera również skrajnie lewicujących poglądów "otwartej Europy", tolerujących każde wypaczenie, które jest związane z innością kultur, co wymaga 100% akceptacji. Autorka poprzez swoje wywiady podejmuje próbę znalezienia wyjścia z impasu, który wcale nie musi oznaczać "apokalipsy", lecz może być początkiem nowego okresu w dziejach Szwecji, wzbogacającego ją kulturowo. Dzięki lekturze, dowiadujemy się o problemach, które prawicowe (w tym nasze, "narodowe") media skrzętnie pomijają, wszak nie słyszymy o tym, że administracja spycha społeczność imigrancką do dzielnic, miast i miasteczek opustoszałych, o największej stopie bezrobocia, co wywołuje wśród młodych ludzi, gniew oraz frustrację. Nie słyszymy też o tym, że większość przybyłych pragnie znaleźć zatrudnienie, jednakże szwedzki rynek pracy z racji swojej specjalistyczności jest nastawiony przede wszystkim na ludzi o wykształceniu typowo inżynieryjnym. Integracja prowadzona jest nieudolnie, gdyż wszystkich wrzuca się do jednego wora, nie rozdzielając analfabetów, magistrów, Arabów, Afrykanów, itp. itd. Imigranci traktowani są jak małe, biedne dzieci, którym państwo powinno wszystko zapewnić na minimalnym poziomie, przy jednoczesnym niewtrącaniu się życie tejże społeczności. Nikt nie bierze pod uwagę, iż jest to grupa najbardziej zdeterminowanych i dynamicznych ludzi, którzy przybyli do Szwecji po to, aby coś osiągnąć i nie chcą być traktowani jak trędowaty materiał ludzki! Mało tego, motywacją większości jest ucieczka z krajów przesiąkniętych fundamentalizmem, dlatego tworząc getta wzmacnia się postawy radykalne przedstawicieli tej grupy. Mam nadzieję, że Szwedom uda się wreszcie zrozumieć tą problematykę i rozwiązać palący kontynent europejski problem ostatnich lat.

Zbiór świetnych wywiadów z przedstawicielami praktycznie każdej szwedzkiej grupy społecznej. Od właścicielki zakładu pogrzebowego, poprzez przedstawicieli świata kultury, pary homoseksualne, skończywszy na zasymilowanym policjancie afgańskiego pochodzenia.

Na pierwszym miejscu, książka traktuje o problemie fali uchodźców z krajów trzeciego świata, czyli kryzysie z którym...