Łatwo było mi zacząć tą książkę, trudno było dobrnąć do końca, a zakończenie.. Nie zauważyłam nawet kiedy się skończyło xD
Ciekawa koncepcja.. Jeszcze chyba nigdy nie czytałam romansu historycznego z tak złożonym podłożem, chociaż często przewidywalnym ( haha, odkryłam, że to Charles gdzieś w połowie książki ^ ^ ). Zastanawia mnie także, dlaczego nie wspominano w towarzystwie o ten nocy w chacie Honorii z Diabłem.. Dobra, spoko, rozumiem, że powiedział, że to jego narzeczona, czy coś takiego, ale nie rozumiem jakim sposobem to zamknęło usta pracodawcom Honorii.
Sceny seksu nudziły mnie. A to dziwne, bo zawsze czekam na nie najbardziej. Obszerne opisy, powtórzenia w poszczególnych scenach, kilkanaście stron ciągłego tekstu.. To mnie przerażało.
Jak to przyznałam już wyżej, zakończenie było moją ulubioną częścią. Miałam ochotę wybuchnąć śmiechem, jak Diabeł powiedział, że " A to sobie wybrała czas na oznajmianie o swoim stanie " xD A potem Vene " Wiedziałeś! " " Jeden z zasadniczych warunków, jaki musisz spełniać, będąc księciem : umieć liczyć. " Rozwaliło mnie to na łopatki :D
Podsumowując książka była przyjemna, może nie lekka, ale także nie nazbyt ciężka. Przez całą książkę, szczególnie na końcu, miałam nieodparte wrażenie, że klub Cynsterów tak bardzo pokrywa się - i zachowaniem ich kobiet i ich własnym charakterem - z moimi braciszkami z Bractwa Czarnego Sztyletu. ( To zaczyna być naprawdę obsesją ^ ^)
Ps. Właśnie odkryłam, że to cykl.. Dzięki bogu to dopiero drugi tom i nie muszę aż tak dużo nadrabiać T^T ( xD )

Łatwo było mi zacząć tą książkę, trudno było dobrnąć do końca, a zakończenie.. Nie zauważyłam nawet kiedy się skończyło xD
Ciekawa koncepcja.. Jeszcze chyba nigdy nie czytałam romansu historycznego z tak złożonym podłożem, chociaż często przewidywalnym ( haha, odkryłam, że to Charles gdzieś w połowie książki ^ ^ ). Zastanawia mnie także, dlaczego nie wspominano w...