"Nasza kultura obsesyjnie koncentruje się dziś na nierealistycznie pozytywnych oczekiwaniach. Bądź szczęśliwszy. Bądź zdrowszy. Bądź najlepszy, lepszy od innych. Bądź mądrzejszy, szybszy, bogatszy, bardziej seksowny, bardziej popularny, bardziej wydajny, bardziej godny zazdrości, bardziej podziwiany. Bądź doskonały i niesamowity (...) A potem leć helikopterem do cudownie satysfakcjonującej pracy, w której spędzisz czas, robiąc niezwykle istotne rzeczy, dzięki którym prawdopodobnie pewnego dnia zbawisz świat."

Nasze życie polega na nieustannym zamartwianiu się. Martwimy się czy postępujemy właściwie, obawiamy się konfrontacji, mamy problem z kontrolowaniem gniewu. Jesteśmy nadmiernie zestresowani, neurotyczni i przestajemy lubić samych siebie. Problemy to stały element życia, najważniejsza jest umiejętność rozwiązywania tych problemów. Ciągle wmawia się nam, że droga do lepszego życia to więcej, więcej i więcej. Ma nam na wszystkim zależeć, poświęcamy życie na przywiązywaniu się do sztuczności i gonimy za duchem pełni szczęścia. Przejmujemy się rzeczami mało istotnymi zamiast skupiać się na tym co najważniejsze. Gonimy za szczęściem, chcemy wszystko zmieniać i nie dostrzegamy, że czasami wcale nie trzeba go szukać. Doceńmy to co mamy i nie bądźmy cały czas roszczeniowi.

Pozbawiona sensu, bezwartościowa i niekończące się pogoń ludzi, którzy dążą do osiągnięcia zawodowego i materialnego sukcesu przypomina wyścig szczurów. Tak naprawdę nie skupiamy się na tym co jest naprawdę nam potrzebne ale skupiamy się na tym co jest zupełnie bezwartościowe. Cokolwiek nie robimy to wciąż jest za mało i za mało. Mamy pieniądze ale wciąż czujemy pustkę. Wydaje nam się, że mamy ogromne problemy, czujemy się nieszczęśliwi i sami nie wiemy czego chcemy. Porównujemy się z innymi i chcemy być najlepsi. Oczekujemy od siebie, że będziemy idealni. Ten ciągły wyścig odbija się na nas samych, na naszym zdrowiu. Problemy zdrowotne, depresja, lęki - mścimy się na sobie. Spójrzmy w twarz niepowodzeniom, bądźmy gotowi być innymi, dochowujmy wierności własnym wartościom, zaakceptujmy emocje i nie bójmy się ponosić porażek.

Poradniki mają na celu otwarcie nam oczu na zmiany, wdrażanie nowych sposobów, zmianę na lepsze naszego życia. Mówią nam co zrobić aby było lepiej, co zmienić. "Subtelnie mówię f*ck" ma na celu zmuszenie nas do głębszej refleksji nad tym co w naszym życiu jest najistotniejsze. Sami interpretujemy to co przekazuje nam autor. Przykłady innych ludzi pozwalają nam lepiej zrozumieć przekaz tego poradnika. Autor skupia się na pięciu wartościach najbardziej przydatnych w życiu - przyjmowaniu odpowiedzialności za wszystko co dzieje się w naszym życiu, pozostawienie w stanie niepewności, docenianie porażek, poczucie śmiertelności, eliminacja wartości, których nie uznajemy za własne.

Styl autora jest bardzo prosty w odbiorze. Powaga miesza się z odrobiną humoru. Autor nie zanudza a treści przytoczone w książce skłaniają do refleksji. Jest jednak jedna rzecz, która bardzo mi się nie spodobała. Wulgaryzmy rażą w oczy. Wtrącane co jakiś czas bardzo mnie denerwowały. Rozumiem luźny styl autora ale nie wiem co miał na myśli wtrącając je. Według mnie mogłoby ich w ogóle nie być i byłoby o wiele lepiej. Nie mniej jednak książka jest bardzo intrygująca i zachęcam do sięgnięcia po nią. Może Was zainspiruje.

https://zaczytanapatka.blogspot.com/2018/05/subtelnie-mowie-fuck-mark-manson.html

"Nasza kultura obsesyjnie koncentruje się dziś na nierealistycznie pozytywnych oczekiwaniach. Bądź szczęśliwszy. Bądź zdrowszy. Bądź najlepszy, lepszy od innych. Bądź mądrzejszy, szybszy, bogatszy, bardziej seksowny, bardziej popularny, bardziej wydajny, bardziej godny zazdrości, bardziej podziwiany. Bądź doskonały i niesamowity (...) A potem leć helikopterem do cudownie...