Każdy z nas gdzieś podąża, szuka swojej drogi i jej celu. Droga to najbardziej trafna alegoria naszego życia. Codziennie kontynuujemy wędrówkę, zaczynamy ją od nowa, albo dochodzimy do jej kresu.

Ścieżki nadziei to ostatnia z cyklu Dzienniki pisane w drodze, książka autorstwa Richarda Paula Evans’a. Główny bohater, Alan jest w drodze na Key West. Nie mogłam przejść wobec jego historii obojetnie. Po zakończeniu poprzedniej części historii, pragnęłam poznać jej dalszy ciąg i zrozumieć motywację Alana. Nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń. Kibicowałam bohaterowi i życzyłam mu osiągnięcia wymarzonego celu.
Historię zaczynamy, a w zasadzie kontynuujemy, więc na początku radzę sięgnąć do poprzednich tomów. Alan Christoffersen przemierza Stany Zjednoczone Ameryki, by z Florydy dojść na Key West, miejsce szczególne, jak okazuje się w powieści, nie tylko dla niego. Już sam początek książki to wielka dawka emocji, za sprawą ojca Alana, który trafił do szpitala. Nasz wędrowiec odkrywa kolejne karty historii rodziny, które spisał jego ojciec. Dowiadujemy się niezwykle ciekawych faktów z życia rodu Christoffersenów. To jednocześnie jedna z najsmutniejszych części książki. Alan znajduje się w trudnej sytuacji, jednak może liczyć na wsparcie bliskich mu przyjaciół. Wydaje mu się, że stracił szansę na miłość. Los bywa przewrotny i nigdy nie wiemy, kiedy może się odwrócić. Bohater wraca na trasę, by ukończyć podróż. Pokonuje kolejne kilometry, pokazując nam nietypowe miejsca oraz ludzi. To właśnie ludzie i miejsca są istotą tej książki, bo właśnie z nimi wiąże się nadzieja, że dotrwamy do celu i odnajdziemy to, czego szukamy. Mimo wszystkich przeciwności losu, jakie spotkały Alana w dotychczasowym życiu, on idzie dalej. Nie poddaje się, bo wiara i nadzieja są jego siłą. Z plecakiem i głową pełną myśli oraz refleksji, docieramy z Alanem do kresu podróży, która tak naprawdę staje się nowym początkiem.
Droga Alana to niezwykła historia, pełna wzruszeń, uśmiechu i chwili zastanowienia się nad sensem tego, co robimy i co jest dla nas ważne. Każdy z nas może utożsamić się z główną postacią, wyruszyć we własną podróż i odnaleźć sens życia oraz prawdziwe szczęście. Od Ciebie zależy, czy zechcesz być współtowarzyszem Alana. Ale pamiętaj, że taka wyprawa nie jest łatwa, nie wszystkie drogi są proste, bywają też te kręte i zawiłe. Lecz ich pokonanie, może być najlepszym, co może Cię się przydarzyć. Nie wahałam się ani chwili, by rozpocząć podróż wraz z Alanem i Evans’em. Mimo, iż dotarłam do ostatniej strony, moja droga wcale się nie kończy, ona wciąż trwa. A Ty, odważysz się na taką wędrówkę? Jeśli tak, poprowadzą Cię Ścieżki nadziei.

Każdy z nas gdzieś podąża, szuka swojej drogi i jej celu. Droga to najbardziej trafna alegoria naszego życia. Codziennie kontynuujemy wędrówkę, zaczynamy ją od nowa, albo dochodzimy do jej kresu.

Ścieżki nadziei to ostatnia z cyklu Dzienniki pisane w drodze, książka autorstwa Richarda Paula Evans’a. Główny bohater, Alan jest w drodze na Key West. Nie mogłam przejść wobec...