Ciężko zacząć mi pisanie tej recenzji, albowiem musiałaby mieć co najmniej kilka stron A4, gdybym chciał opisać książkę dokładnie. Nie będę zagłębiać się w fabułę, bo dzieje się tam tak dużo i tak wiele wątków się przeplata, że trudno jest to ująć w prostych słowach. To trzeba po prostu przeczytać.

Elementy, które pozytywnie wpływają na fabułę to chyba wszystko. Naprawdę. Trudno znaleźć tutaj jakikolwiek minus. Nawet opasłość tomu mi nie przeszkadzała. A wręcz przeciwnie. Na końcu miałem niedosyt. Bohaterowie, dialogi, ich zachowania, akcja, technologia, intrygi, spójność historii, przeplatanie wątków, to wszystko jest napisany w taki sposób, że czyta się na jednym oddechu.

Najważniejsze wątki prowadzone są równolegle, by pod koniec zacząć się przeplatać i łączyć. Bohaterowie zamieniają się miejscami, ewoluują, przeskakują z obozu do obozu. Dzieje się tak dużo, napięcie rośnie w szybkim tempie, a całość wypływa jak piana uszami i nosem.

Rewelacyjne pojedynki, akcja wojskowe, bitwy na ziemi, orbicie i w przestrzeni są genialne. Relacje między bohaterami niesamowicie autentyczne. Warto przeczytać 600 stronicowe dzieło Saulskiego, bowiem jest to chyba jedno z lepszych polskich scifi ostatnich lat.

Ciężko zacząć mi pisanie tej recenzji, albowiem musiałaby mieć co najmniej kilka stron A4, gdybym chciał opisać książkę dokładnie. Nie będę zagłębiać się w fabułę, bo dzieje się tam tak dużo i tak wiele wątków się przeplata, że trudno jest to ująć w prostych słowach. To trzeba po prostu przeczytać.

Elementy, które pozytywnie wpływają na fabułę to chyba wszystko. Naprawdę....