Cytat dnia
Max spojrzał na starszego bosmana sztabowego. Jeśli ktoś będzie wiedział, o co, do cholery, tutaj chodziło, to na pewno ten człowiek. -Jak s...
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2015
2015
2014
Wezwał nas honor H. Paul Honsinger 
No cóż, arcydzieło to nie jest, ale czyta się dobrze, pomimo dużej ilości technicznego żargonu. Powieść się skupia na zmaganiach jednego okrętu w wyniszczającej wojnie ludzkości z obcą rasą Kraag. Akcja dzieje się raczej w skali mikro niż makro, więc nie znajdziemy tu dokładnych opisów pozostałych ras zamieszkujących wszechświat, relacji między nimi, itp.
Główny bohater to wschodząca gwiazda marynarki, która szczerze mówiąc zupełnie mnie do siebie nie przekonała. Do samego końca książki, nie odczuwałem z nim jakiejkolwiek więzi. Ot, taka postać, która ani grzeje, ani ziębi.
Co do samego przedstawienia marynarki wojennej, to wygląda to tak, jakby autor wziął wyidealizowany obraz XIX-wiecznej marynarki brytyjskiej i wkleił go w XXIV wiek. Nie bez powodu tytuł jest, jaki jest.
Podsumowując - jeśli ktoś szuka jakiejś space opery dla zabicia czasu i nie oczekuje nic wybitnego, ta książka jest idealna.
Honor to my H. Paul Honsinger 
Można by się zastanawiać, dlaczego lubimy takie książki.
No może nie wszyscy, ale tacy jak ja.
Naiwne, emocjonalne, napisane z rozmachem, z akcją w kosmosie...
Chyba dlatego, że jesteśmy marzycielami. Śnimy o tym, żeby przemierzać przestrzeń kosmiczną z prędkościami zaprzeczającymi znanym nam zasadom fizyki. Zaglądać tam, gdzie może nigdy nie będzie nam dane sięgnąć, bo nie pozwala na to natura rzeczywistości. Może dlatego, że mamy w sobie jakąś dumę rasy, która co prawda wyewoluowała od zwierząt podobnych do małp, ale transcenduje ponad swoją naturę biologiczną i uzyskała rodzaj samoświadomości tego rodzaju, który pozwala coraz głębiej rozumieć Wszechświat. Chcemy dalej, więcej, zachłanni życia, wiedzy i zobaczenia tego, co za tą górą.
Tak sobie o tym wszystkim myślę i nie jest to chyba zbyt odkrywcze.
Książkę polecam, choć uważam, że w końcówce tego tomu autor trochę przeszarżował.
Ale co tam. Czytajcie, bawcie się i pozostańcie marzycielami...
