Reinkarnacja, wędrówka duszy po śmierci, ciało jako ziemska powłoka, odwołania
do Sokratesa, czasy II wojny światowej oraz czasy współczesne... za dużo?

W tym przypadku nie! Dwoje duńskich pisarzy zrobili rzecz jak dla mnie niezwykłą,
to co irytowało mnie w książkach z wieloma przeskokami czasowymi, tutaj było mocną stroną. Autorzy zręcznie przenosili czytelnika w różne okresy czasowe, pokazując że taki zabieg, był niezbędny do poprowadzenia fabuły. "Drugie narodziny mordercy" to trzecia część z udziałem policyjnego negocjatora kopenhaskiej policji Nielsa Bentzona, lecz w moim przypadku pierwsza. Niels który w swojej pracy musi odkryć ludzką naturę, najczęściej tą ciemną jej stronę, decyduje się na szaloną misję: zgadza się na umieszczenie w jednym z najniebezpieczniejszych miejsc w Danii: szpitala psychiatrycznego dla najniebezpieczniejszych z niebezpiecznych, miejsca zwanego Twierdzą, w celu odkrycia kto stoi za okrutną śmiercią jego przyjaciela- psychiatry Christiana Paludana.
Co wspólnego ze śmiercią psychiatry mają wydarzenia z 1939 roku? Jaki związek ma śmierć doktora z antycznym uczonym Sokratesem i wreszcie czy Nielsowi uda się odzyskać miłość swojej żony Hannah, którą jak sądzi bezpowrotnie utracił?

Reinkarnacja, wędrówka duszy po śmierci, ciało jako ziemska powłoka, odwołania
do Sokratesa, czasy II wojny światowej oraz czasy współczesne... za dużo?

W tym przypadku nie! Dwoje duńskich pisarzy zrobili rzecz jak dla mnie niezwykłą,
to co irytowało mnie w książkach z wieloma przeskokami czasowymi, tutaj było mocną stroną. Autorzy zręcznie przenosili czytelnika w różne...

Zwykle omijam szerokim łukiem skandynawskie kryminały, bo te, które próbowałam czytać to były flaki w oleju. Ta książka, napisana przez dwóch Duńczyków pod pseudonimem Kazinski, jest zupełnie inna, bardzo ciekawa, od początku do końca trzyma w napięciu. Bardziej przypomina powieści Sebastiana Fitzka. Polecam!

Zwykle omijam szerokim łukiem skandynawskie kryminały, bo te, które próbowałam czytać to były flaki w oleju. Ta książka, napisana przez dwóch Duńczyków pod pseudonimem Kazinski, jest zupełnie inna, bardzo ciekawa, od początku do końca trzyma w napięciu. Bardziej przypomina powieści Sebastiana Fitzka. Polecam!

To bardzo ciekawa i nietypowa książka. Dobry i doświadczony policjant musi dostać się do ściśle strzeżonego szpitala, w którym przebywają najbrutalniejsi mordercy. By to zrobić, sam udaje człowieka chorego i agresywnego. W tym samym czasie zaglądamy w przeszłość, w wydarzenia, któe rozgrywają się w czasie II wojny światowej. Bohaterowie odnajdują starożytny rękopis dotyczący odkrycia Sokratesa. Chcą sprawdzić, czy jest w nim prawda. Dotyczy on reinkarnacji, co w thrillerze jest dość nietypowym wątkiem. Jednak wyszło rewelacyjnie, świetna książka.

To bardzo ciekawa i nietypowa książka. Dobry i doświadczony policjant musi dostać się do ściśle strzeżonego szpitala, w którym przebywają najbrutalniejsi mordercy. By to zrobić, sam udaje człowieka chorego i agresywnego. W tym samym czasie zaglądamy w przeszłość, w wydarzenia, któe rozgrywają się w czasie II wojny światowej. Bohaterowie odnajdują starożytny rękopis...

Początek dosyć ciężki. Akcja dwutorowa zupełnie jak w książkach Camilli Lackberg. Natomiast koniec książki na wysokim poziomie.

Początek dosyć ciężki. Akcja dwutorowa zupełnie jak w książkach Camilli Lackberg. Natomiast koniec książki na wysokim poziomie.

Na wstępie zaznaczę, że to moje pierwsze spotkanie z autorem (a właściwie autorami),znów zaczynam serię nie od początku, więc oceniam ją jako samodzielną pozycję.

Bez spoilerów będzie krótko: bohaterów ciężko polubić, ponieważ są raczej nijacy, choć może czytelnicy poprzednich książek z tej serii nie będą mieli z tym problemu; historia częściowo ciekawa, jednak nie w całości; styl opowieści bardzo przeciętny, nie wzbudza zachwytu i nie zmusza do czytania po nocach. Jest to bardzo subiektywne odczucie, zdaję sobie z tego sprawę, ale w mojej ocenie książka jest nijaka, pomimo bardzo ciekawych pomysłów na fabułę. Nie wątpię, że znajdą się rzesze ludzi zachwyconych, jednak ja do nich nie należę, ponieważ nie potrafię wczuć się w tak napisaną książkę, zwyczajnie nie odczuwam emocji, które powinna we mnie wzbudzać, wszystko tutaj wydaje mi się płaskie i sztuczne. Nie uważam jej za złą, lecz za rzecz ewidentnie nie dla mnie.
Jak już wspomniałam, nie przekonuje mnie styl, chociaż tutaj część winy może ponosić przekład, który chyba nie jest idealny, lecz nie mam możliwości porównania. Może tłumacz się spisał, tylko autor niezbyt. Czasem przecinki są zaskakujące, odmiana przez przypadki kuleje, zaimki występują w dość artystycznej wersji, są błędy wynikające z używania autokorekty. Przechowywanie trupów w chłodnicy bardziej rozśmieszyło mnie, niż wkurzyło. Widziałam w książkach gorsze rzeczy, jednak muszę wytknąć te problemy, ponieważ od książki zwyczajnie oczekuję wyższego poziomu języka.

Tyle, dalej czytacie na własną odpowiedzialność, ponieważ zdradzę trochę z fabuły.

Mamy tutaj trzy główne tematy, które do siebie nie pasują. Zapowiada się na całkiem ciekawy kryminał, jednak później dochodzą wątki z reinkarnacją, a gdzieś pomiędzy nimi błąka się romantyzm. Wydawca z okładki informuje, że patrzymy właśnie na thriller filozoficzny, tymczasem thrillera się nie doczekałam, a wątek filozoficzny to głównie wplecenie tematu reinkarnacji, który pasuje jak pięść do nosa. Religijne olśnienie naukowca, który usłyszał o życiu po śmierci i właśnie zgubił się w dżungli? Raczej tandetne, niż głębokie. Trochę mi witki opadły, przyznaję. Spodziewałam się krążenia wokół tematu i podania ciekawych informacji do przemyślenia, a dostałam drętwe opisy zabijające wątek kryminalny. Wszystko byłoby znośne, gdyby temat towarzyszył nam dłużej, był zagadką i kierunkiem śledztwa, a nie szybkim wprowadzeniem i nagle bach - bohater się reinkarnował i koniec, nie ma już nad czym się zastanawiać, wszystko potwierdzone. Równie dobrze bohater mógł rozłożyć anielskie skrzydła i ochronić nimi świat przed opadem radioaktywnym, podobnie pasowałoby do sprawy morderstwa. Dodatkowo gdzieś w połowie książki zapalałam szczerą nienawiścią do wyrażenia "kod miłości", które pojawiało się co chwilę. Cały ten - jak zagaduję intencję twórcy - wątek romantyczny jest okropnie napisany. Nie jest zły - to chyba dość przyziemne ludzkie problemy - tylko podany w niestrawnej formie. Jakby któryś z autorów poprosił nastoletnią córkę o dopisanie czegoś o romantycznej i tragicznej miłości, bo wydawca kazał dodać. Tym sposobem dostaliśmy nadzwyczaj inteligentną kobietę, która zawodowo para się nauką, a prywatnie rozwiązuje kod z pocztówki, ponieważ wtedy mąż ją znów pokocha i jednak nie będzie musiała go zdradzać ze swoim kolegą. Później postanawia polatać trochę po świecie, bo co jej szkodzi posprawdzać różne pomysły i pogrzebać w wątku reinkarnacji, skoro wtedy zbliży się do męża? Serio. Pomysł na postać jest niezły, ale napisany z gracją słonia w składzie porcelany. Mogli autorzy pozostać przy temacie zbrodni i mielibyśmy dobry kryminał, bo akurat ta część jest ciekawa. Może nawet w stronę thrillera byśmy zawędrowali. A tak wszystkie ciekawe pomysły zostały zabite przez przerysowanie i cukierkowe zakończenie.

Na wstępie zaznaczę, że to moje pierwsze spotkanie z autorem (a właściwie autorami),znów zaczynam serię nie od początku, więc oceniam ją jako samodzielną pozycję.

Bez spoilerów będzie krótko: bohaterów ciężko polubić, ponieważ są raczej nijacy, choć może czytelnicy poprzednich książek z tej serii nie będą mieli z tym problemu; historia częściowo ciekawa, jednak nie w...

Ostatnia część trylogii filozoficznego thrillera z duńskim negocjatorem Nielsem. Tym razem akcja opiera bazuje na sokrateńskiej filozofii nieśmiertelności duszy. Zamordowany zostaje naczelny psychiatra kraju w pilnie strzeżonym zakładzie karnym. Zmarł po wypiciu cykuty - jak Sokrates. Niels pozwala się zamknąć w Twierdzy, jako pacjent, by rozwikłać zagadkę tej zbrodni. Przenosimy się także w czasie do roku 1939, gdzie trójka studentów znalazła starożytny manuskrypt dowodzący możliwości reinkarnacji. Jak losy ludzi z przed wybuchu wojny wpływają na rzeczywistość w XXI wieku? Zagadkę pomaga rozwiązać partnerka Nielsa, Hannah- astrofizyk. I okazuje się, że są na niebie i ziemi takie rzeczy, o których nawet naukowcom z instytutu Bohra się nie śniło 😋 Genialna seria, żałuję, że już skończyłam.

Ostatnia część trylogii filozoficznego thrillera z duńskim negocjatorem Nielsem. Tym razem akcja opiera bazuje na sokrateńskiej filozofii nieśmiertelności duszy. Zamordowany zostaje naczelny psychiatra kraju w pilnie strzeżonym zakładzie karnym. Zmarł po wypiciu cykuty - jak Sokrates. Niels pozwala się zamknąć w Twierdzy, jako pacjent, by rozwikłać zagadkę tej zbrodni....

Wow. Uwielbiam takie książki. Wielki szacun dla autora bo każda z jego książek to ideał.

Wow. Uwielbiam takie książki. Wielki szacun dla autora bo każda z jego książek to ideał.

2/3 książki naprawdę dobra rozrywka na pół poważnie. Bardzo ciekawa historia z 39 roku opowiadana równolegle do współczesnych wydarzeń. Ale to co się stało na koniec nie pozwala traktować autorów poważnie.
Coś strasznego.

2/3 książki naprawdę dobra rozrywka na pół poważnie. Bardzo ciekawa historia z 39 roku opowiadana równolegle do współczesnych wydarzeń. Ale to co się stało na koniec nie pozwala traktować autorów poważnie.
Coś strasznego.

Duet Kazinski pisze bardzo dobre książki. Jestem pod wrażeniem. Tym razem tematem jest reinkarnacja. Chciałbyś wiedzieć-kim byłeś w przeszłości? Pewnie tak. To musisz to przeczytać. Bardzo dobra książka, polecam - trudno się od niej oderwać:)

Duet Kazinski pisze bardzo dobre książki. Jestem pod wrażeniem. Tym razem tematem jest reinkarnacja. Chciałbyś wiedzieć-kim byłeś w przeszłości? Pewnie tak. To musisz to przeczytać. Bardzo dobra książka, polecam - trudno się od niej oderwać:)

Nie zawiodłam sie!!! Trzecia część tak jak i poprzednie okazała się genialna!!! Szkoda,że to ostatnia już książka z tej serii 😭

Nie zawiodłam sie!!! Trzecia część tak jak i poprzednie okazała się genialna!!! Szkoda,że to ostatnia już książka z tej serii 😭