Jeszcze do wczoraj Pani LaVyrle Spencer była jedną z moich ulubionych autorek powieści. Napisała przecież Powój i Smak marzeń - dwie książki do których chętnie wracam... Jednak Głos Serca zawiódł mnie na całej linii... książka była gorsza niż tanie romansidło dołączone do gazety. Nie otrzymujemy ciekawej historii o uczuciu Lee i Allison, tylko dwa niezwiązane ze sobą opowiadanka, które są tak słodkie, że aż mdłe. Mało tego obie części zostały napisane dokładnie według tego samego schematu... Ona zraniona przez życie, niby broni się przed nowo poznanym mężczyzną, ale tak naprawdę chyba sama nie wie czego chce... bo lgnie do niego jak mucha do miodu... Udaje ambitną, niezależną kobietę, ale widać, że bez męskiej ręki ani rusz... On jak to zwykle bywa przystojny, zamożny, zakochuje się w swojej kobiecie od pierwszego wejrzenia i jest w stanie zawojować cały świat....wręcz Ideał... daje jej czas by się "pozbierała" i czeka cierpliwie przez wiele tygodni... Fuj...Mówię bohaterowie puści jak bęben...tak samo jak ich dialogi... Zdecydowanie nie polecam..

Jeszcze do wczoraj Pani LaVyrle Spencer była jedną z moich ulubionych autorek powieści. Napisała przecież Powój i Smak marzeń - dwie książki do których chętnie wracam... Jednak Głos Serca zawiódł mnie na całej linii... książka była gorsza niż tanie romansidło dołączone do gazety. Nie otrzymujemy ciekawej historii o uczuciu Lee i Allison, tylko dwa niezwiązane ze sobą...