Dosyć sztampowa opowieść science-fiction. Ciekawa jednak ze względu na wizję przyszłości napisaną 20 lat temu, czyli chociażby przed eksplozją popularności Internetu i nowoczesnych metod komunikacji.

Druga część historii żołnierza/najemnika Lona Nolana. Akcja toczy się kilkaset lat w przyszłości (XXIX wiek),gdy na planecie Dirigent istnieją specjalne siły reagujące na zagrożenia we wszechświecie. Nolan pochodzi z planeta Ziemia ale tam nie miał już perspektyw. Dlatego zatrudnił się jako najemnik w szeregach Korpusu Najemników Dirigentu. Każda misja wojskowa niesie za sobą olbrzymie ryzyko. Po ostatniej Lon awansował (poprzednia książka nosiła tytuł „Kadet”) z powodu śmierci swojego przełożonego. Pierwszą jego misją w nowej roli jest zajęcie budynków rządowych. Akcja kończy się niepowodzeniem, ale jak się okazuje finalnie powodzeniem. Najemnicy wracają do swojej bazy, ale nie dane im będzie odpocząć. Dostają kolejne, jeszcze bardziej niebezpieczne zajęcie: zostaje wysłani w sam środek międzyplanetarnej inwazji w celu pozyskania cennych źródeł.

Seria Shelley’a to kieszonkowe książki, wypełnione wartką akcją i stosunkową prostą fabułą. Wyraziści bohaterowie, dużo walki, przeciętne dialogi. Na siłę podrzucane wątpliwości moralne i wewnętrzne rozterki bohatera. Wadą jest bardzo słabe naszkicowanie postaci drugoplanowych – pojawiają się co chwila nowi, którzy szybko znikają. Tylko Nolan pozostaje w centrum zainteresowania fabuły. Sama kompozycja działań wojskowych jest szczegółowo dopracowana, gorzej jednak z przekazem dla czytelnika, który może się momentami pogubić. Czyta się jednak w miarę dobrze, a przede wszystkim szybko, więc nawet jak ktoś nie gustuje w tego typu opowiadań to zbyt wiele czasu nie straci.

Najciekawsze w tym wszystkim jest wizja przyszłości, z trochę już archaicznej, 20 lat to szmat czasu w przypadku przewidywania wizji świata, perspektywy. Świat po eksploatacji Ziemi rozrósł się na wiele planet. Podróże są możliwe dzięki prędkości ponaddźwiękowej – coś w stylu „Gwiezdnych Wojen”, każda odległość jest do przebycia za pomocą trzech „skoków”. Ludzie się nie zmienili: kochają się, mają słabości, wątpliwości, umierają, a przede wszystkim toczą wojny: o wpływy, o terytorium, o pieniądze. Wojny toczone są w stosunkowo konwencjonalny, jak na upływ 800 lat, sposób – czyli jedna armia napada na drugą. Nie opracowano sposobów ochrony przed zranieniem, są jednak specjalne inkubatory, w których można wyleczyć nawet ciężko rannych. Jak ktoś jednak zostanie śmiertelnie ugodzony, to już nie ma szans, stąd śmiertelność podczas misji jest wysoka. I stanowi to problem psychiczny dla bohaterów. Ciekawym rozwiązaniem są również specjalne plastry, które potrafią unieszkodliwić używki. Można więc po wypiciu alkoholu, czy nawet kawy nakleić taki plaster i człowiek jest w kilka minut trzeźwy, czy też przytomny.

Ta wizja przyszłości to chyba najciekawszy element tej serii. Którą dobrze się czyta, jednak do historii literatury science-fiction przejść nie mogła. Lektura na dwie wieczory. Dla fanów literatury science-fiction pewnie pestka do przełknięcia.

Dosyć sztampowa opowieść science-fiction. Ciekawa jednak ze względu na wizję przyszłości napisaną 20 lat temu, czyli chociażby przed eksplozją popularności Internetu i nowoczesnych metod komunikacji.

Druga część historii żołnierza/najemnika Lona Nolana. Akcja toczy się kilkaset lat w przyszłości (XXIX wiek),gdy na planecie Dirigent istnieją specjalne siły reagujące na...