Przyznaję, że fabuła zapowiadała się niezwykle obiecująco i w zasadzie taka też jest. Pani Sale przedstawia nam grono dobrze skonstruowanych, ciekawych postaci i nie szczędzi także urozmaicających motywów jak jasnowidząca ciotka. Przyznam się jednak, że spodziewałam się czegoś trochę innego i w moim odczuciu książce czegoś brakuje. Może trochę więcej emocji, jakieś zwroty akcji, czy nieco mniej szablonowy wątek romansu. Jakby jednak nie patrzeć książkę lekko i przyjemnie się czyta – mimo ciągle powtarzających się fraz jak „pan domu” stosownych jako zamiennik do imienia Tonyego i kliku innych trochę irytujących elementów. Być może byłabym pod większym wrażeniem gdyby udało mi się zaprzyjaźnić z główną bohaterką, a tak się niestety nie stało, co znacznie utrudniło mi czytania. W tekście wielokrotnie podkreśla się jaką dzielną i zdeterminowaną kobietą jest Sarah, ale nie znajduje to potwierdzenia w jej czynach czy emocjach. Trochę szkoda, ale mimo wszystko „Czarne lustro” to lekka i przyjemna książka i jeśli nie postawi się jej zbyt wysokich wymagań, nikt nie powinien czuć się zawiedziony.

Przyznaję, że fabuła zapowiadała się niezwykle obiecująco i w zasadzie taka też jest. Pani Sale przedstawia nam grono dobrze skonstruowanych, ciekawych postaci i nie szczędzi także urozmaicających motywów jak jasnowidząca ciotka. Przyznam się jednak, że spodziewałam się czegoś trochę innego i w moim odczuciu książce czegoś brakuje. Może trochę więcej emocji, jakieś zwroty...