To moje drugie spotkanie z twórczością Jospeha Conrada i po zachwycającym "Jądrze ciemności" słabiej wypadające. Debiut literacki Conrada, daje znać dużo słabszym przekazem, niesie ze sobą zupełnie inne emocje niż wspomniane "Jądro..". Nie da się jednak tych książek zestawiać ze sobą w jakikolwiek sposób, ponieważ są to zupełnie inne nurty i inne tematy. Tytułowy Almayer to człowiek pochłoniety obsesją zapewnienia jak najlepszego życia swojej ukochanej córce, mieszkajacej wraz z nim na odleglej wyspie zamieszkanej przez Malajów. Córka, jednak ze względu na mieszankę krwi nie jest przez lokalną społeczność uważana za kogoś wyjątkowego. Jednak szaleństwo nie ogranicza się tylko do córki, ale także do przeniesienia typowej europejskiej klasy na tereny bedące ówczesnie koloniami holenderskimi. Budowa i wyposażenie domu Almayera w najnowsze elementy budownictwa europejskiego, stanowią żywe tło słyszanych w dżungli żartów i kpin. Ostatecznie niedokończony dom, stanowić będzie miejsce upadku wielu ideii...
Polecam osobom lubującym się w klasyce i egzotycznych klimatach, także ze względu na niewatpliwie piękny język powieści i styl nieco już zapomniany.

To moje drugie spotkanie z twórczością Jospeha Conrada i po zachwycającym "Jądrze ciemności" słabiej wypadające. Debiut literacki Conrada, daje znać dużo słabszym przekazem, niesie ze sobą zupełnie inne emocje niż wspomniane "Jądro..". Nie da się jednak tych książek zestawiać ze sobą w jakikolwiek sposób, ponieważ są to zupełnie inne nurty i inne tematy. Tytułowy Almayer to...