Pamiętam, że moją przygodę z kryminałami rozpoczynałam od książek Joanny Chmielewskiej. Późne lata 90-te, książki w cenie dwutygodniowego studenckiego wyżywienia, dostępność i różnorodność tytułów praktycznie znikoma. Niespełna dwadzieścia lat później, to jakby inna czasoprzestrzeń. Do wyboru, do koloru, nowe, używane, dostępne w księgarniach w bibliotekach czy na pchlich targach. Nie jest zatem prostą sprawą wybrać, spośród tej całej chmary książek, tę, która będzie odpowiadała naszym gustom.

Przyznam się szczerze, że ja sięgnęłam po “Dotyk zła” zupełnie przypadkowo. Nie miałam wobec niej żadnych oczekiwań. Z tego co pamiętam nie przeczytałam nawet jej streszczenia. I dobrze się stało, bo książka totalnie mnie zaskoczyła.

Lekki styl pisania autorki, krótkie, ale treściwe rozdziały, przejrzysta wielowątkowość, która utrzymana jest w doskonałym tempie, w połączeniu z ciekawymi nietuzinkowymi postaciami dała mi poczucie książkowego spełnienia.

Główna bohaterka Maggie O’Dell, wzbudziła moją sympatię już od pierwszych stron. Ta młoda Agentka FBI zajmująca się tworzeniem profili psychologicznych seryjnych zabójców jest niezwykle ambitna, może nie do końca profesjonalna, ale ten fakt dodaje tylko realności tej postaci. Przecież nie ma ludzi perfekcyjnych i nieomylnych. Usposobienie, dialogi a w szczególności jej hasełka niejednokrotnie bawią do łez. Maggie to ucieleśnienie baby z jajami. Niejednokrotnie zmuszonej do rozpychania się łokciami w męskim świecie.

Nie uwagę zasługują także bohater drugoplanowy, Nick Morelli, który swoją nieporadnością na stanowisku szeryfa woła o pomstę do nieba. Jego skomplikowane relacje z agentką O’Dell podsycają treść książki i przyprawiają o rumieńce na policzkach.

Mimo iż akcja “Dotyku zła” toczy się w jednym z sennych miasteczek Ameryki, nie oznacza to wcale , że w fabuła toczy się w sposób leniwy. Wręcz przeciwnie, bo od książki nie można się oderwać.

“Dotyk zła” to przede wszystkim mieszanina wartkiej akcji, szybkiego tempa, systematycznie podnoszącego się napięcia i niepewności. Doskonale wpleciony wątek miłosny idealnie komponuje się z treścią książki. Alex Kava, do ostatnich chwil wodzi za nos czytelnika, mieszając mu w głowie, kto tak naprawdę jest zabójcą.

Jeśli do tej pory omijaliście książki Alex Kava szerokim łukiem, to czas najwyższy naprawić swój błąd i sięgnąć po serię z Meggie O’Dell w roli głównej.

https://kryminalnakuchnia.com/dotyk-zla-alex-kava/

Pamiętam, że moją przygodę z kryminałami rozpoczynałam od książek Joanny Chmielewskiej. Późne lata 90-te, książki w cenie dwutygodniowego studenckiego wyżywienia, dostępność i różnorodność tytułów praktycznie znikoma. Niespełna dwadzieścia lat później, to jakby inna czasoprzestrzeń. Do wyboru, do koloru, nowe, używane, dostępne w księgarniach w bibliotekach czy na pchlich...